Þjóðviljinn - 15.08.1981, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 15.08.1981, Blaðsíða 5
Melginii5.-'16. ágúit 1981 ' I»J*ÓÐVILJINN- — SÍÐÁ 5 EftirlitSmaður Verkfræðingur Tæknimaður Halldór Stefánsson mannfræðingur skrifar í framhaldi af grein Kristjönu Gunnarsdóttur: Flest það fólk, sem fjallað hefur um kvenréttindamál á íslandi, hefur tamið sér þann siö aö ræöa um þjóðfélagslega stöðu kon- unnar. Ég vona að sá siður haldist og að kvennamenningar-mis- skilningurinn nái ekki aö rugla hugsun alvarlega þenkjandi fóiks. . Morðleikur eftir Agötu Christie Nokkrar athugasemdir um (kvenna)menningu Halldór Stefánsson samvinna kynjanna tveggja i ótal myndum hefur blásið lifsandan- um i það, sem við köllum menningu. skilgreina, hvað felist i hugtakinu „menning”. Segja má, að sú við- íeitni sé enn ein myndin, sem sú greindarfarslega þráhyggja mannsins að vilja kryfja sig til mergjar hefur tekið á sig. Rannsókn menningar hinna óliku mannfélaga átti að margra áliti að vera höfuðviðíangseíni mann- fræðinnar, samhliða liffræðileg- um og anatómiskum rannsóknum allra kynþátta jarðar (i eina tið voru þeir áltinir vera 4-22 að tölu, — mönnum kom hreint ekki saman um hve margir þeir Væru). Tilraunum þessara ótal mætu manna til að skilgreina þá marg- slungnu heild, Menninguna, sem þeir voru sjálfir undirorpnir, hefur verið likt við tilraunir til þess að ausa lekan bát með siu. Það náðist svolitið upp i hvert skipti, en lak jafnharðan niður aftur, og hversu hratt sem var ausið var alltaf eitthvað eftir. Sú skilgreining, sem frægust varð, þó allir siðari tima mann- fræðingar hafi verið hundóá- nægðir með, er rúmlega aldar- gömul. Hún birtist i ritverkinu „Primitive Culture” eftir E.B. Tylor árið 1871, og er svohljóð- andi: „Menning er sú samofna heild, sem inniheldur þekkingu, trú, verkkunnáttu, siðaboð, lög, venjur og alla aðra getu og siði, sem maðurinn ávinnur sér sem félagsvera”. Sá kappi, sem á seinni timum gekk harðast fram i glimunni við „menningardrauginn”, hét A.L. Kroeber (1876-1960). Hann geröi sér vonir um að ráða niðurlögum hans með tölvutækni að bak- hjarli. Safna bæri sem allra mestum upplýsingum i smæstu smáatriðum um hvert menningarsamfélag og láta siðan tölvurnar vinda úr þvi safni sjálfan menningarelexfrinn. En allt kom fyrir ekki: upp- Strax i tið frumkvöðla mann- fræðinnar á siðnitjánduöld og æ siðan hafa ótal merkir fræði- menn, t.d. Tylor, Boas og Kroeber, svo einhverjir séu nefndir, lagt hart að sér til þess að skilgreina ýtarlega viðfangs- efni fræðigreinarinnar. Það þótti og þykir enn frumskilyrði allra visindalegra vinnubragða (mannfræðin lika, eins og allar aðrar akademiskar fræðigreinar, varð hastarlega fyrir barðinu á goðsögunni um „visindaleg vinnubrögð”), nauðsynleg fót- festa áður en menn setja sér markmið og leita rannsóknar- leiða. Mikilli hugarorku og ómældu bleki hefur verið eytt i þá þraut að lýsingasöfnunin, sem þessi annars ágæti mannfræðingur hratt af stað, leiddi til svo al- mennra niðurstaðna, að þær höfðu ekkert upplýsingargildi. Er liða tók að seinni heims- styrjöld voru margir, ef ekki vel- flestir, fræðimenn komnir á þá skoðun, að liklegast væri Menningin (með stóru emmi) bara alls ekki til, nema sem sér- tak i hugum spekinganna. Altént væri merking hugtaksins svo yfirgripsmikil að hún táknaði svona hðrumbil allt og ekki neitt. Þessi upprifjun á margendur- teknu skipbroti fræðimanna til þess að henda reiður á hvað sé Menning er til komin vegna þeirrar pinlegu misnotkunar hug- .taksins, sem orðið hefur vart hér á siðum Þjóðviljans i skrifum Kristjönu Gunnarsdóttur um há**- alvarleg samfélagsmál: misrétti kynjanna. Orðið menning i islenskri tungu, likt og kúltúr i mörgum er- lendum málunihefur mjög óljósa merkingu, þó það vefjist fyrir fæstum, að þaö visar til marg- brotins samspils þess veruleika, er gerir konum jafnt sem körlum kleift að draga fram lifið við á- kveðin skilyrði i tima og rúmi. Hugtakiö kvennamenning er þvi vægast sagt villandi og á engan rétt á sér (ekki fremur en karlamenning), þar sem órofa ÍJt er komin bókin „Morð er leikur einn”, eftir Agötu Christie, hina ókrýndu drottningu sakamálasögunnar. Bókin, sem birtist hér i þýðingu Magnúsar Rafnssonar, þykir ein besta bók gömlu konunnar og sameinar flesta þá þætti sem þykja einkenna Agötu og sagt er að hefji hana upp i æðra veldi innan þessarar tegundar bók- mennta. Vinsældir Agötu Christie hafa aldrei verið meiri en einmitt nú og telst hún vera mest þýddi og mest seldi breski rithöfundurinn frá upphafi. Leikrit hennar eru si- vinsæl: uppsetningin á „Músa- gildrunni” i London varð 31 árs nú fyrir skömmu og bækur hennar hafa alltaf verið vinsælt viðfangsefni kvikmyndagerðar- manna. Kvikmyndahúsið Regn- boginn mun einmitt um þessar mundir vera meö sýningar á nýjustu myndinni sem hefur verið gerð eftir sögu hennar. Útgefandi er Bókaútgafan Hagall. þeir verðo í stöðugu sombondi Það er spamaöur og öryggi að geta náð í þýðingamikla menn á stundinni Flestir kannast eitthvað við Multitone tækin, sem hafa lengi verið í notkun á spítölum, og hanga í vösum eða sloppum lækna, en þessi tæki koma sér vel víða annarsstaðar. Með tali eða tón er hægt að senda skilaboð langa vegu, og er mikil hagkvæmni í því að geta haft samband við þýðingamikla menn hvar sem er og hvenær sem er. Hægt er að hafa samband við marga í einu, eða velja bara einn úr. Leitið upplýsinga um þessi nauðsynlegu tæki, og kynnist kostum þeirra. Cfl-) Radíóstofan hf. Þórsgötu 14, símar 28377 - 11314 - 14131

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.