Þjóðviljinn - 22.10.1983, Blaðsíða 21

Helgin 22.-23. október 1983 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 21
Snorri Jónsson er sjötugur í dag.
Snorri hefur í meira en fjóra ára-
tugi verið einn mikilvirkasti for-
ustumaður íslenskrar verkalýðs-
hreyfingar. Hann var ungur valinn
til forustu, fyrst í sínu félagi og síð-
an á vettvangi heildarsamtakanna.
í heilan mannsaldur hefur Snorri
verið virkur þátttakandi í flestum
meiriháttar málum sem snerta
verkalýðshreyfinguna. Hann hefur
gengið í fararbroddi í kjarasamn-
ingum og í baráttu verkalýðssam-
takanna fyrir félagslegum umbót-
um. Það er vanþakklátt starf að
vinna fyrir verkalýðssamtökin. Þar
á við eins og víðar að fólki er tam-
ara að agnúast út í það sem miður
fer en fagna því sem nær fram að
ganga. Snorri hefur helgað ís-
lensku verkafólki sitt ævistarf og
ekki ætlast til þakkargjörða. Það
hefur verið hugsjón hans að þoka
kjörum og réttindum verkafólks til
betri vegar og tryggja því félagslegt
öryggi. Sterk innri sannfæring hef-
ur verið hans veganesti.
Ég hef þekkt Snorra frá barn-
æsku. Agnes kona hans er frænka
mín og ég hef verið tíður gestur á
heimili þeirra hjóna alla tíð. Ég vil
nota tækifærið til að þakka þeim
hjónum báðum þá vinsemd og
hlýju, sem ég og fjölskylda mín
í hita baráttunnar. F.v. Björn Jónsson, Snorri og Baldur Oskarsson. Myndin er tekin á síðasta áratug.
Snorri Jónsson 70 ára
Tveir kunnir forystumenn verkalýðshreyfingarinnar fyrir framan
alþingishúsið. Snorri og Eðvarð heitinn Sigurðsson.
hefur ætíð notið. Þegar ég hóf störf
á Alþýðusambandinu fyrir tæpum
áratug, kynntist ég Snorra á nýjan
hátt. Auðvitað vorum við ekki
sammála um alla hluti, en það tókst
fljótlega með okkur hið besta sam-
starf. Snorri er maður sátta og sam-
starfs, þótt hann standi fast á sínu.
Hann er traustur og úrræðagóður
og kann til verka. Hann nýtur ó-
blandinnar virðingar þeirra, sem
með honum hafa starfað. Því er oft
haldið fram, að til þess að komast
áfram í félagsmálum, þurfi menn
að hafa óþrjótandi persónulegan
metnað. Ekki skal ég leggja dóm á
þá fullyrðingu almennt, en eitt er
víst að hún á ekki við um Snorra
Jónsson. Snorri leggur metnað sinn
í að skila góðu verki, en persónu-
legt pot og auglýsingamennska er
honum fjarri skapi. Þau óteljandi
trúnaðarstörf sem hann hefur
gegnt fyrir verkalýðshreyfinguna
eru ekki afrakstur persónulegrar
framagirni, heldur augljósrar verk-
hæfni og almenns trausts. Fólk
vildi vinna með Snorra Jónssyni og
njóta forustuhæfileika hans.
Ég hef lært mikið á því að starfa
með Snorra og ég þakka þá leið-
sögn sem ég hef notið og nýt raunar
enn, því ég geng ósjaldan í smiðju
til hans, þegar erfið mál eru til um-
fjöllunar.
Snorri er sjötugur, en starfi hans
er ekki lokið. Fyrir þremur árum
tók hann ákvörðun um að láta af
föstum störfum fyrir Alþýðusam-
bandið og hafnaði því algjörlega að
gefa kost á sér til áframhaldandi
starfa sem forseti ASÍ. En hann
gegnir enn ýmsum trúnaðarstörf-
um á vettvangi samtakanna og
hann á mörgu ólokið. Það er ekki
tímabært að skrifa eftirmæli um
störf Snorra Jónssonar. Ég ætla
ekki að gera hér tilraun til að rekja
starfsferil hans eða telja upp afrek-
in. Ævistarfið talar sínu máli og
verkin eru flestum kunn. Ég óska
þér Snorri til hamingju með dag-
inn, árna fjölskyldu þinni allra
heilla og flyt þér kveðjur eiginkonu
og barna og þakkir fyrir samstarf
og samveru á liðnum árum.
