Þjóðviljinn - 22.06.1990, Qupperneq 22

7 Z 3 z r c. 1- 8 lo Z 2 (e
z II iz s? /1 w~ ð hr S? 10 15 9- F S'
I2 )<7 io V V IZ 15 /0 )</ G zo ZO z
/4 ? z~ Zi> y lL )f K? iZ~ ¥ 23
V T~~ ffi n IZ e Z. Z IL 2 6 11
IT jt V \b n 8 z zo 1S~ 10 V~ sn Ib V
11 /í>" te S? Zí>' /3 15 Zv 15 ¥ !<o IS ¥
zö- z V (? 2 V Z(a )?-
n- \*i u Z V G tö ZjG 13 /s T
Z0 lí V z*? zo zr b ? \b z rr Z5 % r~
V w~ l°l zv 2S“ 2 V 30 zo T & )Z
z 7F y ? vr 8 ¥ Zk> Zl U IY )Z
V h> ZO S2 /5 w 2 16 T~
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ

Kossgáta nr. 101 Setjið rétta stafi í reitina hérfyrir neðan. Þeir mynda þá karlmannsnafn. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans, Síðumúla 37, Reykjavik, merkt: „Krossgáta nr. 101“. Skilafrestrurerþrjárvikur. Verðlaunin verða send vinningshafa.
1 zí 15. 15 % 7 G % !£ Verðlaun fyrir krossgátu nr. 101 verður bókin Snorri skáld í
Reykholti eftir Gunnar Bene- diktsson. Heimskringla, Reykja- vík gaf út.
Guðrún
Gísladóttir
Þaö er
sitthvaö
kjötbolla og
kjötbolla
Fyrir mörg okkar eru kjöt-
bollur það sama og að kaupa
nýtt kjötfars eða saltað úti í búð,
steikja það í smjörlíki og bera
fram með soðnum kartöflum og
jafnvel rabarbarasultu. Það væri
helst að gerð væri brún sósa
með og svo tómatar og gúrka.
Úr þessu sama kjötfarsi búum
við líka stundum til kálböggla
eða kjötkökur. Sjálf geri ég
stundum kjötbollur úr hakki
sem mér og reyndar öðrum finn-
ast undur góðar. Ég nota yfirleitt
nautahakk, en kaupmaðurinn
minn í Lögbergi á oflast kálfa-
hakk sem er líka mjög gott.
Langvarandi samneyti við
svínakjöt gerir það að verkum
að ég kaupi það aldrei sjálf,
borða það einungis ef mér er
boðið í mat og það er á borðum.
Ekki það að mér finnist það
vont, en ég kaupi það sem sagt
ekki af sjáifsdáðum.
Ég salta fyrst 400 gr af hakki
(1-1 1/2 tsk salt), því þá binst
það betur og blanda síðan 3/4 dl
af brauðmylsnu saman við og 2
dl af mjólk. Þetta fær svo að
bíða í skálinni dálitla stund, því
það lyflir sér aðeins og ef maður
kryddar strax og leyfir kjötinu
ekki að bíða um stund verður
brauðbragð af því, sem ekki var
sóst eftir. Ég krydda þetta með
hvítum eða svörtum pipar, jafh-
vel líka kryddpipar og engi.fer.
Síðast blanda ég saman við
einni matskeið af fínt hökkuð-
um lauk. Hrærið ekki of lengi
því þá fer fitan úr kjötinu og
bollumar verða þurrar. Til að
auðvelda steikingu set ég sjálf
yfirleitt eitt egg saman við þegar
ég blanda kjötið með mjólk og
brauðmylsnu, en ég er kannski
klaufi við að steikja og eggið ó-
þarfi. Ég geri frekar litlar kjöt-
bollur úr þessu, steiki fyrst ör-
litla stund á vel heitri pönnu,
samt ekki á mesta hita, og síðan
lækkar maður hitann og steikir í
3-5 mínútur og hefur lok á
pönnunni. Kartöflur, brún sósa,
góð sulta og eitthvert grænmeti
er borið fram með.
Þessa blöndu má nota til að
gera kjöt í formi i ofninum og þá
blanda ég rifnum osti saman við
til að binda betur. Nú, eða buff
með steiktum lauk eins og Dan-
ir borða svo ofl og er líklega á
öllum matseðlum veitingahúsa
þar í landi.
Elísabet Berta
Bjarnadóttir
Umhverfisskilyrði
miöjuáranna
Fyrir hálfum mánuði kom ég
á framfæri fyrirspum miðaldra
manns sem langaði til að halda
áfram hjónabandi sínu, þrátt fyrir
ýmsa erfiðleika.
Vildi hann heyra meira um
hvemig þarfimar breyttust með
aldrinum, til að geta áttað sig á
kreppunni. Fyrirspumimar sem
teknar em fyrir hér í þættinum em
aldrei ættaðar frá skjólstæðingum
mínum, heldur frá fólki sem
komið hefur þeim á framfæri við
mig á öðrum vettvangi. Eins og
aðrar hjálparstéttir svo sem sál-
fræðingar og læknar, hafa félags-
ráðgjafar þagnarskyldu gagnvart
skjólstæðingum sínum. Velkom-
ið er að koma á framfæri við
þennan fjölskylduþátt óskum um
umfjöllun á einu og öðm er teng-
ist fjölskyldulífi. Hins vegar getur
fólk ekki búist við að svona þátt-
ur, þótt í honum felist ýmis fróð-
leikur, geti einn og sér leyst mjög
persónulegan og erfiðan vanda.
Fjölskyldu-
streymið
Nú orðið þykir skammlaust
og jafnvel styrkur fyrir fjölskyld-
ur að leita til sérfræðinga í mann-
legum samskiptum þegar ein-
hverjum í Ijölskyldunni líður illa
um tíma og fjölskyldunni finnst
hún ekki geta haldið áfram „Ijöl-
skyldustreyminu”, eins og lítil
stúlka orðaði þetta. Síðustu ár em
þó nokkur tilboð um sérfræðiað-
stoð við fjölskyldur og einstakl-
inga hér á höíúðborgarsvæðinu,
bæði á vegum opinberra aðila og
einkaaðila.
Misskilningur
í næst síðasta þætti endaði ég
á því að leggja út af fyrirspuminni
sem talað var um hér í upphafi og
vitnaði í því sambandi í Erik H.
Erikson, sálkönnuð. Kona nokk-
ur hafði misskilið endi minn á
pistlinum þannig, að ég léti að því

