Dagblaðið Vísir - DV - 07.06.1997, Blaðsíða 29

Dagblaðið Vísir - DV - 07.06.1997, Blaðsíða 29
28 l&elgarviðtalið i LAUGARDAGUR 7. JÚNÍ 1997 V 30' V LAUGARDAGUR 7. JÚNÍ 1997 helgarviðtalið íslenska handboltalandsliðið er nýkomið til landsins eftir frœkilega frammistöðu á heimsmeistaramótinu í Japan. Strákarnir okkar náóu betri árangri en nokkru sinni og stóöu uppi í 5. sœti í lokin. Allt liöið þótti leika afburðavel en fremstur meðal jafn- ingja hefur án efa farið Valdimar Grímsson. Þessi kjörsonur handboltaþjóðarinnar var valinn í úrvalslið HM og í kjölfarið í heimsliðið. Valdimar hefur áður verið val- inn í úrvalslið HM, Evrópuúrval og leikur nú í haust í fimmta sinn með heimslióinu. Þessi frœkni handboltakappi hefur í mörg horn að líta. Hann þjálfar handknatt- leikslið Stjörnunnar í Garðabæ, auk þess að leika með liðinu, á sitt fasta sœti í landsliðinu, er framkvœmdastjóri verslunarkeðjunnar Ellefu-éllefu og er síðast en ekki síst eiginmaöur Kristínar Gísladóttur, sjúkraþjálfara og fimleikakonu til margra ára. Saman eiga þau Andreu, þriggja ára, og Valdimar á fyrir tíu ára stúlku, Ester Ösp, sem býr hjá móður sinni. DV lék forvitni á að vita hvernig í ósköpunum þetta færi allt saman. Ekki montinn hef ég lagt áherslu á að fólkið vinni saman sem einn hópur og að einu markmiði. Fólk á að vera stolt í vinnunni og verð- ur að trúa þvi að það sé að gera rétt. Mottóið er að enginn er kóngur og að meö sameigin- legu átaki og jákvæðu hugarfari sé nánast hægt að flytja fjöll. íþróttahugsunin í rekstrinum hefur skilað mér miklu og í raun lít ég á viðskiptavettvanginn sem hinn handboltavöllinn í lífinu." Hugarfarið er að sögn Valdimars það sem skiptir mestu hjá íþrótta- mönnum í fremstu röð. Hann er sjálfur frægur keppnismaður og hat- ar að tapa. Hann segir menn verða að hafa trú á því sem þeir séu að gera inni á vellinum. Þeir verði að líta svo á að þeir geti sigrast á and- stæðingnum, vamarmanni, mark- manni eða því sem að höndum ber í hvert skipti. Valdimar hefur verið vítaskytta landsliðsins í langan tíma og það skiptir hann engu þótt mark- maðurinn sjái við honum. Hann vill halda áfram að spreyta sig. Margir guggna við mótlætið en það herðir Valdimar. Um hann hefur verið sagt að hann sé algerlega tauga- laus. „Oft á tíðum segi ég við sjálf- an mig að þetta sé alls ekki hægt. Ég hef hins vegar alla tíð þurft að hafa mjög mikið fyrir stafni. Það sem öðrum kann að finnast vera heilsdagsvinna finnst mér oftast of lítið. Ég get ekki hugsað mér að hafa lítið að gera. Ég get ekki neit- að því aö álagið hefur verið mikið að undanfornu, vinnan er krefjandi og handboltinn tímafrekur. Því miður hefur það því oftast verið svo að tím- anum stelur maður af fjöl- skyldunni. Hún fær einhvem veginn alltaf það sem er af- gangs, oft á tíðum allt of lít- ið. Þetta bitnar á konunni en þar sem hún er mikil íþróttakona sjáif hefur hún góðan skilning á þessu.“ Lifa ekki af handbolt- anum Valdimar segir það því miður hlutskipti hand- bolta- JHr Sm á Islandi að vinna með greininni. Hér geti menn . hvorkilifaðafþví að leika né þjálfa. Til þess að brauðfæða fjöl- skylduna starfar Valdimar sem fram- kvæmdastjóri Ell- efu ellefu búðanna, tók við því starfi um áramótin ’95-’96. Hann er iðn- aðar- tækni- fræðing- ur að mennt og segist alla tíð hafa stefnt að þátttöku í viðskiptalífínu. „íþróttin og at- vinnan spila mjög vel saman í mínu lífi. Ég hef alla tíð reynt að vera í góðu formi og það hefur hjálpað mér mikið. Mér finnst ég geta boðið lík- ama og sál meiri vinnu en ég gæti ella í verra