Þjóðviljinn - 16.06.1989, Blaðsíða 7
Stjómstöð í byggingu. Veggirnir eru meira en metri á þykkt og líklega meira úr jámi en eiturmengun og geislavirkni utanhúss. Byggingin á að þola kjarnorkusprengingu svo
steinsteypu. I henni á að vera hægt að stjóma átökum í meira en sjö daga. Þrátt fyrir fremi að hún verði ekki beinlínis fyrir sprengjunni. Mynd: Jim Smart.
AWACS ratsjárvél og fljúgandi stjómstöð, ásamt F-15 orrustuþotum fyrir ofan ratsjárstöðina í Stokksnesi.
Mynd þessi er mjög lýsandi fyrir íslenska loftvarnarkerfið.
Sovéskur árásarkafbátur og skugginn af Óríon kafbátarleitarflugvél sem sveimar yfir honum. Óríon vélin
miðar kafbátinn nákvæmlega út samkvæmt grófum upplýsingum frá SOSUS hlustunarkerfinu. Meðal
vopna Óríon vélarinnar eru B-57 kjarnorkudjúpsprengjur.
Helguvíkurhöfn. Þar er olíubirgðastöð sem á að rúma í allt 186 þúsund
rúmmetra af þotueldsneyti eða sem svarar til 45 daga birgða á stríðs-
tímum. Mynd: Jim Smart.
skýrslu Steingríms Hermanns-
sonar utanríkisráðherra 1988).
Tekin hefur verið ákvörðun
um að leggja aukaflugbraut á
Keflavíkurflugvelli og að síðustu
er mjög rætt um að leggja sér-
stakan varaflugvöll á norðan-
verðu íslandi svo sem kunnugt
er.
Vígbúnaftur
N-Atlantshafs
í allt er hér verið að tala um
framkvæmdir sem kosta ríflega
miljarð Bandaríkjadala en sjálfur
rekstur Keflavíkurstöðvarinnar
og annarra hernaðarmannvirkja
Bandaríkjanna hér á landi mun
kosta u.þ.b. 250 miljónir dollara
á ári og eru þá ekki taldar með
afskriftir eða tækjakaup.
En hvers vegna er verið að
leggja í allan þennan kostnað á
tímum afvopnunar og þíðu í sam-
skiptum risaveldanna? Því er
ekki auðsvarað en aukin umsvif
Bandaríkjahers hér á landi eru
ekki nema brot af heildarmynd-
inni. í öllum nágrannalöndum
okkar er verið að endumýja og
efla vígbúnaðinn og í höfunum er
verið að koma fyrir þúsundum
stýriflauga, verið að hleypa nýj-
um og fullkomnari herskipum og
kafbátum af stokkunum, verið að
þróa langdrægari, nákvæmari og
öflugri eldflaugar en áður hafa
þekkst. Þetta er heildarmyndin
sem blasir við okkur íslendingum
og hernaðarmannvirkin hér á
landi eru nauðsynlegur og mikil-
vægur hluti af þessum kjarnorku-
vígbúnaði sem er í höfunum
kringum landið.
Þróun þessa vígbúnaðar má
rekja allt til upphafs 8. áratugar-
ins og byggist á ranghugmynd
sem tók að þróast á þessum tíma
og varð að opinberri stefnu
Bandaríkjanna í tíð Ronalds Re-
agans, þ.e. að hægt væri að heyja
stríð með kjarnavopnum og
vinna sigur án þess að allir yrðu
tortímingu að bráð.
Sóknarstefnan
Hér á norðurslóðum hefur
þessi stefna birst í sóknarstefn-
unni svokölluðu sem miðast við
að floti Bandaríkjanna og Nató
myndi á stríðstímum sækja
norður í átt að Kolaskaga og eyða
sovéska flotanum. Stefna þessi
hefur aukið mjög á hemaðarmik-
ilvægi íslands og þar með gert
landið að enn mikilvægara skot-
marki í kjamorkuátökum risa-
veldanna.
Vígbúnaðarsérfræðingurinn
Carl Gustaf Jacobsen, sem nú
starfar hjá Alþjóðafriðarrann-
sóknarstofnuninni í Stokkhólmi,
fullyrti hér á landi sumarið 1984
að Sovétmenn myndu fyrr senda
kjarnorkusprengju á Keflavík en
Washington. -VG
Föstudagur 16. júní 1989 NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 7