Þjóðviljinn - 25.11.1988, Blaðsíða 19

Þjóðviljinn - 25.11.1988, Blaðsíða 19
irinn ræðir við Nýtt Helgarblað um lóp, herstöðina og margt fleira krossgötum að líkaminn og and- leg heilsa segja; hingað og ekki lengra. Þá er annað hvort að dópa sig í hel eða hætta. Þetta gekk upp og ofan hjá mér. Ég var edrú fyrst í góðan tíma og sprakk og dópaði aftur í nokkra mánuði en komst svo að því að þetta gekk ekki. Var það persónulegur ósigur að springa? Nei, nei ég held að það sé mjög eðlilegur hlutur að alkóhólisti hræri í efnum og áfengi. Þetta var ekki persónulegur ósigur, af og frá. Kannski vegna þess að þetta varði ekki svo lengi. Áfallið var hins vegar að skilja það endan- lega að ég gæti þetta ekki. Ég er mikill keppnismaður og þegar ég uppgötvaði að ég myndi alltaf tapa fyrir vímugjafanum, hann myndi alltaf slá mig niður, varð ég alveg sáttur við að hætta. Og þetta var sigur þó maður viður- kenndi um leið veikleika sinn. En til að byrja með sætti ég mig illa við að viðurkerina að dópið réði yfir mér, það var erfitt að kyngja því. En þegar ég prófaði þetta aftur og sá að allt fór í nákvæmlega sama horfið, öðlaðist ég frelsi við að gefa dópið upp á bátinn full- sáttur og til að langa ekkert í þetta meira. Ertu hamingjusamur maður í dag? Já og nei. Ég er hamingju- samur, það eru góðir tímar í mínu lífi og það koma líka niður- sveiflur í mínu lífi og allt það. En eins grunnt og ég þekki mig þá er ég hamingjusamur. Ertu búinn að gera „stóra verk- ið“ í lífinu? Ég hugsa ekki þannig. Ég hugsa stundum til þess með undr- un og gleði og er stoltur af því, að ég er búinn að vera á toppnum í þessum bransa í öll þessi ár. Ég held að það sé stóra verkið sem alla dreymir um, að halda því. í dag er það bara það verk sem maður vinnur að hverju sinni sem skiptir máli. Það má vel vera að ég eigi eftir eins og Dylan segir „að mála meistaraverkið“. Kannski er ég búinn að því, ég get ekki dæmt um það. Þú sagðir mér áðan að þú værir að semja texta sem heitir „Sagan endurtekur sig“. Þegar þú komst fram á sjónarsviðið gerðir þú það með hvelli og gekkst á röðina og löðrungaðir liðið. Ertu hræddur um að sagan endurtaki sig á þér? Það má vel vera og það hefur verið gert. En sérðu til, munur- inn er sá að ég sem mína texta og tónlist sjálfur. Ég kom þversum inn í þennan bransa á sínum tíma. Ég löðrungaði þá sem ég löðr- ungaði vegna þess að þeir báru ábyrgð á því hvað íslenski popp- bransinn var lágkúrulegur og lé- legur. Ef menn ætla að löðrunga mig fyrir það þá er það vindhögg. En ég skil það ósköp vel að ungir menn komi upp og það sé töff og kalt að gefa skít í Bubba. Annað væri óeðlilegt enda hef ég svarað því áður. En ég verð að segja það af fullri einlægni og hreinskilni að mér er nákvæm- lega sama. Ef ég lít yfir farinn veg þarf ég ekkert að skammast mín Herstöðin er hérna vegna þess að nokkrar fjölskyldur og fyrirtæki hafa af henni óhemju pening, - segir Bubbi meðal annars hér í viðtalinu. Mynd Jim eða stressa mig á einu eða neinu sem ég hef gert. Ég vil meina að ég hafi tekið þátt í nýsköpuninni í íslenskum poppbransa og ef menn vilja löðrunga mig fyrir það geta þeir allt eins löðrungað sjálfa sig. Þetta hljómar kannski hrokafullt. En ég er ekki að syngja kóperaða músík eða mús- ík eftir aðra og tel mig hafa gert mikið af góðum hlutum og lagt mitt lóð á vogarskálina til hins betra og er óhræddur við dóm poppsögunnar. Herstööin ekkert einkamál Herstöðin hefur lengi verið eitur I þínum beinum, fínnst þér rætur hennar