Asmundur Stefánsson
Tíminn líður. Óvænt skynja
menn að félagar og samstarfsmenn
hafa elst og draga sig út úr þýðing-
armiklum störfum sem þeim var
treyst fyrir og innt voru af hendi
með alúð og fórnfýsi.
Nú, hinn 23. október verður
Snorri Jónsson járnsmiður 70 ára.
Þó undirrituðum sé ljóst að
Snorra er ekki um það gefið að á
honum og störfum hans sé vakin
athygli, er óhjákvæmilegt að það sé
gert við þessi tímamót í ævi hans. í
rúm 40 ár hefur vettvangur áhuga
og starfs Snorra Jónssonar verið í
íslenskri verkalýðshreyfingu. í Fé-
lagi járniðnaðarmanna gerist hann
áhrifamaður 1940 og í stéttaátök-
unum um gerðardómslögin 1942.
Eftir það verður hann einn aðalfor-
ystumaður félagsins í áratugi og
gegnir fjölmörgum trúnaðarstörf-
um í þágu þess. Ritari 1940, 1941
og 1948, formaður 1942-1947,
1952, 1954-1964 og meðstjórnandi
1965-1970. Til viðbótar var hann í
trúnaðarmannaráði eftir að hann
hætti sem stjórnarmaður. Auk þess
var hann í fjölmörgum nefndum
svo sem samninganefndum, laga-
nefndum o.fl. Jafnframt þessum
viðamiklu störfum í þágu Félags
járniðnaðarmanna vann Snorri að
auknu samstafi allra stéttarfélaga
málmiðnaðarmanna og stofnun
nýrra félaga málmiðnaðarmanna
út um land. Hann var formaður
undirbúningsnefndar að stofnun
Málm- og skipasmiðasambands ís-
lands og var kosinn fyrsti formaður
þess á stofnþingi 1964. Formanns-
störfum í M.S.I. gegndi hann í tólf
ár eða til 1976. Forystumaður við
sameiginlega kjarasamningagerð
félaganna í M.S.Í. var hann bæði
áður en sambandið var sti Tiað og
meðan hann gegndi þar fct ianns-
störfum. Frá stofnun Lífeyrissjóðs
málm- og skipasmiða 1. jan. 1970
hefur Snorri verið annar aðal-
stjórnarmaður frá M.S.f. í stjórn
sjóðsins.
Fjölda þeirra þinga Alþýðusam-
bands íslands sem Snorri hefur set-
ið kann ég ekki tölu á, ekki heldur
hversu mörg ár hann hefur átt sæti í
miðstjórn A.S.Í. í áratugi hefur
hann jafnframt verið starfsmaður
og framkvæmdastjóri A.S.Í. og
síðustu árin var hann einnig vara-
forseti og forseti Alþýðusambands
íslands.
Ljóst er af þessari upptalningu
trúnaðarstarfa í verkalýðshreyfing-
unni sem Snorra hafa verið falin,
að félagar og samherjar hans hafa
borið til hans mikið traust. Þessa
trausts hefur Snorri verið verðug-
ur. Öll sín störf í þágu íslenskra
verkalýðssamtaka hefur Snorri
unnið af samviskusemi og beitt í
því efni lagni, þolinmæði og ákveð-
inni og markvissri stefnu, með það
efst í huga að bæta kjör og réttindi
launafólks og til að efla og styrkja
samtök þess.
Nú á 70 ára afmæli Snorra Jóns-
sonar mun íslensk verkaiýðshreyf-
ing þakka hin margvíslegu störf
hans í hennar þágu. F.h. Málm- og
skipasmiðasambands íslands vil ég
þakka honum forystu við stofnun
þess og mikil og góð störf fyrir sam-
bandið.