líkamlegu ástandi," segir Valdimar. Hann segir skipulagning- una og hugarfarið í handboltanum í raun þaö sama og nauðsynlegt sé að hafa í farteskinu í krefjandi rekstri þar sem allt þurfi að ganga upp. Enginn einn kóngur „Frá því að ég tók við búðunum „Eg veit ekki hvort það er rétt lýsing en hitt er alveg rétt að ég hræðist ekki að gera mistök. Ég trúi á það sem ég er að gera inni á vellinum og í leik reyni ég að sannfæra sjálfan mig um að ég sé betri en sá sem ég glími við í hvert skipti. Ég lít t.d. á mistök í hraðaupp- hlaupi og vítakast sem fer forgörðum sem slys en ekki það að ég sé ekki nógu góður. Þannig tel ég sjálfum mér trú um að verði slys sé ótrúlegt að slíkt hendi tvisvar í röð,“ segir Valdi- mar einbeittur á svip. Valdimar vill ekki viðurkenna að hann sé mont- inn og þaðan af síð- ur hrokafullur. Hugar- farið sé það sem geri menn að því sem þeir eru. Hann þekki sigurtil- finninguna og geri allt sem í hans valdi standi til þess fá að njóta hennar í hvert skipti sem hann leiki. Sannkallaður sigurvegan „Maður verður vitaskuld að bera virðingu fyrir andstæðingnum og gera sér grein fyrir því hver hann er og hvað hann getur. Telji maður hins vegar sjálfum sér trú um að maður sé ekki betri inni á vellinum getur maður allt eins gleymt því að ætla að etja kappi við hann. Svona verður að hugsa á vellinum en síðan kannski einhvem veginn allt öðmvísi að leik loknum." Sigurviljinn er til staðar og Valdi- mar er sannkallaður sigurvegari. Hann hefur eflaust oftar en flestir aðrir staðið með pálmann í höndun- um að keppni lokinni og hefur marg- - Valdimar Grímsson er án efa handknattleiksmaður á heimsmælikvarða Valdimar er önnum kafinn maöur og segir fjölskylduna því miöur oft þurfa aö sitja á hakanum þegar mikiö sé aö gera í boltanum og verslunarrekstrinum. Hér er hann meö konunni og barninu á góöri stund í sólskininu í höfuöstaönum. Kristín Gísladóttir og Valdimar Grímsson með prinsessuna Andreu sem veröur þriggja ára 10. júní. DV-myndir ÞÖK sannað að hann er handboltamaður í heimsklassa. Hann var fyrst valinn heimslið handboltamanna 1992 og síðan þá veriö valinn í úrvalslið heimsmeistaramóta og Evrópuúrval. Nú, eftir HM í Japan, var var hann svo í fimmta sinn valinn til þess að leika með heimsliðinu. Leikið verður við danska landsliðið í ágúst nk. í til- efni af afmæli danska handknatt- leikssambandsins. Frábært en samt vonbrigði Valdimar oftar en ekki verið með markahærri mönnum á stórmótum. Um tíma hafði hann skorað manna mest í Japan en endaði síðan þriðji hæstur. Hann segist gífurlega ánægð- ur með árangurinn á mótinu. „Liðið lék í einu orði sagt frábær- lega. Menn voru geysilega vel sam- stUltir og staðráðnir í því að ná ár- angri. Það er miklu léttara yfir leik liðsins nú. Dagskipun þjálfarans er að memi hafi gaman af þessu og það held ég að sé lykillinn að velgengn- inni. Við fengum ekki þessa slæmu kafla sem oft hafa einkennt liðið og það held ég að sé vegna þess hversu fijálsir menn eru í leik sínum. Liðið er tvímælalaust besta lið sem við höfum átt.