Dagblaðið Vísir - DV - 14.02.1997, Blaðsíða 11

33"%^ FÖSTUDAGUR 14. FEBRÚAR 1997
Myrkir músíkdagar standa nú sem
hæst. Á miðvikudagskvöld voru
flaututónleikar í Listasafni íslands.
Camilla Söderberg blokkflautuleikari
lék nútímatónverk og með henni léku
þegar við átti blokkflautuleikaramir
Ragnheiður Haraldsdóttir og Þórunn
Bjömsdóttir, semballeikarinn Guðrún
Óskarsdóttir og Richard Kom bassa-
leikari. Auk þess léku hljómtæki stórt
hlutverk í sumum verkanna. Efnis-
skráin var fjölbreytt og mjög vel sam-
an sett.
Tvö verk voru leikin með það
greinilega í huga að eyrað fengi hæfi-
legan skammt af kunnuglegu efni með
vissu miflibili. Les Barricades eftir
Matthias Maute fyrir þrjár blokkflaut-
ur hljómaði eins og hálfgerð ballaða í
þjóðlagastíl, byggð á þrástefjagrunni
sem gaf minimaliskt yfirbragð. Flutn-
Tónlist
Sigfríður Björnsdóttir
ingurinn krafðist nákvæmni og gekk i
flestu vel. Daido eftir Poul Leenhouts
fyrir blokkflautu og kontrabassa var
flutt með leikandi sveiflu sem dró það
besta fram í þessu litla jassverki.
Fufltrúi rómantíkur í nýja tímanum
var Ryohei Hirose með Meditation fyr-
ir tenórblokkflautu. Þó að tón- eða
hljóðmálið sé ættað frá tilraimatíma-
bflinu fyrir 20-3Ó ámm þá er samröð-
un hugmynda unnin á grundvefli tfl-
finningahrifa. Og af því að höfundur-
inn hefur tónlistargáfur þá fá í þessu
samhengi hin ýmsu hljóð, blástur,
gliss og yfirtónar vel skflgreint hlut-
verk í framvindunni. Nálgun Kazimiert Serock
er ólík og líka áheyrileg. Stuttir kaflar með
skýrt afmörkuð viðfangsefni og sterk formræn
heild, vegna endurvinnslu hugmynda úr fyrstu
þáttunum í þeim síðari, gerir verkið aðgengi-
legt. Eftir Ame Meflnas var leikið verkið The
tónleikum. Höfundurinn hafnar
tónmáli tilraunatímabilsins alfar-
ið og vinnur með tóna og tónbil
með skýrt skilgreindum hætti.
Tvær meginhugmyndir eða hug-
myndasvið skiptast á, við efnið
bætist og úr því er unnið. Stefna
efnisins breytist líka, tónhug-
myndir sem áður vora rísandi
snúast við og verða fallandi. Hin
breyttu formerki kalla á endur-
túlkun. Gott verk í klassískum
anda.
Fléttur eftir Þorstein Hauksson
er samið fyrir tenórblokkflautu
og tölvuhljóð. Einleiksflautan er í
nokkuð ljóðrænu hlutverki á
móti því sem hljómtækin spfla, en
gott samband þessara tveggja
meginþátta náðist oft og á það
ekki síst við um annan kafla.
Ölduhreyfing víðómsins var
skemmtilega dregin fram og þess
ávaflt gætt að fara ekki út fyrir
ramma verksins, styrkur og
hljóðblær bám flautuna aldrei of-
urliði.
Eric Stokes tryggir samhengi
efniviðarins með einföldum og
áhrifaríkum hætti í verki sínu
Eldey. Af segulbandi hljómar að
stóram hluta flautuleikur
Camillu, en hún útbjó bandið eft-
ir fyrirmælum tónskáldsins. Allr-
ar hófsemi er gætt og verkið virð-
ist framan af bæta litlu við það
sem fleiri flautuleikarar gætu
gert á sviðinu með hljóðnema en
rafheimurinn er nýttur undir lok-
in. Á rafmögnuðum grunni flýtur
eintal sopranino flautunnar. Góð-
ur endir á frábæram tónleikum.
Camilla Söderberg er stórkost-
legur flautuleikari. Hún vísaði
gestum sínum ekki aðeins um forvitnfleg sköp-
unarverk tónskáldanna af stakri túlkunargleði
og vandvirkni, heldur sýndi hún hljóðfærið í
nýju ljósi og það verður aldrei samt aftur í hug-
um þeirra sem á hlýddu.
Camilla Söderberg: stórkostlegur flautuleikari. DV-mynd Pjetur
Mummy and the Hummingbird, sem er skrifað
fyrir blokkflautu og sembal. Flutningurinn var
góður, samleikur þeirra Camillu og Guðrúnar
einstaklega vel útfærður og sannfærandi.
