Dagblaðið Vísir - DV - 22.12.1995, Síða 12

Spurningin
FÖSTUDAGUR 22. DESEMBER 1995
Lesendur
Fátæklegt búninga-
val knattspyrnuliða
Tryggvi Bjarnason skrifar:
Eftir fjölskrúðugt knattspyrnu-
tímabil ársins lítur maður gjarnan
til baka og kemur þá í hugann ým-
islegt sem betur mætti fara og sem
kemur áhorfendum þægilegá á
óvart. Eitt af þessu eru búningar
nýju liðanna í fyrstu deildinni.
Þessi lið eru í sömu litum og bún-
ingum og lið sem verið hafa í fyrstu
deildinni, þ.e. gulum og bláum eða
gulum og svörtum lit.
Ég tek dæmi af fyrstu deild. ÍA:
gulir og svartir (hafa alltaf verið
þannig). - ÍBK: gulir og bláir (hefur
þó verið skipt um lit). - Grindavík:
gulir og bláir (KA-búningurinn). -
Leiftur: gulir og svartir eða bláir
(sama og lA og KA-búningar). Og
síðan önnur deild. KA: gulir og blá-
ir (hafa alltaf verið þannig). - Þriðja
deild: KS: gulir og bláir og svona
mætti lengi halda áfram að rekja
þetta.
Það eru 10 lið í fyrstu deildinni og
4 þeirra eru nánast í sömu búning-
unum. Eins og fyrr segir er mikil fá-
tækt í búningavali. Flest lið eru í lit-
um sinna merkja, þ.e. Fram, KR, ÍA,
FH, Valur, ÍBV og ÍBK - eftir lita-
skiptin. Tökum t.d. Grindavík (í KA
búningnum), þeirra litur væri nær
að vera gulur og rauður í heildarlit-
um og/eða með röndum, þ.e. gular
skyrtur með rauðum röndum og
rauðar buxur og guli liturinn skær-
ari en í ÍA og KA-búningunum.
Leiftur (í ÍA og KA-búningum):
þeirra litur væri heppilegri blár,
rauður og hvítur eins og litirnir eru
í merki þeirra - t.d. bláar buxur,
Aðskildir litir og búningar svo að áhorfendur geti þekkt liðin i sundur í fjar-
lægð eftir búningum, segir m.a. í bréfinu.
hvít skyrta með eldrauðum röndum,
eða rauðar buxur, hvít skyrta með
-bláum röndum. Þessar vangaveltur
snúast um það að áhorfendur geti
þekkt liðin í sundur í fjarlægð eftir
búningunum.
í þessum tilvikum virðast ný-
stofnuð félög, eða þau sem komast
upp úr neðri deildunum, hafa lítið
sjálfstraust, öðruvísi en að nota
gulu, bláu og svörtu litina sem ein-
hvers konar upphefð, vegna þess að
allir þekkja þessa: „gulir og glaðir"!
Gaman væri fyrir fótboltaáhuga-
menn (og konur) að kanna hjá fólki
hvaða búning liðin í deildunum
nota. Margir skemmtilegir búningar
eru til í ensku, þýsku og ítölsku
deildunum'og svo er um mörg önn-
ur lönd að sjálfsögðu. Kannski
þyrfti KSÍ að setja nýjar reglur um
búningaval. Það ætti að vera auð-
velt hjá okkur þar sem liðin eru
ekki mörg. Ég þakka svo knatt-
spyrnumönnum skemmtiiegt sum-
ar.
Ný símaskrá með breyttu skipulagi
Torfi Guðmundsson skrifar:
Eins og kunnugt er hefur síma-
skráin komið út í tveimur bindum á
síðustu árum. Skiptingu hennar hef-
ur verið hagað þannig að fólk (ein-
staklingar) er í öðru bindinu en fyr-
irtæki og stofnanir í hinu.
