Dagblaðið Vísir - DV - 30.12.1995, Blaðsíða 27
JJV LAUGARDAGUR 30. DESEMBER 1995
31
komast á. Okkar yfirlýstu markmið
voru þá þegar ljós öllum neytendum
hér norðanlands en þau voru og eru
að bjóða upp á sem lægst vöruverð
og standast hina hörðu samkeppni á
hverjum tíma.
Við lýstum því yfir að þótt Bónus
hætti hér yrði engin breyting á okk-
ar stefnu, Bónusmenn höfðu verið
og eru með lægsta vöruverð á höf-
uðborgarsvæðinu og við teljum okk-
ur raunar enn vera í samkeppni við
Bónus þótt þeir séu einungis með
rekstur þar. Okkar hlutverk breytt-
ist ekkert. Við höfum hins vegar
aldrei litið á okkur sem neina sigur-
vegara þótt Bónus hætti starfsemi á
Akureyri. Þetta var dæmi sem
greinilega gekk ekki upp hjá Bónusi
eins og menn þar á bæ höfðu ætlast
tU.“
Var orðin aigjör vit
leysa
- Var þér ekki farin
að ofbjóða þessi
grimmdarkeppni á
sínum tíma, eins og að
bjóða vörur á lægra
verði en þær kostuðu
ykkur í innkaupi?
„Jú, auðvitað var
geysileg harka í þessu
og örugglega einsdæmi í
smásöluverslun hversu
menn lögðu sig fram um að
vera með lægra verð en
andstæðingurinn. Þetta sást
best á því að Bónusverslun-
in hér var með allt annað og
lægra verð en verslanir fyrir-
tækisins í Reykjavik. Og það má
alveg fullyrða að á tímabili hafi
þetta verið orðin algjör vit-
leysa. En almenning-
ur og fjölmiðl
ar fylgd-
ust
hörðum höndum að því að kanna
hvernig við gætum hagrætt í okkar
rekstri og það var líka ljóst að Bón-
usmenn voru að kosta meiru til en
við, m.a. vegna flutningskostnaðar.
Við vorum með okkar dreifingarfyr-
irtæki hérna hinum megin götunn-
ar og gátum tekið inn vörur eftir
hendinni. Ég var því í sjálfu sér
ekkert hissa á því að þeir lokuðu
hér og fóru suður.“
Verðið hækkaði ekki
I verðkönnunum sem fram hafa
farið síðan Bónus hætti starfsemi á
Akureyri hefur komið fram svo að
ekki verður um villst að Júlíus hef-
ur staðið við stóru orðin, þau að
Nettó yrði áfram í samkeppni við
Bónus, en margir töldu víst að verð-
lag í Nettó myndi hækka strax og
Bónusmenn
yfirgáfu bæ-
inn.
Segja
má
kvæma slíkar kannanir þannig að
allir séu sáttir?
Ósanngjarn
samanburður
„Ég tel það hæpið. Mér finnst t.d.
ósanngjarnt að bera saman verð í
verslunum án tillits til stærðar
þeirra. Það er engin sanngirni i þvi
t.d. að bera saman verð hjá kaup-
manninum á horninu og Nettó.
Kaupmaðurinn á horninu er í allt
öðru hlutverki, leggur mikið á sig
til að þjóna sínum viðskiptavinum,
t.d. með löngum afgreiðslutíma, og
þá má ekki gleyma því að hann get-
ur ekki gert innkaup á sama verði
og stærri verslanirnar. Það sést best
á því að kaupmenn í litlu verslun-
unum versla hér í Nettó í stórum
stíl.
Sjaldan sáttur
við verðkannanir
„Ég hef sjaldan verið sáttur við
niðurstöður verðkannana. Ég er
ekki einungis að koma sök á þá sem
framkvæma þessar kannanir, en
eitt og annað getur farið úrskeiðis,
og svo er mjög vandmeðfarið með
tölur úr þessum könnunum, hvern-
ig þær eru túlkaðar og þess háttar.
Ég vil ekki fara nánar út í þetta hér,
það er ekki sanngjarnt.“
. - Það vakti athygli þegar þú og
verslunarstjóri Bónuss voruð dag-
lega eða oft á dag í verslun hvor
annars að kanna verð andstæðings-
ins og fólki fannst það skrýtið að sjá
ykkur ræðast við, í mesta
bróðerni að
því er
vel með hvernig þetta gekk fyrir sig
og það var ekki um það að ræða að
gefa neitt eftir, þetta var barátta og
aftur barátta."
- Sást þú einhvern tíma fyrir þér
að nóg væri komið og tími til kom-
inn að hætta þessum slag?
„Síðan Nettó var opnað hefur
reksturinn alltaf komið jákvætt út
fjárhagslega en ég viðurkenni að
þetta var komið út í algjöra vitleysu
á tímabili. Við unnum allan tímann
að í þeim könnunum sem fram hafa
farið síðan séu Bónus og Nettó með
mjög svipað verð og erfitt að full-
yrða að önnur verslunin bjóði lægra
vöruverð en hin.
