Dagblaðið Vísir - DV - 10.02.1996, Qupperneq 18

18
LAUGARDAGUR 10. FEBRÚAR 1996 ±jV
Strax um morguninn átti ég
fund með Sveinbimi Bjömssyni
rektor og Sigmundi Guðbjarnasyni
prófessor. Sigmundur er formaður
undirbúningsstjómar Hollvina-
samtaka Háskólans, sem vom
stofnuð að frumkvæði Stúdenta-
ráðs 1. desember síðastliöinn og á
dagskrá fundarins voru málefni
samtakanna og fyrirhuguð ráðning
framkvæmdastjóra fyrir samtökin.
Ég svaf lítils háttar yfir mig. Ég
mætti um fimmtán mínútum of
seint á fundinn, en það kom ekki
að sök, þar sem rektor var rétt far-
inn úr frakkanum þegar ég birtist
í dyragættinni. Rektor hafði lent í
umferðarteppu á Kringlumýrar-
braut, eins og ég sagðist þá auðvit-
að hafa gert líka. Sigmundur sást
hins vegar hvergi.
Ég og rektor hófum fundinn,
notuðum tækifærið og ræddum
ýmis önnur mál. Við fómm yfir
það hvenær hægt yrði að afhenda
Dagur í lífi Guðmundar Steingrímssonar, formanns Stúdentaráðs:
hliðina á honum, en það hafði fok-
ið um nóttina.
í Háskólanum líður að kosning-
um. Eins og gefur að skilja er það
mikið metnaðarmál á þeim tíma-
punkti að koma óyggjandi til skila
til kjósenda hver árangurinn af
starfi okkar í vetur hefúr verið.
Auk þess fer að líða að því að ég
þurfi að setjast niður og skrifa yf-
irgripsmikla ársskýrslu fyrir þetta
starfsár. Á milli þess sem ég sinnti
störfum á skrifstofunni, ásamt
tveimur samstarfsmönnum mín-
um, var ég þvi aö blaða í möppum
og skjölum og líta yfir farinn veg.
Einnig varði ég nokkrum tíma til
þess að fara yfir bráðabirgðaupp-
gjör Stúdentaráðs með Kamillu
framkvæmdastjóra, en samkvæmt
uppgjörinu er reksturinn í góðu
horfi og flestir ef ekki allir afmark-
aðir kostnaðarliðir, s.s. erlent sam-
starf, atvinnumiðlun, menningar-
mál og kynningarmál, virðast ætla
Fundarseta á Alþingi og dósasöfnun
deildarfélögum í skólanum að-
stöðu í aðalbyggingu Háskólans,
eins og Stúdentaráð hefur óskað
eftir að verði gert, og síðar, þegar
viö höföum beðið nokkuð eftir Sig-
mundi, hófum við umræður um
Hollvinasamtökin eins og til stóð.
Seinna heyrði ég í Sigmundi og
hann tjáði mér að hann hefði mætt
stundvíslega klukkan níu, beðið í
tæpar fimmtán minútur á mann-
lausri skrifstofunni, þangað til
hann fór. Verður það að teljast
beinskeytt ádeila á stundvísi okk-
ar rektors í morgunsárið. Umferð-
arteppan á Kringlumýrarbrautinni
var auðvitað mjög erfið.
Fjölbreytt starf
Starf formanns Stúdentaráðs er
ákaflega fjölbreytt svo ekki sé
meira sagt. Eina stundina situr
hann fund með rektor um háleit-
ustu málefni eða heilli nefnd á Al-
þingi og talar fyrir aukinni
áherslu á menntun og rannsóknir,
og hina stundina svarar hann í
símann á skrifstofunni, hengir upp
plaköt i byggingunum eða safnar
dósum meðal nemendanna. Það
erum við að gera um þessar mund-
ir, að safna dósum til styrktar rík-
issjóði, svo ríkissjóður geti staðið
straum af kostnaði við að lengja af-
greiðslutíma Þjóðarbókhlöðunnar.
Eftir fundinn með rektor fór ég
einmitt að hengja upp plaköt i
þeim byggingum Háskólans sem
ekki eru beint á háskólasvæðinu.
Ég er nefnilega svo óheppinn að
vera sá eini á skrifstofunni sem á
bíl. Þegar ég kom inn í VR-II vatt
sér að mér húsvörðurinn, lúmskur
í fasi, og spurði mig ansi óþægi-
legrar spumingar. Eruð það ekki
þið sem standið fyrir þessari dósa-
söfnun?
Jú, sagði ég. Og mig var farið að
gruna hvað í vændum var.
Tunnumar í þessari byggingu
era allar fúllar, sagði húsvörður-
inn.
Jæja, sagði ég, en ánægjulegt,
he, he . . .
Síðan fóru í hönd talsverðar
bollaleggingar húsvarðarins og
min um það hvemig væri best að
tæma þessar tunnur með reglu-
bundnum hætti.
Þetta leit út fyrir að vera stór-
mál. Eitt er þó víst að ég hef ekki
hugsað mér að ganga í byggingarn-
ar sjálfur á hverjum einasta degi
og tæma dósatunnur. Auk þess lít
ég svo á að smekkfullar dósatunn-
ur í hverri einustu byggingu Há-
skólans hljóti að vera nægileg
áskorun á stjórnvöld um að drífa í
þessu máli og lengja afgreiðslu-
tíma safnsins. Hér er um ákaflega
smáar upphæðir að ræða og málið
fer að verða neyðarlegt fyrir alla
aðila, svo ekki sé meira sagt.
Kosningar í nánd
Ég dreif mig út úr VR-II og hélt
áfram förinni niöur í Eirberg. Á
leiðinni renndi ég upp að stóra
dósagámnum við Hringbrautina og
reisti við skiltið sem stendur við
að standa undir sér og gott betur.
Klukkan sjö fór ég heim til mín,
náði í harmonikkuna og dreif mig
niður í Þjóðleikhúskjallara. Um
kvöldið var listadagskrá með ljóð-
aupplestri og tónlist. Skárren ekk-
ert átti að spila og það var ekki
seinna vænna að taka smáæfingu.
Reyndar voru þetta lög sem við
sömdum allir sjálfir, þannig að það
var ekki eins og við myndum
klúðra þessu. Reyndar spilaði ég
nokkuð margar feilnótur þegar á
hólminn var komið, en það gerir
ekkert til. Feilnótur era stundum
betri en hitt.
Finnur þú fimm breytingar? 345
Myndimar tvær virðast
við fyrstu sýn eins en þeg-
ar betur er að gáð kemur í
ljós að á myndinni til
hægri hefur fimm atriðum
verið breytt. Finnir þú
þessi Fimm atriði skaltu
merkja við þau með krossi
á myndinni til hægri og
senda okkur hana ásamt
nafni þínu og heimilis-
fangi. Að tveimur vikum
liðnum birtum við nöfn
sigurvegaranna.
1. verðlaun:
ELTA útvarpsvekjari að verðmæti kr.
4.275, frá Bræðrunum Ormsson, Lág-
múla 8, Reykjavík.
2. verðlaun:
Tvær Úrvalsbækur að verðmæti kr.
1.790. Vinningarnir verða sendir heim.
Merkið umslagið með lausninni:
Finnur þú fimm breytingar? 345
c/o DV, pósthólf 5380
125 Reykjavík