Þjóðviljinn - 25.11.1988, Blaðsíða 18

Þjóðviljinn - 25.11.1988, Blaðsíða 18
Poppstjömu draumi er dauöur Bubbi Morthens tónlist sína og annarra, i Sænskur plötudómur um „Serbian flower," sem nýlega kom út í Svíþjóð byrjar á því að vitna í Keith Richard gítar- leikara Rolling Stones. Þar er haft eftir Richard að 97% allrar popptónlistar séu léleg. Bubbi fær hins vegar góða dóma hjá skríbentnum sem endar dóminn á því að segja að „Serbian flower" falli í hin 3%. Bubbi Morthens segist sjálfur hafa séð eitthvað af þeim dómum sem birst hafa um plötuna á Norðurlöndum. Hann segir suma þeirra góða og aðra slæma. Honum sé •helst fundið það til foráttu að vera of meðvitaður og pólit- ískur. Það sé að vísu ágætis dómur að hans eigin mati en öðru máli gegni um þá sem hugsi út frá markaðssjónar- miði. Bubbi er nýkominn frá Svíþjóð þar sem hann og Cristian Falk úr Imperiet á- kváðu að stofna hljómsveit saman sem byrjar að spila í endaðanjanúar. Þeireru þeg- ar farnir að undirbúa næstu plötu og ákveðið hefur verið að Þorsteinn Magnússon gít- arleikari verði með um borð. Þá er að koma út plata með Bubba og Megasi í næstu viku þannig að það var ekki út úr korti að spjalla lítillega við Bubba. Cristian Falk ætlar að vera með þér í bandi, hvenær fer það af stað? Já, hann ætlar að vera með en ég veit ekki alveg hvenær við för- um af stað. Við ætlum að byrja að vinna í lok janúar að nýrri plötu. Þorsteinn Magnússon gítarleikari verður með okkur á þeirri plötu og verður líklega með í bandinu líka. Planið er að túra og kynna eitthvað af Serbian flower en við erum spenntari fyrir því efni sem við erum að vinna núna. Við erum komnir með 4 lög, þetta verður svona rokk í þyngri kant- inum. Utgangspunkturinn verð- ur „Meskalin“ og „Six a clock in the morning" á Serbian flower. Þegar þú varst á ferðinni með Imeriet í Svíþjóð í sumar tróðstu upp einn með kassagítar, var það ekki svolítið djarft? Jú, en verður maður ekki að tefla djarft? En annars var þetta fínt. Fyrstu þrennir tónleikarnir fóru í það að fatta hvers konar áhorfendur þetta voru og venjast þessum fjölda af fólki en síðan var þetta ekkert mál. Ætli maður hafi ekki spilað fyrir 150 þúsund manns í túrnum, sem svarar til rúmlega helmings íslensku þjóð- arinnar. Bláir draumar Þið Megas eruð að koma með plötu sem heitir „Bláir draumar,“ hvar seturðu hana inn í þitt kort? Hvergi, ég hef aldrei gert svona plötu áður. Það skemmtilegasta við þessa plötu er að maður var laus við allt stress, þetta er plata meira ánægjunnar vegna. Mig hefur alltaf langað til að prófa þetta form, jass og blús ■ og er mjög sáttur við útkomuna. Ég heyrði hins vegar sagt, sem lýsir kannski einhverju, að sumir hefðu haldið að þetta væri önnur „Fatlafólsplata“ og þeir hjá Steinum hafa sagt að þetta sé ekki söluplata, þetta sé bömmer- plata, léleg plata vegna þess að hún sé ekki dæmigerð söluplata. Ég held að fólk kunni hins vegar að meta þetta, að maður sé að reyna að gera aðra hluti en dæmi- gert listapopp. Þetta getur verið erfið plata þannig séð að dreifing- araðilarnir fíli hana ekki og þá kemur það til með að bitna illa á okkur í Gramminu. Ef þeir fí- l‘ana taka þeir henni betur en mér skilst að þeir fíli þessa plötu ekki neitt þannig að hún gæti lið- ið fyrir það. Ég er búinn að spila mikið