Verkið Sóló fyrir tenórblokkflautu eftir
Hjálmar H. Ragnarsson var fhunflutt á þessum
Caput
Á tónleikum Caput á Myrkum músíkdögum á
þriðjudagskvöld voru flutt fimm tónverk: La
métrique du cri eftir Atla Ingólfsson, Svíta úr
óperunni Legg og skel eftir Finn Torfa Stefáns-
son, í segulsviði eftir Snorra Sigfús Birgisson,
Stokkseyri eftir Hróðmar Inga Sigurbjörnsson
og Sinfónía nr. 2, kammersinfónía, eftir Áskel
Másson. Þetta var frumflutningur allra verk-
anna, nema Leggs og skeljar sem heyrðist fyrst
á Listahátíð í Hafnarfirði fyrir nokkram árum.
Hugsanlegt er að útleggja nafh verks Atla Ing-
ólfssonar sem Bragfræði hávaðans. Víst er að
yfir verkinu var engin ládeyða. Það hefst á ein-
radda tóni og er svo spunnið út frá hrynstefi í
hljóma og svo þéttan pólýfónískan vef sem leys-
ist aftur upp undir lokin í gegnsæja hljóma og
loks einradda tón. Það er talsverð spenna í
Tónlist
Bergþóra Jónsdóttir
þessu verki, án þess að það sé i sjálfu sér sér-
lega spennandi eða nái flugi sem fangar þann
sem hlustar í fyrsta sinn. Leikur Caput var líka
í daufara lagi; upphafið var óhreint og of lítið
heyrðist i píanóinu.
Leggur og skel, ópera Finns Torfa, er byggð á
samnefndu ævintýri Jónasar Hallgrimssonar og
samdi Sveinbjöm I. Baldvinsson óperatextann.
Sýnishomið sem var í boði hér lofar góðu, tón-
listin snotur og hugljúf eins og ævintýriö. Sums
staðar örlar á áhrifmn frá popptónlist - eins og
í stefi fiðlu og víólu í forleiknum - og kemur
það vel út. Heldur þótti mér þátturinn „Dans
vindsins í fífunni á enginu" þunglamalegur,
frekar eins og þar stigju hamrömm tröll dans-
inn. Frábær söngur Sverris Guðjónssonar lyfti
verkinu í hæðir, Caput var að komast í stuð, og
lauk Hildigunnur Halldórsdóttir verkinu með
fallega leikinni einleiksstrófu.
í segulsviði eftir Snorra Sigfús var pantað af
Norræna tónlistarráðinu og
samið fyrir Caput. Þetta
verk hreif hlustir strax frá
byrjmi. Hljóðlátt upphaf,
leitandi stef, krassandi tvi-
undir, fíngerður, gegnsær
vefur, rytmísk spenna,
áhrifamikfl stígandi og
mjög dýnamísk framvinda,
allt þó innan hefðbundins
forms þriggja þátta. Þetta
var glæsflegt verk, frum-
legt, stílhreint og ferskt; og
ekki spillti góður leikur
Caput.
Fyrra verkið eftir hlé var
Stokkseyri eftir Hróðmar
Inga Sigurbjörnsson við
ljóðaflokk ísaks Harðarson-
ar. Þetta verk kom á óvart.
Langt er síðan maður hefur
heyrt nýja músík sem hægt
var að segja um að væri
virkflega skemmtileg; - hér
er sú músík. Stokkseyri er
rómantísk skemmtimúsík 1
besta skilningi þeirra orða,
og þó ný, fersk og frumleg.
Blústónlist og rokkið gægj-
ast í gegn, eins og í frábær-
um Brimblús, sem byggður
er á blúsuðu þrástefi sem heyrist í upphafi þátt-
arins og Auður Hafsteinsdóttir lék afar vel.
Dýpri strengimir skárast svo í leikinn með
sama þrástef, og loks önnur hljóðfæri í
skemmtilegum, rokkuðum synkópum. Hér var
Sverrir Guðjónsson í aðalhlutverki og söng vel.
Skýr framburður, sterk túlkun og nánd við
áheyrendur auk raddarinnar hans finu era und-
irstaða þessa góða söngs.
Síðust á efnisskránni var Kammersinfónía
Áskels Mássonar. Verkið byggist meðal annars
á stefmu við sálminn „Gefðu að móðurmálið
mitt, minn Jesú þess ég beiði“. Strax í upphafi
heyrðist brot af stefinu hjá homi, þá í pianó-
Spenna, stígandi og
Birgisson.
dýnamisk framvinda. Enda brosir Snorri Sigfús
DV-mynd GVA
rödd og svo fleiri hljóðfærum. Fjölda annarra
tónhugmynda var að heyra í verkinu - kannski
of mikinn fjölda, því það virkaði á tíðum sund-
urleitt og erfitt að henda reiður á þræði í fram-
vindunni. í þessu tflþrifamikla verki hefði ef til
vill verið betra að einfalda úrvinnsluna til að
það næði heildstæðari svip.
