Þjóðviljinn - 21.05.1983, Blaðsíða 2

sKraargatiö
Birgir ísleifur: Fái íhaldið fimm
ráðherra er hann næstur í
röðinni.
Ymsir
segja aö ný „Stefanía- sé nú í
fæöingu og að málið sé komið svo
langt að farið sé að gera tilraun til
að raða niður í ráðherraembætt-
in. Einmitt sú niðurröðun virðist
vera fjallið sem enginn kemst yfir
nema fuglinn fljúgandi. Talað er
um að ráðherrar verði 10. Fjórir
frá íhaldi, fjórir frá Framsókn og
tveir frá krötum. Þetta veldur
miklum erfiðleikum hjá íhaldinu,
vegna þess að svo margir sækja á
að verða ráðherra. Geir Hall-
grímsson vill að með honum
verði ráðherrar Matthías Bjarna-
son, Matthías Á. Mathiesen og
Albert Guðmundsson. Fái íhald-
ið fimm ráðherra er Birgir ís-
leifur næstur í röðinni. Þetta vilja
yngstu þingmennirnir ekki sam-
þykkja og fer þar fyrir Friðrik
Sophusson. Er eldur uppi í þing-
flokknum útaf þessu máli. Þeir
yngri telja að nú sé komið að
þeim, tími „gamlingjanna" sé
íiðinn.
Framsóknarflokkurinn á einn-
ig í vanda. Að sjálfsögðu verður
Steingrímur ráðherra og talað er
um Guðmund Bjarnason og Pál
Pétursson en sá síðar nefndi er
Friðrik: Fer fyrir hinum ungu og
óánægðu í þingflokknum
ekki sagður sækja það fast að
verða ráðherra. Aftur á móti
berjast þeir Tómas Árnason og
Halldór Ásgrímsson grimmt, en
þeir geta ekki báðir fengið ráð-
herraembætti þar sem þeir eru úr
sama kjördæmi. Svo sækir Alex-
ander Stefánsson mjög fast á,
enda metnaðarfullur maður sem
alþjóð veit.
Eiður Guðnason hefur heyrst
nefndur sem ráðherraefni krata
en fleiri nöfn hafa enn ekki heyrst
frá þeim enn sem komið er en
sjálfsagt verða margir um boðið í
þessi tvö embætti.
Margir
hafa velt því fyrir sér hvers vegna
þingmenn Sjálfstæðisflokksins
hafi talað svo óvarlega og hátt í
Alþingishúsinu á dögunum með
fréttamenn á næsa borði, þegar
sagt var að það yrði meiriháttar
sprenging þegar Geir legði fram
ráðherralista sinn. Þjóðviljinn
hefur sannfrétt að þetta hafi verið
viljandi gert, sem liður í þeim of-
boðslegu átökum, sem nú eiga
sér stað innan þingflokks Sjálf-
stæðisflokksins. Sama hafi verið
meðummæli GunnarsG. Schram
á dögunum þegar hann vék sér að
blaðamönnum og gagnrýndi
sjálfsagt þær að kynslóðin sem nú
er miðaldra endurlifir þarna í
annað sinn æskuár sín og er þetta
því sannköllkuð nostalgía.
Fegurðar-
drottning
íslands var valin í gærkvöldi.
Aðstandendur keppninnar létu
m.a. gera risastóra tertu af feg-
urðardrottningu íslands í fyrra í
fullri líkamsstærð og var hún
eftirréttur á girnilegum matseðli.
Þetta át á fegurðardrottningunni
mundi sjálfsagt ekki vefjast fyrir
freudistum en þess skal getið að
sú sem krýndi hina nýbökuðu
fegurðardrottningu í ár var engin
önnur en ungfrú Della Dolan frá
Stóra-Bretlandi.
Út
um skrárgatið hjá Agli á Húsavík
heyrðist þetta eftir að kratar
vildu fá embætti forsætisráð-
herra:
Framtíd ekki fögur er
fura num ég neðra veginn,
ef að Kjartan œtlar sér
efsta sœtið hinumegin.
Þau eru orðin mörg handtökin í stjórnarmyndunarviðræðunum.
Ljósm.: eik. _____________________
2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Hclgin 21. - 22. maí 1983
Guðmundur: Ráðherraefni
Framsóknar
seinaganginn og talnafóðið í
stjórnarmyndun Geirs Hall-
grímssonar.
Rokkhátíðin
með gömlu íslensku rokkstjörn-
unum hefur undanfarið verið
haldin við mikinn fögnuð á
Broadway og einu sinni á Akur-
eyri. Upphaflega átti aðeins að
hafa hana eitt kvöld en nú eru
þau orðin 15 og alltaf fyrir troð-
viröulegan miðaldra smáborgara, sem fæddur er og
uppalinn í sama húsi og séra Bjarni og unir sér enn í
Kvosinni; hægfara afturhaldsmann, vel í álnum og
holdum; Mann sem getur ekki hætt aö trúa því, aö
réttlætiö í heiminum sé mestanpart ranglæti.
Já, þaö er undarlegt að hafa í æsku verið svo rót-
tækur, aö maður vildi helst hengja alla andstæöinga
öreigabyltingarinnar upp á afturfótunum í von um aö
réttar skoðanir rynnu inní hausinn á þeim um leið og
blóðiö og vera nú sem óöast að komast á þá skoðun
aö allt gamalt sé gott og aö nýbreytni eigi engan rétt á
sér nema sýnt sé aö hún sé snöggtum skárri en það
sem fyrir var.