und- anfarið og bæði aðsókn og við- tökur sýna annað. En við megum ekki gleyma því að dreifingarað- ilar eru mjög sterkur hlutur og þegar til dæmis einn aðili hefur samninga við stóra markaðinn í Reykjavík og skammtar honum plötur getur það auðvitað bitnað á plötu okkar Megasar, ef hann fílar ekki plötuna, því miður. Auðvitað vil ég að platan seljist en ég vil að hún geri það með mínum formerkjum en ekki ein- hverra annarra, sem er það sem ég hef alltaf reynt að gera og fengið orð í hausinn fyrir það að vera hrokagikkur og monthani. Finnst þér þú vera kominn í þá stöðu að fólk vilji alltaf fá það sama frá þér, eins og gerist oft með vinsæla tónlistarmenn? Það má vel vera að það sé ætl- ast til þess en ég geri það ekki. Hins vegar getur þú fundið endurtekningar hjá mér alveg frá byrjun til dagsins í dag í mismun- andi stílbrigðum. „Aldrei fór ég suður,“ textinn á Dögunarplöt- unni hefði þess vegna getað verið á „ísbjarnarblús". Og ég er að gera texta núna sem heitir „Sagan er að endurtaka sig“ og fjallar um það þegar síldin hvarf. Það er alltaf ákveðið þema hjá mér, meira að segja ástartextar mínir, ef við getum kallað þá það, hafa haft mjög svipaða liti í gegnum tíðina. En tónlistarlega séð hef ég reynt að fara aðrar leiðir í flestum tilvikum og reynt að gera eitthvað annað en kannski ætlast er til af manni. Nú virðist mikið vera að gerast hjá íslenskum tónlistarmönnum erlendis, Sykurmolarnir gera það gott og Eiríkur Hauksson er að slá í gegn með sinni hljómsveit. Hvcrnig sérð þú þessa úthlið á þér, ertu meðvitað að stefna á frægð og frama? ísland verður alltaf númer eitt hjá mér en ég held að það sé hverjum og einum hollt að sækja sér nýja hlustendur og reyna fyrir sér á nýjum markaði. Ég held að þetta sé mjög eðlilegt. „Vængja- sláttur í þakrennu" eftir Einar Má var að koma út í Svíþjóð svo ég nefni dæmi, og ég sé því ekkert til fyrirstöðu ef menn nenna og geta, að þeir reyni fyrir sér í út- löndum. Þú verður að sjálfsögðu að hafa eitthvað fram að færa til þess að það sé hlustað á þig. Þannig að ég held að það sé eðli- legt að maður reyni fyrir sér í út- löndum, sérstaklega í Skandin- avíu, spili þar og túri. Ég held að maður sé nokkurn veginn búinn að losa sig við poppstjörnu- draumana sem blunduðu í manni. Ég held að ég sé ekki nógu góður söngvari til þess og hafi heldur ekki útlitið í það. Ég get hins vegar unnið með markað og lifað á því. En ég held að þessir klassísku poppstjörnudraumar hafi horfið með tíð og tíma. Mað- ur hefur meira einbeitt sér að því að vanda það sem maður er að gera. Ertu í svartsýniskasti? Þú hef- ur hingað til verið talinn með betri söngvurum landsins? Ja, David Bowie hefur alltaf sagt að honum þætti hann lélegur söngvari þó öðrum þyki hann góður. Mér sjálfum hefur aldrei þótt ég góður söngvari, ég er ágætis túlkandi og get skilað því sem ég geri sjálfur. En frá radd- legu sjónarmiði held ég að ég sé enginn afburðasöngvari, svona hreint út sagt. En það sem ég geri gerir enginn annar en ég. Þess vegna hef ég farið út í það að semja sjáifur, þar sem ég hef ekki treyst mér til að syngja annarra lög nema með örfáum undan- tekningum. Nei, ég held að þetta sé engin svartsýni, bara raunsæi. Auglýsi ekki kartöfluflögur Þú kemur hér inn á samstarf með öðrum. Ég hef einmitt tekið