Guðmundur Óli Gunnarsson stjómaði af ör-
yggi og snerpu. Þó var eins og Caput væri ekki
alveg í essinu sínu á þessum tónleikum; - og
bæði í upphafi og í lokin var leikurinn daufari
en maður á annars að venjast hjá þessum kraft-
miklu spiluram.
|

I

■

' (menning
Breskir villikettir
Hópur af ungu leiklistarfólki sem
flest er menntað í Bretlandi og
Bandaríkjunum verður með dag-
skrá í Listaklúbbi Leikhúskjallar-
ans á mánudagskvöldiö þar sem
leiklesið verður úr verkum eftir
fimm bresk kvenleikskáld: Christ-
inu drottningu eftir Pam Gems,
Cioud Nine (Níunda ský?) eftir Car-
yl Churchill, Ást næturgalans eftir
Timberlake Wertenbaker, Nágrann-
anum eftir Meredith Oakes og
Blasted (Bölvaður?) eftir Sarah
Kane. Öll hafa verkin vakið athygli
og jafnvel deflur i heimalandinu, en
ekkert þeirra hefur verið leikið hér
á landi.
Að dagskránni standa Vala Þórs-
dóttir, Benedikt Erlingsson, Vigdis
Gunnarsdóttir, Jón Bjarni Guð-
mundsson, Bryndís Loftsdóttir,
Þorgerður Sigurðardóttir og Vigdís
Jakobsdóttir sem er leikstjóri. Dag-
skráin hefst kl. 21 en húsið er opn-
að kl. 20.30.
í skugga Emmu
Norræna húsið sýnir á sunnu-
daginn kl. 14 hina frábæra dönsku
bama- (og fullorðins)mynd Sorens
Kragh-Jacobsens, „I skyggen af
Emma“ frá 1988. Aðgangur er
ókeypis og allir velkomnir.
Uppgangan
Kl. 16 á sunnudaginn verður
rússneska kvikmyndin Uppgangan
(Voskhozdenie) sýnd í bíósal MÍR
við Vatnsstíg 10. Myndin var gerð í
Moskvu árið 1976 og er byggð á
skáldsögu eftir Vasflí Bykov. Sagan
gerist árið 1942 á hemámssvæði
Þjóðveija í Hvíta-Rússlandi og seg-
ir frá tveim liðsmönnum skæruliða
sem eru sendir úr felustað hópsins
i skóginum til að afla matar. Leik-
stjóri er Larisa Shepitko.
Skýringar era á ensku. Aðgang-
ur er ókeypis og öllum heimill.
Myrkir
píanótónleikar
Örn Magnússon pí-
anóleikari heldur
tónleika á vegum
Myrkra músíkdaga
i Gerðarsafni í
Kópavogi á
sunnudagskvöld
kl. 20.30. Á efnis-
skránni eru
Svipmyndir
Páls ísólfssonar, safn
fjórtán laga fyrir píanó, og er þetta
framflutningur.
Ljóðatónleikar í
Gerðubergi
Á sunnudaginn kl. 16 halda Al-
ina Dubik mezzosópran og Iwona
Jagla píanóleikari ljóðatónleika í
Menningarmiðstöðinni Gerðu-
bergi. Á efnisskrá eru sönglög eftir
Chopin, Sígaunaljóð eftir Brahms
og Söngvar og dansar dauðans eftir
Mussorgsky. Alla texta syngur Al-
ina á frummálinu, pólsku, þýsku og
rússnesku.
Alina og Iwona era báðar frá
Póllandi en hafa verið búsettar hér
á landi í nokkur ár. Iwona er þjálf-
ari við Söngskólann en Alina kenn-
ir við Nýja tónlistarskólann. Hún
hefur meöal annars sungið með
Sinfóníuhljómsveitinni.
Djass fyrir
alla fjölskylduna
Á mánudagskvöldið kl. 20.30 verða
í Gerðarsafni í Kópavogi tjölskyldu-
tónleikar með Jasskvartett Reykja-
víkur og Skólakór Kársness. Óvænt
blanda! Kvartettinn hefur undanfarið
leikið fyrir á sjötta þúsund skóla-
nema á Suður- og Vesturlandi og leitt
þá inn í undraheima djassins, en
þeirri kynningu er að ljúka.
Umsjón
Silja Aðalsteinsdóttir