Þessi tilhögun virtist einföld og
eðlileg en þegar til kastanna kom
reyndist hún erfiðari í framkvæmd
og flóknari en útgefendur gerðu ráð
fyrir og hættu á mistökum var boð-
ið heim. Hafa enda komið íjölmarg-
ar kvartanir um ranga skrásetningu
nafna og fleiri aðfinnslur í þeim
dúr.
Heyrst hefur að vegna þessarar
gagnrýni sé fyrirhugað að gefa
næstu símaskrá út í einu bindi.
Væri það mjög misráðið því að
símaskráin er þegar orðin allt of
stór til að rúmast í einni bók sem
fer stækkandi ár frá ári. Enda er
alls ekki verið að gagnrýna skipt-
ingu hennar í tvö bindi heldur ein-
ungis þau mistök sem orðið hafa við
nafnaskráninguna.
Lausnin á þessu máli er einföld:
Það á að halda áfram að gefa síma-
skrána út í tveimur bindum en
breyta skipulagi hennar þannig að í
fyrra bindinu verði öll símanúmer í
Reykjavík og nágrenni en önnur
landsbyggðarnúmer verði í hinu
bindinu. Þar með væri allur núm-
eraruglingur útilokaður og síma-
skráin komin í ákjósanlegt form og
viðráðanlegt.
Atvinna í boði???
Sigrún B. Ólafsdóttir skrifar:
Sterka og hrausta menn vantar í
vinnu til langs tíma. Viðkomandi
þarf að vera hraustur, þannig að
-samstarfsmenn hans geti treyst á
hann ef um líf og dauða er að tefla.
Hann verður að þola langar fjarvist-
ir frá fjöiskyldu sinni. Hann verður
að þola einangrun með öðrum
mönnum, mismunandi geðfelldum,
og vera án sjónvarps, útvarps og
dagblaða í langan tíma.
Starfsmaðurinn þarf að hafa gott
úthald og þola vel kulda, bleytu og
slæm vinnuskilyrði. Húsnæði fylgir
fyrir viðkomandi, u.þ.b. 5 fermetrar
sem hann þarf að deila með öðrum
manni. Skaffað er fæði, en ekki er
hægt að bera ábyrgð á gæðum þess.
Starfið getur verið afar hættulegt og
þarf því umsækjandi að hafa mik-
H[l§li[Q)í\ þjónusta
allan
í síma
5000
tiiiIIí kl. 14 og 16
Oskastarfiö umdeilda?
inn sjálfsaga og mikið þor. Um er að
ræða vaktavinnu þar sem unnið er í
6 klst., frí í 6 klst. og svo koll af
kolli. Umsækjandi þarf að geta haft
hugann alfarið við vinnuna, þrátt
fyrir rykkjóttan svefn.
Vinnutíminn stendur í 3-6 vikur,
og milli verkefna fær viðkomandi
3-6 daga frí með fjölskyldu sinni.
Tekið skal fram að ekki er hægt að
tryggja starfsmönnum frí um hátíð-
ar né á hátíðisdögum innan fjöl-
skyldu. - Laun eru mismunandi; frá
150 þúsund kr. til 300 þús. kr. a mán-
uði, greitt út eftir hvert verkefni.
Tekið skal fram að ekki er unnt að
hætta við er farið hefur verið af stað
með verkefni og því engin undan-
komuleið fyrr en í lok verkefnisins.
- Haldir þú að þetta sé óskastarfið,
lesandi góður, þá hafðu samband vð
næstu útgerð og kannaðu hvort ekki
sé laust pláss fyrir þig á frystitog-
ara.
Rán í fleirtölu
Baldur Óskarsson skrifar:
Um daginn tók ég mér far með
leigubílstjóra austur í bæ. Skipst
var á orðum á leiðinni eins og
verða vill í leigubílum hér á
landi og fyrst í tilefni af
bankaráni á Vesturgötu sem nú
er til umræðu manna á meðal.