Þeir sem hafa unnið að verðkönn-
unum hafa oft og iðulega lent mitt
inni í þeirri samkeppni sem hefur
ríkt og ríkir enn en menn beita öll-
um brögðum til að koma sínu fram.
En telur Júlíus að hægt sé að fram-
virtist.
„Já, það fór í sjálfu sér ágætlega á
með okkur og við urðum út úr
þessu mestu mátar. Við tölum sam-
an enn í dag og sendum hvor öðrum
kveðjur. Okkar barátta var einung-
is viðskiptalegs eðlis."
Starfið minn skóli
Júlíus er fæddur og uppalinn í
Öxnadal og strax að loknu gagn-
fræðaprófi lá leið hans til KEA þar
sem hann hefur starfað allar götur
síðan.
„Ég byrjaði 16 ára í einni
minnstu verslun KEA, sem þá var í
Höfðahlíð, og yar síðan fluttur á
milli verslana. Ég byrjaði síðan sem
verslunarstjóri í versluninni í
Höfnershúsinu í Innbænum þegar
ég var 21 árs, fór síðan í verslunina
í Sunnuhlíð og hef séð um rekstur
Nettó frá opnun í maí 1992 þegar
verslunin fluttist að Óseyri 1.
Ég hafði mjög gaman af þessari
vinnu og taldi ekki eftir mér að
vinna á stundum langan vinnudag.
Mörgum fannst e.t.v. að ég væri tfl-
búinn að fórna mér fyrir þessa
vinnu en staðreyndin er sú að mér
hefur alltaf þótt þetta skemmtUegt
starf. Áður en ég fór út á vinnu-
markaðinn hafði ég vissulega leitt
hugann að því að ég hefði áhuga á
að vinna fyrir kaupfélagið.
Það blundaði fljótt í mér áhugi á
að komast í þá stöðu að stjórna
verslun og ég fékk tækifærið fljótt.
Sú reynsla sem ég fékk í verslunun-
um áður en Nettó var opnað hefur
nýst mér mjög vel hér. Ég fór ekki í
langskólanám en hef alltaf litið á
störf mín í verslununum sem minn
skóla og tel mig standa ágætlega að
vígi í dag hvað reynslu snertir."
Söngvarinn Júlíus
Þótt nafn Júlíusar hafi orðið
þekkt vegna baráttunnar við Bónus
er hann ekki síður þekktur sem
dægurlagasöngvari en hann hefur
sungið með ýmsum hljómsveitum
um árabil og er enn að á þeim vett-
vangi.
„Ég söng fyrst opinberlega þegar
ég var 13 ára. Það var í Hlíðarbæ,
skammt utan Akureyrar, á þorra-
blóti Öxndælinga. Það var með
skólahljómsveit en fyrsta hljóm-
sveitin, sem ég söng með á Akur-
eyri, var hljómsveit Steingríms Stef-
ánssonar. Síðan hef ég verið með
nokkrum hljómsveitum, eins og
París og Pass, og í dag er ég í hljóm-
sveit sem heitir Namm. Við höfum
okkur ekki mikið í frammi en það
má segja að við tökum að okkur
það sem kemur upp á borðið
hverju sinni.
Með Ingimar Eydal
Ég söng einn vetur á Hótel
íslandi í rokksýningu sem
þar var sett upp og eitt
sumar söng ég með hljóm-
sveit Ingimars Eydal. Það
var ákaflega mikil
reynsla og upplifun að
vinna með Ingimar og
þeim mönnum sem voru
i hljómsveitinni hans og
var góður skóli fyrir
mig. Þar á bæ gengu
menn hreint til verks
og þurftu ekki að eyða
miklum tíma í einstaka
lög. Þarna voru „vanir
menn“ á ferðinni.
Ég man t.d. eftir því
að Ingimar hringdi
einu sinni í mig í
vinnuna skömmu
fyrir klukkan 7 um
kvöld og bað mig að
koma niður í Sjalla til
að æfa eitt ákveðið lag
sem hann vildi hafa á
dagskránni þá um
kvöldið. Þetta var
„danska lagið“ sem þá
var að koma út með
Eyjólfi Kristjánssyni en
Ingimar vildi alltaf vera
meö það nýjasta í lagavali
sínu. Ég skrapp niður í Sjalla
og við „rúlluöum" tvisvár í
gegnum lagið og þar með var
það afgreitt áður en húsið var
opnað klukkan sjö. Þetta voru
dæmigerð vinnubrögð fyrir
Ingimar og þá hæfu menn sem hann
hafði með sér, það þurfti ekki að
liggja neitt yfir hlutunum."
í dag er tónlistin aðallega áhuga-
mál hjá mér, vandamálið er bara að
finna tíma fyrir þetta. Ég hef varla
tíma til að standa í þessu en ég tími
ekki að sleppa hendinni af tónlist-
inni. Svo er þetta líka „baktería"
sem erfitt er að losna alveg við.“
-gk