liggja að Erik þessi hafi sængað
hjá Önnu Freud. Um það veit ég
ekkert. „Að leggjast á bekkinn” er
fagslangur um fyrirbærið að fara í
sálgreiningu. Biðst ég afsökunar
ef ég hef verið ónákvæm í orða-
vali. Lögð hefur verið áhersla á
þaðí ýmsum ritum um viðtals-
meðferð allt frá Freud (aldamót-
um), að náin tengsl af því tagi
þættu ekki æskileg í meðferð.
Margt hefur verið um það ritað
alveg frá tímum Freuds og félaga,
t.d. hversu nána ættingja sérfræð-
ingur gæti tekið í viðtöl. Margir
sálfræðisagnfræðingar (t.d. Peter
Gay, Freud 1988) hafa velt fyrir
sér bilinu milli þeoríu og vem-
leika hjá mönnum eins og Freud
og krónprinsi hans, Jung. En
Freud sálgreindi dóttur sína Önnu
og Jung eiginkonu sína. Það er
svo um þætti sem þennan að erfitt
er að gera efninu dýpri skil. Mætti
líkja þeim við nasasjón fremur en
tæmandi umfjöllun.
Stjómmálamennimir þurfa hjálp til að sjá það sem er á milli heimsmarkað-
anna og þeirra sjálfra, þ.e. aðrar fjölskyldur en eigin, segja umhverfisfræðin.
Sköpunargleöi
- stöönun
Fullorðinsárin eða miður ald-
ur þykir einkennast af þörfum
eins og að vera framleiðinn og
skapandi, líkt og skólabamið, og
viljanum til að hlú að framvindu
lífsins t.d. með bamauppeldi og
að búa eitthvað til, allt frá ritgerð-
um og blómagörðum til nýrra
hugmynda. Þörf þessara ára fyrir
gjafmildi í garð umheimsins á sér
andhverfu ef kreppa myndast.
Almennt séð birtist þessi kreppa
ofl þannig, að fólk verður ofur
upptekið af sjálfúm sér og frama
sínum (sbr. konuna sem var upp-
teknust af fatakaupunum, en
hafði lítinn áhuga á eiginmann-
inum). Önnur andhverfa eðlilegr-
ar framrásar þessara ára er stöðn-
unin, þ.e. einstaklingurinn eða
fjölskyldan sem heild finnur ekki
farveg fyrir sköpunargleði sína.
Jafn eðlilegt og það er að þurfa að
eiga róleg tímabil á lífsleiðinni og
athuga sinn gang, er ófullnægj-
andi íyrir fólk á miðjum aldri að
missa allan áhuga á sjálfum sér og
umhverfmu.
Umhverfisskilyröi
Fólk sem vinnur að umhverf-
isrannsóknum á Norðurlöndunum
(þjóðfélagsfræðingar, líflfæðing-
ar, félagsráðgjafar, sálfræðingar,
læknar o.fl.), er farið að tala um
umhverfisskilyrði, til að fólk geti
þrifist. Orðalagið félagslegar að-
stæður þykir sakbenda um of ein-
staklinginn. Einnig er rætt um í
þessu sambandi, að hjálpa þurfi
stjómmálamönnum að vaxa upp
úr miðjuárakreppunni, svo dyggð
miðjuáranna - umhyggjan fyrir
lífinu, einnig utan eigin garðs-
hliðs (en þá ekki bara fyrir heims-
mörkuðunum) - fari að blómstra.
22 SÍÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 22. júní 1990