“ Valdimar segir það segja margt um þetta lið að þrátt fyrir að menn gleðjist yfir 5. sætinu séu vonbrigð- in samt mikil að hafa ekki náð lengra. Svo litlu hafi munað. Hann blæs á það að ísland hafi verið í eitthvað léttari riðlum en aðrir og bendir á lokaúrslit keppninnar því til staðfestingar. Mótherjar íslend- inga hafi allir staðið sig betur en liðin sem þeir kepptu við úr hinum riðlunum. Svartsýnn á að komast með Valdimar segist ánægður með eig- in frammistöðu í Japan. Vissulega megi finna einhver atriði til þess að tína til og gagnrýna. Menn verði þó að hafa það í huga að enginn spili óaðfinnanlega heilt mót. Hann minn- ir á að hann hafi ekki verið í mikilli leikæfingu fyrir mótið þar sem hann hafi brotnað á þumalfingri skothand- arinnar í Evrópuleik með Stjömunni í mars. „Eftir sex vikur í gifsi fékk ég heiftarlega sýkingu i höndina og varð að leggjast inn á sjúkrahús í fimm daga. Ég viðurkenni að þá var ég orðinn svartsýnn á að ég kæmist með. Vegna alls þessa lék ég ekkert fyrr en á HM frá því að ég meiddist í mars. Það þýddi þó ekkert að velta sér upp úr því. Eftir að ljóst var að Bjarki gæti ekki spilað fýrstu leikina vegna meiðsla varð ég að gera svo vel að standa mig. Að mínu mati gerði ég það.“ Þegar frábær árangur þessa snjalla handknattleiksmanns er hafð- ur í huga liggur beinast við að spyija hvernig standi á því að hann hafi aldrei gerst atvinnumaður með er- lendu liði. Nokkur tilboð „Ég einsetti mér frá upphafi að námið myndi sitja fyrir. Ég fékk nokkur tilboð á meðan ég var iðnað- artæknifræðinni en ákvað að halda minu striki í skólanum. Eftir að náminu lauk var markaðurinn mjög þröngur, aðeins einn útlend- ingur leyfður í Þýskalandi og Frakklandi, og þegar svo er hugsa liðin fyrst og fremst um skyttur. Eftir að markaðurinn opnaðist aft- ur var ég orðinn þrítugur og kom- inn í metnaðarfullt og spennandi starf.“ Eftir HM í Japan hafa ýmis félög sett sig í samband við Valdimar en hann segist myndu þurfa að fá veru- lega spennandi tilboð til þess að stökkva á það. Hann segist að vísu þekl'ja vel til aðstæðna atvinnu- manna og það kitli vissulega að fá þeirri spumingu svarað hvemig sé að vera eingöngu í handbolta. Með því að hafa handboltann að atvinnu myndi mun meiri tími gefast með fjölskyldunni. Spurningunni sé stundum velt upp og víst sé að Krist- ín yrði því ekki mótfallin að þau prófuðu það. Miklu að fórna „Málið er bara að atvinnumenn em ekki að fá há laun fyrsta árið. Þau hækka vissulega ef menn standa sig en mér finnst ég bara ekki hafa tíma til þess að fara utan til þess að reyna að sanna mig í nokkur ár. Það er jú farið að síga á seinni hlutann í þessu hjá manni. Ég færi utan aðstæðnanna og launanna vegna en ekki til þess eins að fá þeirri spurningu svarað hvernig sé að gera ekkert nema spila. Mér fyndist ég vera að fóma miklu með því að fara og þess vegna er ekk- ert slíkt í bígerð í dag.“ Aðspurður hvort komið sé að þeim tímapunkti að hann sé að velta því fyrir sér að leggja skóna á hilluna frægu segist Valdimar sem minnst vilja gefa út um það. Félagar hans hafi margir hverjir þurft margoft að hætta við að hætta og hann vilji ekki segjast ætla að hætta og geta svo ekki staðið við það. Var tilbúinn að hætta „Ef ég á að vera alveg hreinskilinn þá leitar þessi spuming á mig þessa dagana. Ég vil geta einbeitt mér meira að verslununum. Landsliðs- þjálfarinn hefur fullan skiling á því og hann hefur gefið mér frí í æfinga- ferðir ef illa hefur staðið á. Hins veg- ar snýst þetta svo mikið um metnað, um að spila fyrir hönd þjóðarinnar, að ef not em fyrir mig verður erfitt að segja nei. Ég er þreyttur nú eftir erfiða keppni í Japan og því er best að vera ekki með neinar yfirlýsing- ar,“ segir hornamaðurinn knái. Valdimar segir aðspurður hvort vinnuveitendur hans geti sætt sig við fjarvistir hans að honum hafi verið falið ákveðið verkefni og það sé hans að ákveða hvort hann treysti sér til þess að fara frá vegna móta eins og t.d. þess sem var í Japan á dögunum. Hann segir þetta vel eiga að geta gengið þar sem álagið sé ekki svo mikið á landsliðið nú. „Hins vegar játa ég það að ég fór á fund stjórnar fyrirtækisins fyrir mótið og bar undir stjómarmenn hvort ég ætti að fara út. Ég sagðist reiðubúinn að hætta í landsliðinu ef þeim fyndist það nauðsynlegt. Ég veit að ákvörðunin um að hætta hefði verið rosalega erfið og sem bet- ur fer kom aldrei til þess að ég þyrfti aö standa frammi fyrir heirni. Ég var í daglegu sambandi heim frá Japan og þetta blessaðist allt.