styrkjast? Hún er orðin hefð, því miður. Hún er eitt af stóru málunum á öllum mínum tónleikum og er búin að vera það í 8 ár. Sjáðu tii, það skiptir ekki máli hvort það eru Danir, Englendingar, Þjóð- verjar eða Bandaríkjamenn sem hafa hér herstöð. Málið er að þetta skiptir okkur öll máli sem búum í landinu. Þetta er ekki einkamál Péturs Péturssonar út- varpsþular eða Árna Björns- sonar þjóðháttafræðings og ann- arra sem telja að herstöðvarmál- ið sé einkamál þeirra í kaffi- samsætum. Sama gildir um Amn- esty International. þeir sem stj órna þar eru elítan, mennta- og menningarelítan. Þetta skiptir Jón á eyrinni jafnmiklu máli og þetta fólk þó svo það hafi lesið meira. Við Bjartmar ætlum að gera herstöðvarandstæðinga- plötu sem á að koma út l.maí á næsta ári í tilefni þess að 40 ár eru liðin frá því að þjóðin var svikin. Ég er hissa á því að herstöðvar- andstæðingar skuli ekki hafa beitt sér meira og reynt að vinna að þessum málum af meiri elju og krafti. Ég lýsi því yfir að Alþýðu- bandalagið sé hjóm og hjóm eitt og sá flokkur verður aldrei annað en aulaflokkur í mínum augum þar til ég sé fastar tekið á þessu máli. Ég vil herstöðina úr landi og það sem fyrst. Þetta er rauður þráður í gegnum mína tónlist og * mína tónleika og eini hluturinn sem ég hef endurtekið aftur og , aftur er að herstöðin sé af hinu illa. Við erum ekki frjáls þjóð á meðan herstöð er í landinu. Þeir taka meira og meira af þessu landi í sínar hendur. Eftilvill hefur herinn svo sterk ítök að það gengur ekki lengur upp að tala um þessa hluti, sam- anber stjórnmálamennina. Ég skil þetta ekki og á erfitt með að sætta mig við þetta. Herstöðin hyglir og ákveðnar ættir og fyrir- tæki hafa óhemju pening út úr þessu, þess vegna er hún hérna. Mér verður eiginlega orða vant þegar ég hugsa um þessa hluti vegna þess að ég verð svo vond- ur. Frelsi til sölu var að stórum hluta um herstöðina og ég hef verið trúr minni sannfæringu í þessum málum. Það er meira en hægt er að segja um þennan blessaða flokk sem virðist ætla að sætta sig við það að herstöð verði héma þangað til bomban fellur. En að menn skuli ekki sýna sög- unni meiri sóma en það að kyngja þessum hlutum er ömurlegt og menn geta alveg eins hætt að tala íslensku. Herinn getur sett upp ratsjárstöðvar sem sagðar eru til að bjarga drukknandi sjó- mönnum sem auðvitað er helber lygi. Og að fólk skuli trúa því að þeir séu hér til að vernda okkur er slík fásinna og geggjun að það jaðrar við að vera geðveiki. Þetta sýnir hvernig Morgunblaðið og stjórnmálaflokkar geta logið og villt um fyrir þjóðinni. Ég trúi því til dæmis ekki að hér skuli vera herstöð án kjarnorku- vopna, þegar hernaður meira og minna snýst um þau. Hafið allt í kringum okkur er líka kraumandi af kjarnorkuvopnum. Það að ungu fólki í dag stendur meira á sama um herstöðina er bara eðli- leg þróun þegar 60% af útvarps- efni í frjálsu stöðvunum er á enskri tungu, meirihluti mynd- banda er á ensku og meirihluti kvikmynda eru á ensku. Tískan kemur frá enskumælandi löndum og allt þetta spilar inn á unglinga. Þegar það er ekkert forvarnar- starf í þessum efnum er þetta eðlileg þróun. Tíminn leið hratt og Bubbi hafði annað og meira að gera en spjalla við blaðamann. Þegar blaðamaður yfirgaf hús hans var hann að gera sig kláran í lík- amsræktina. Hollustan er greini- lega komin í fyrirrúm hjá Bubba. -hmp Föstudagur 25. nóvember 1988 NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 19

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.