eftir því að þú hefur ekki gert mikið af því, eins og algengt er á Islandi, að troða upp á plötum annarra. En þú hefur tvívegis verið með Rúnari Þór, Sverri Stormsker og Gauja, af hverju þessir aðilar? Mér finnst þeir bara miklu merkilegri en obbinn af popp- bransanum, með fullri virðingu fyrir öllum hinum. Ég vel auðvit- að persónulega þá menn sem ég tel að sé einhvers virði að vinna með. Ég veit að hálfur bransinn hefur hlegið að Rúnari Þór en ég tel hann oft á tíðum vera að gera miklu merkilegri hluti en margir aðrir. Sverrir Stormsker er frík og sérkennilegur karakter, ég kann mjög vel við Sverri og hafði gaman af því að syngja þetta lag með honum. Ég hef líka sungið með Bjarna Tryggva og Gauja en þessir fjórir aðilar hafa aldrei meikað það að Sverri undan- skildum, kannski vegna þess að ég hef sungið með þeim. Þessir strákar standa mínum heimi nær. Ég hef gert eina svona popparaundantekningu þegar ég söng „Braggablús" eftir Magnús Eiríksson. Gunni Þórðar sá um það og gerði vel en hefði þetta verið annað lag hefði ég sagt nei. Braggablús var alltaf uppáhald hjá mér í gamla daga, þannig að ég sló til. En almennt reyni ég að forðast þessa hluti alveg eins og ég auglýsi ekki myndbandstæki, kartöfluflögur eða eitthvað í þeim dúr sem ég held að eyðileggi ferilinn hjá manni. Þó ég geti sennilega haft betur upp úr því en tónlistinni en þá getur maður líka bara hætt að búa til tónlist og far- ið að auglýsa. Hvernig finnst þér tónlistarlífið vera í dag eftir að vera búinn að vera á fuliu gasi í 9 ár í þessu sjálfur? Ég er voðalega ánægður með Ham og Risaeðlurnar sem mér þykir ferlega góð hljómsveit. Ég er kannski mest ánægður með Langa Sela og skuggana. Syk- urmolarnir eru búnir að sýna sig og sanna, ég er ánægður með þá. Nú Gildran, ég gef henni plús al- veg óhræddur og Svarthvítur draumur var í miklu uppáhaldi hjá mér. Þetta sýnir kannski hversu þröngsýnn ég er. Ég hlusta ekki á hitt. Mér finnst Sverrir hafa verið að gera góða hluti, stundum. Og gleymum ekki Bjartmari, hann er að gera góða hluti. Hann er glúrinn laga- smiður og textarnir hans eru skemmtilegir. Með Rúnari Þór söngstu síðast inn á plötu sem hann gefur SÁÁ? Ég var bara að borga mína skuld. En þessi plata hefur ekki gengið eins vel og aðrar góðgerð- arplötur sem hafa verið gefnar út hér á landi? Það er af því að þetta er Rúnar Þór, ég staðhæfi það. Menn virð- ast bara ekki ffla Rúnar Þór. Þessi plata er heldur ekki spiluð. Kanr.ski er bara hallærislegt að vera edrú, ég veit það ekki, ég á enga skýringu á þessu. Þetta er miklu meira en furðulegt, það eru mörg fín lög á þessari plötu. Ég held að Rúnar Þór eigi ekki upp á pallborðið hjá þessum 12 tommutöffurum á útvarpsstöðv- unum. Sólóplötur Rúnars Þórs hafa ekki verið sterkar, en allt í lagi. En þessi plata er mjög góð, ekki bara af því að þetta er SAÁ- plata, heldur vegna þess að hún er vönduð. Kannski vantar þenn- an hittara sem virðist þurfa að vera á öllum plötum til að fá spil- un, því miður. Hvar fínnst þér að þér hafi tek- ist best til á þínum ferli? Það sem mér hefur tekist best er að halda mínu og því sem ég er, en ég á mér enga uppáhalds plötu sem slíka. Mér leiðist að vinna í stúdíói og þykir skemmtilegast að spila. Það er aldrei að vita nema ég setji saman band hérna heima en það