Síðan barst talið að íslenska
lánakerfinu, einkum húsnæðis-
kerfinu, og leigubílstjórinn sagði
mér að hann hefði fyrir áratug
eða svo fengið léðar 600 þúsund
krónur hjá Húsnæðismálastjórn
og ætti að borga hálfa fjórðu
milljón. - Þú er víst ekki einn á
báti hvað það snertir, varð mér
að orði. Þá segir bílstjórinn: - Ég
fór nú til hans Páls félagsmála-
ráðherra og sagði honum frá
þessu. - Og hvað sagði Páll? -
Hann ætlaði varla að trúa mér í
fyrstu, en svo fauk í hann og
hann lofaði að minnast á þetta
opinberlega; hann er búinn að
því í Sjónvarpinu. Lengra varð
samtalið ekki, en þegar ég var
kominn út úr bílnum fór ég að
hugsa um þá menn sem eitt sinn
voru dæmdir fyrir vaxtaokur.
Óskhyggja flug-
mannsins
Magnús Ólafsson skrifar:
Ég las grein í Mbl. sl. miðviku-
dag eftir ungan flugmann. Hann
fullyrðir að 300 þúsund manns
sem komu til Reykjavíkur 1994
hefðu viljað að flugvél þeirra
lenti í Reykjavík. Hann hefur
verið upptekinn þessi ungi mað-
ur að spyrja þá alla álits. - Fyrir
hvern skyldi ungi flugmaðurinn
vera að skrifa, með öllum sínum
fullkomnu upplýsingum um
gistinætur Scandic hótels o.fl.
o.fl.?
Undirgefin
stjórnarand-
staða
Árni Ámason skrifar:
Stjórnarandstaðan verkar á
fleiri en mig sem þæg og undir-
gefln þessa dagana. Hún ber upp
mótmæli, jú, jú, mikið rétt. En
hún andmælir ekki neinu, svo
mark sé á takandi, t.d. í tengsl-
um við afgreiðslu fjárlaga. Ein-
hver var að tala um að þingheim-
ur hefði sameinast í andanum
eftir ríflega launahækkun. Á ég
að trúa þessu upp á stjórnarand-
stöðuna?
Hvit jól eða
rauð?
Svanur skrifar:
Ég tel varlegt að leggja trúnað
á spádóma um veðurfar hér á
landi. Nýlega sá ég spá um það
að við hér sunnanlands a.m.k.
fengjum rauð jól sem svo er kall-
að. Ég var ekki fyrr vaknaður
daginn eftir (í morgun, 20. des.)
en það var alhvít jörö hér. Og nú
er það nýjasta að hér verði
hvorki hvít jól né rauð, aðeins
köld jól. En hvernig er það með
Veðurstofuna. Er hún jafn ófær
um að gefa út skammtímaspá og
langtímaspá? Og auðvitað ekkert
marktækt um jólastórstreymið!
Orkusala til
Ríkisspítala
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Ég tel að selja eigi þá orku sem
Ríkisspítalarnir nota á ísal-
verði. Ég reikna með að sú orka
sem Ríkisspítalarnir nota hljóti
að þýöa mjög háa reikninga sem
svo eru einn þátturinn í að sliga
rekstur spítala landsins. Maður
á bágt með að trúa að með því að
fækka fólki hjá spítölunum þýði
það bættan rekstur og meiri hag-
ræðingu. Eru þetta kannski lo-
forðin um 12000 ný störf sem
Framsókn lofaði?
Hve mörg jólaböll ferð þú á?
Þórdís Schram nemi: Eitt.
Hrafnhildur Sigurðardóttir: Eitt.
Jónína Tryggvadóttir nemi: Eitt, í
Garðaskóla.
Eiríkur Ólafsson nemandi: Eitt eða
tvö, það er misjafnt.
Heimir Örn Sveinsson, nemi í raf-
eindavirkjun: Engin. Það fer reynd-
ar eftir því hvort einhver vill fara
með mér.
Halldóra Sigfúsdóttir skrifstofum-
aður: Ekki neitt, börnin eru orðin
svo gömul, því miður.