Félag járniðnaðarmanna eru
þau samtök sem Snorri hefur fyrst
og lengst starfað fyrir og ekki
sloppið við ýmis óþægindi af þeim
sökum, Svo sem uppsögn úr starfi
ásamt tveimur félögum sínum
1952. Óhætt er að fullyrða að
Snorri Jónsson er einn atkvæða-
mesti forystumaður félagsins sem
lengst og mest trausts félagsmanna
hefur notið. Störf hans hafa gert
hann verðugan þessa trausts. Nú á
þessum tímamótum vill undirritað-
ur f.h. Félags járniðnaðarmanna
færa Snorra alúðarþakkir fyrir
rúmlega 30 ára forystustörf í fé-
laginu.
Ég árna Snorra Jónssyni og fjöl-
skyldu hans allra heilla á 70 ára
afmælinu.
Guðjón Jónsson,
járnsmiður.
í dag, 23. október, fyllir Snorri
Jónsson sjöunda áratuginn, en
Guðmundur Snorri Jónsson, eins
og hann heitir fullu nafni, er fædd-
ur hér í höfuðborginni 23. október
1913 og hér hefur hann alið aldur
sinn alla tíð.
Það eru reyndar fleiri merk tíma-
mót í lífi Snorra á yfirstandandi ári,
því hann útskrifaðist sem vélvirki
frá Iðnskólanum í Reykjavík fyrir
réttum 50 árum eða árið 1933. Þess
áfanga minntist hann og skólafé-
lagar hans á þann verðuga hátt að
láta mála mynd af einum kennara
sinna, sem manna lengst starfaði
við skólann og var flestum kennur-
um vinsælli, Sigurði Skúlasyni
magister, og afhenda skólanum til
vörslu.
Eftir sveinspróf í vélvirkjun lá
leið Snorra í Vélskólann í Reykja-
vík þaðan sem hann lauk vél-
stjóraprófi. Starfaði hann sem slík-
ur um skeið, bæði á sjó og landi, en
hóf síðan störf sem járniðnaðar-
maður, lengst af í vélsmiðjunni
Héðni h.f. í Reykjavík. Þar lagði
hann gjörva hönd að mörgu stór-
virki m.a. uppbyggingu síldar-
verksmiðja, frystihúsa og fleiri
mannvirkja. Störfum Snorra í
Héðni lauk með sögulegum hætti,
þar sem honum og tveimur vinn-
ufélögum hans var sagt upp störf-
um vegna starfa þeirra í þágu fé-
laga sinna og stéttarfélags. Urðu af
þessu mikil málaferli á sinni tíð.
Þar missti fyrirtækið einn af sínum
bestu starfsmönnum, en verkalýðs-
hreyfingin fékk góðan liðsmann,
hertan í átökum við óbilgjarnt at-
vinnurekendavaldi.
Þessir atburðir ollu tímamótum í
lífi Snorra Jónssonar. Upp frá
þessu hófst sá ferill, sem síðan hef-
ur verið lífsstarf hans, störf hans í
þágu íslenskrar verkalýðshreyfing-
ar. Snorri hafði snemma látið til sín
taka á þeim vettvangi. Hann mót-
aðist í hörðum átökum stéttabar-
áttunnar á kreppuárunum, þegar
mikil pólitísk átök áttu sér stað
innan verkalýðshreyfingarinnar,
þegar hart var barist um yfirráð
einstakra félaga og hreyfingarinnar
í heild, svo sem oft síðan. Hann var
svo gæfusamur, síðar á ævinni, að
eiga hlut að því að leiða stríðandi
fylkingar saman til samstarfs um
málefni verkalýðssamtakanna,.
sem tvímælalaust hefur orðið sam-
tökunum til framdráttar.