Stundum finnst mér satt aö segja svolítið ónotaleg
tilfinning aö vera aö breytast svona, en ég held aö þau
ónot stafi nú öðru fremur af því aö ég er svo fastheld-
inn aö mér líöur illa þegar ég þarf aö skipta um skoö-
un.
Og þar er komin grundvallarforsenda þess aö ég
skrifa í Þjóöviljann.
Ég er svo íhaldssamur aö ég get ekki hætt aö skrifa í
byltingarmálgagnið.
Auövitað er því ekki aö leyna aö mér blöskrar mis-
réttið í heiminum og ennþá ennþá blundar sú von með
mér aö ef til vill sé Þjóðviljinn eini hugsanlegi málsvari
þeirrasem minna mega sín. Satt að segja, og aö öllu
gamni slepptu, finnst mér stærsti og svartasti smánar-
bletturinn á íslensku þjöðfélagi vera sá, aö ennþá skuli
vera til tíuþúsund króna mánaðarlaun í landinu fyrir
fullan vinnudag og þaö oft í erfiðisvinnu.
Eða einsog segir í vísunni:
Oft mér vekur undrun stóra
allra þeirra lán
sem einhvern veginn tekst að tóra
fyrir tíu þús. á mán.
Halldór: Tekur hann ráðherra-
embættið af Tómasi?
fullu húsi, 1500 manns í hvert
sinn. S.l. átti svo að vera síðasta
kvöldið en nú liggur fyrir pöntun
fyrir 900 manns í mat fyrir eina
rokkhátíð enn en húsið tekur
aðeins 600 í mat. Verður hún því
a.m.k. endurtekin tvisvar í við-
bót. M.a. fóru 4 eða 5 þingmenn
með mökum sínum á síðustu há-
tíð og nú hefur heyrst að hálfur
þingheimur ætli næst. Svo vel
hefur þetta spurst út. Ástæðurnar
fyrir þessu síðbúna rokkæði eru
shammtur
Af afturhaldi
Fyrir réttu ári, þegar ég haföi skrifað nær óslitiö í
Þjóðviljann í tíu ár, á hverjum laugardegi, datt þaö í
mig aö hlífa lesendum ögn, hvíla mig á Þjóöviljanum
og Þjóðviljann á mér. Þetta var dálítiö erfiö ákvöröun,
því aö í eðii mínu er ég það íhaldssamur að ég vil engu
breyta hvorki í daglegri önn, né umhverfinu. Mér
hundleiðast nýjungar, þoli þær helst ekki fyrr en þær
eru orðnar gamlar. Ég er einsog festur uppá þráö í
nýjum fötum, nýir skór ætla mig lifandi aö drepa, ný
hús finnst mér eiginlega undantekningarlaust Ijót og
inní þeim kann ég illa viö mig. Ég held semsagt aö
nýjungar séu heldur til bölvunar og oftast viröist mér
þeim plantaö inní tilveruna andskotanum til dýröar.
Undantekningar frá þessari reglu eru náttúrlega fol-
öld, lömb og lítil börn^en ef betur er aö gáð þá telst nú
ungviöiö í tilverunni til elstu nýjunga, guösgjafir sem
líta dagsins Ijóst árvisst meó hlýnandi vori og hækk-
andi sól.
Ég held ég veröi aö taka undir meö Storm P.
heitnum, sem sagöi: „Hvert aar önsker man, at det
nye bliver bedre end det gamle, men det er aldrig
blevet det endnu".
/
í tíu ár haföi ég semsagt skrifað í Þjóöviljann víst
milli fjögur og fimmhundruö „Vikuskammta" og þess-
um fjögur-fimmhundruð „Vikuskömmtum" fylgdu aö
sjálfsögöu fjögur-fimmhundruð magapínur, magapín--
ur sem höföu öðlast tilverurétt í líf i mínu af því þær voru
orðnar gamlar magapínur. Ég var farinn aö sætta mig
viö þær, eins og konur sætta sig við óléttu og menn viö
hjónabönd eöa fasta vinnu í banka.
Svo var þaö semsagt,' um sauðburðinn í fyrra, aö ég
ákvað að kasséra litlu magapínunum og koma mér
upp einni stórri. Ég hætti að skrifa í Þjóðviljann og fór
aö setja saman lítiö bókarkorn.
Flestum hefur nú sennilega þótt tími til kominn aö
bullinu í mér linnti á síöum Þjóöviljans eftir fimmhundr-
uö vikur og víst er aö þeir sem telja aö Karl Marx og
Lenín geti einir aukiö hagsæld á Islandi álíta mig eiga
annars. staöar heima en í málgagni öreigabyltingar-
innar.
En nú er ég semsagt byrjaður aftur, gamla góöa
magapínan er komin og allt á sínum staö.
Ég hef lengi gælt viö þá hugmynd aö maöur eigi aö
vera eins og maöur er, en ekki eins og maður á að
vera og meö þessa speki aö leiöarljósi býst ég viö aö
ég skrifi „Vikuskammtana" í framtíðinni eins og hing-
aötil.
Ástæöan til þess aö ég vil frekar skrifa í Þjóðviljann
en önnur blöö er sú aö hér tel ég gott athvarf fyrir