er ekki ólíklegt að ég komi með bandið í Svíþjóð hingað heim. Samstarf ykkar Cristians Falk, hvernig gengur það? Við erum mjög líkir en um leið ólíkir. Hann ér „alt mulig man,“ getur spilað á öll hljóðfæri, er klár í stúdíói og góður útsetjari. Ég kem með grunnana, textana og syng. Við höfum meira að segja mjög svipaðan bakgrunn þó hann hafi aldrei verið frystihúsa- þræll. Cristian er einn ljúfasti maður sem ég hef kynnst, mjög heiðarlegur strákur og mikil manneskja. Hann er einn af fáum mönnum sem ég hef kynnst sem hefur meira af því góða en hinu. Það er ekkert of mikið af slíku fólki. Þetta er greindur strákur og klár og hefur þennan hæfileika að geta gert alla þessa hluti, sem er ekki lítið. Ég fór og heimsótti Imperiet á hótel hér í Reykjavík þegar þeir voru að spila hér. Þeir voru allir illa þunnir nema Cristian. Við fórum saman í bæinn og dópuð- um heilan helling í eina viku. Hann varð eftir og þá ákváðum við að vinna saman, það yrði bara að finna stað og stund. Ég tek skýrt fram að hann er edrú í dag og er búinn að vera það lengi og er jurtaæta. Þannig að samstarf okkar gæti ekki verið betra hvað þetta varðar líka, þar sem við erum báðir streitistar og vinnum út frá þeirri formúlu. Við kynntumst á sukki en svo þróaðist þetta og ég fór að fara út og fór síðan á samning hjá fyrir- tæki Imperiet og við Cristian fór- um að vinna saman og gera músík saman. Leiðist í stúdíói Friðrik Þór hefur verið að filma þig í heimildarmynd, hvernig gengur sú mynd? Hann er búinn að vera að því í 4-5 ár og þeir eru orðnir margir klukkutímarnir sem hann hefur filmað. Síðast tók hann upp heila tónleika á Hótel íslandi. Ég skipti mér ekkert af þessu. Hann filmar og filmar og kannski verð- ur myndin til eftir 10 ár og þá á hann 15 ára efni og þá sjá menn hvernig ég hef elst og hvernig ég hef þróast. Ég veit ekkert hvað hann er að pæla enda er þetta alfarið hans. Þetta er efni alveg frá því hann gerði Rokk í Reykja- vík. Þú varst að skrifa Ijóð fram eftir morgni, hefur þér aldrei dottið í hug að gefa út bók eða skrifa þína eigin sögu? Jú, jú það kemur sjálfsagt að því einhverntíma að ég skrifa mína sögu. En ég hef aldrei hugs- að um að gefa út ljóðabók. Eg skrifa svolítið af prósa fyrir sjálf- an mig. Ég gef kannski út texta- bók með nótum og gripum. Popp, dóp og skítkast Samræmist það ímynd á popparans að vera edrú? Já, ég hef trú á því að poppara- ímyndin sé að breytast. Ég vona það alla vega. Því miður virðist það þó vera hefð, alla vega úti í heimi, að dóp og poppmúsík fari saman. En mér virðist þetta vera að breytast, sérstaklega hérna heima. Það hefur átt sér stað mikil breyting hér síðustu tvö árin. Menn í poppbransanum virðast leggja meira upp úr heilsu og því að fara vel með sig. Það er alla vega mín reynsla. Þú dópaðir andskotanum meira að eigin sögn, hvernig leið þér? Yfir höfuð var þetta fínn tími. Ég skemmti mér mjög vel og sé ekki eftir mínútu. Ég var bara í þessu og það var full vinna. Svo kom sá tími að ég gat ekki dópað meira og sá tími var bölvanlegur. Maður getur dópað í einhvern tíma í góðum fíling, en ef þú gerir það daglega og mikið þá fyrr eða seinna kemur þú að þeim 18 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 25. nóvember 1988

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.