Snorri var kjörinn formaður Fé-
lags járniðnaðarmanna í Reykja-
vík árið 1942 og gegndi því starfi
með nokkrum hvíldum til ársins
1965 er hann lét af formennsku,
enda hafði hann þá tekið við for-
mennsku í nýstofnuðum sam-
tökum, Málm- og skipasmiðasam-
bandi Islands, sem hann átti frum-
kvæði, en það var stofnað árið
1964.
Árið 1954 ræðst Snorri til starfa
hjá Alþýðusambandi íslands og
gegndi þar lengst af framkvæmd-
astjórastarfi þar til hann kaus sjálf-
ur að láta af störfum eftir síðasta
þing sambandsins árið 1980, enda
þótt aldursmarki væri ekki náð. Á
þessum árum átti hann jafnframt
sæti í miðstjórn sambandsins, síð-
ustu árin sem varaforseti þess og
starfandi forseti eftir að Björn
Jónsson forfallaðist sökum
veikinda. Á starfsferli Snorra hefur
starfsemi Alþýðusambandsins
tekið miklum stakkaskiptum og
aukist mikið að umfangi. Af sjálfu
leiðir að þáttur framkvæmdastjór-
ans í þeim breytingum hefur verið
mikill, þótt fleiri hafi að sjálfsögðu
komið þar við sögu, ekki síst for-
setarsambandsinsá þessu tímabili.
Af innri málefnum sambandsins
hygg ég að Snorra hafi verið kær-
ast, auk þess að bæta aðstöðu sam-
bandsins, að vinna að uppbyggingu
orlofsbúðanna og auknu fræðslu-
starfí á vegum sambandsins.
í þessum orðum hefur verið
dreginn f stórum dráttum sá ytri
rammi sem markað hefur starfsfer-
il Snorra Jónssonar, en segir þó í
raun næsta lítið um manninn sjálf-
an. Allir sem til þekkja vita að
maðurinn er vel á sig kominn, dag-
farsprúður og hæglátur en fastur
fyrir og ákveðinn þegar því er að
skipta. Þessir eiginleikar hafa kom-
ið sér vel í áratuga samningaþófi en
á þeim vettvangi hygg ég að hæfi-
leikar hans hafi notið sín hvað best.
Af löngum kynnum mínum og
samstarfi við Snorra þykist ég geta
fullyrt að störf hans í þágu íslenskr-
ar verkalýðshreyfingar hafi fyrst og
fremst markast af einlægum vilja til
þess að efla hag launafólksins í
landinu - gera íslenskt samfélag
betra allri alþýðu.
Þegar hann nú sest í helgan stein
og lítur til baka, hefur hann vissu-
lega ástæðu til að gleðjast yfir því
sem áunnist hefur og hann hefur
verið virkur þátttakandi í. Ekkert
tímabil íslandssögunnar hefur
skilað ísl. alþýðu jafn miklum
framförum efnahagslega, félags-
lega og menningarlega en einmitt
síðustu fimmtíu árin. Þetta hafa
verið ár baráttu og átaka og þar
hefur Snorri verið í framvarða-
sveit. Sem þátttakandi í flestum
meiriháttar kjarasamningum, sem
hér hafa verið gerðir í fjóra áratugi,
hefur Snorri átt þátt í að hrinda í
framkvæmd mörgu af því, sem í
dag þykja sjálfsagðir og ómissandi
hlutir af daglegu lífi vinnandi fólks.
Hér mætti margt telja fram, en að-
eins skal getið um tvennt sem ég
veit að Snorra hefur verið kært að
eiga hlut að þ.e. atvinnuleysis-
tryggingar og almennu lífeyrissjóð-
ina.
Á þessum tímamótum í lífi
Snorra Jónssonar leyfi ég mér að
flytja honum og hans ágætu konu,
Agnesi Magnúsdóttur, bestu árn-
aðaróskir um leið og ég þakka hon-
um langt og gott samstarf. Það er
ósk mín og von að hann megi um
langa framtíð njóta verðskuldaðrar
hvfldar frá erilsömum og oft á tíð-
um vanþakklátum störfum.
Óskar HaUgrímsson.
I