“ Fleira en handbolti Aðspurður hvar hann sjái sjálfan sig á næstu árum segir Valdimar að hann veröi tvímælalaust á kafi í við- skiptalífinu áfram. Handboltinn er vitaskuld spumingarmerki og eng- inn veit hvað tekur við í honum á næstu árum. „Ég er maður framkvæmda og þarf alltaf að vera að. í frístundum vil ég vera í golfi, á hestbaki eða í gönguferðum, a.m.k. eitthvað að bralla með fjölskyldunni. Ég hrekk yfirleitt við þegar ég stend mig að því að setjast niður og lesa dagblöð- in, horfa lengi á sjónvarp eða eitt- hvað slíkt. Þá hringir bjalla til merk- is um að ég hafi ekki nóg við að vera. Ég kvíði því ekki að hafa ekki nóg við að vera þegar ferlinum lýkur. Ég þarf ekki að láta segja mér að nóg annað sé í lífinu en handbolti," segir Valdimar Grímsson. -sv Jóhann Ingi Gunnarsson sálfræðingur: Valdimar þrífst á sigrum „Ákveðnir þættir þurfa að vera til staðar ef menn ætla að ná toppá- rangri. Eitt af því er rétt hugar- ástand. Valdimar hefur að mörgu leyti skilið það betur en margir aðrir. Hann hefur þau einkenni sem afreksíþróttamenn hafa. Ég hef oft sagt um toppíþróttamenn að þeir þurfa að hata að tapa. Það er ekki það sama og þola ekki að tapa. Þeir gera allt sem 1 þeirra valdi stendur, þeir ganga að mörkum þess mögulega og ómögulega, ganga í rauninni fram af sér til að koma í veg fyrir tap. Tilfinningin að tapa er svo ofboðslega sár að þeir vilja helst ekki upplifa hana aftur. Þeir þekkja hins vegar sigur- tilfinninguna. Hún er slíkur gleði- gjafi, þvílík andleg fidlnæging að þeir þrífast á sigrum. Þetta ein- kennir toppíþróttamenn fyrst og fremst og Valdimar Grimsson til- heyrir þeim,“ sagði Jóhann Ingi Gunnarsson, sálfræðingur og margreyndur handboltaþjálfari, þegar hann var beðinn að „sál- greina“ kappann. Jóhann Ingi sagði Valdimar hafa sjálfstraustið í góðu lagi. Einhver myndi segja að hann hefði kannski fullmikið af því en Jóhann segir ekki vera sammála því. „Það hefur sýnt sig að þeir sem hafa þetta gríðarlega sjálfstraust verða oft öfundaðir. Títtnefndur í því sambandi er t.d. Kristján Jó- hannsson óperusöngvari. En ef menn hafa ekki trú á eigin getu þá komast þeir ekkert áfram. Valdi- mar trúir því að hann sé bestur í þessari stöðu, ekki bara með þeim bestu á íslandi heldur með þeim bestu í heiminum. Þessu trúir hann og uppsker samkvæmt því.“ Jóhann sagði það einnig ein- kenna Valdimar að hann væri til- búinn að taka ábyrgð ef honum mistækist. Hann vildi t.d. fá að taka aftur vitakast ef eitt skot færi forgörðum. Markaskorari af Guðs náð „Hann er sá leikmaður sem elsk- ar stöðuna 18-18, standandi á víta- punkti þegar leikurinn er búinn og titill í húfi. Hann fer óhræddur á Jóhann Ingi Gunnarsson. punktinn og þrífst á slíku and- rúmslofti. Hann er markaskorari af Guðs náð, hann sér bara netið og engan markvörð. Viö sjáum oft glampann í augunum á honum, þetta „drápseðli", þegar hann svíf- ur inn í teiginn úr horninu. í raun er hann úthverfur persónuleiki, hann þrífst á sigrum og fær full- nægingu af því að vera fremstur meðal jafningja. Afreksmenn þurfa einfaldlega að hafa þessi ein- kenni.“ -bjb Bergsveinn Bergsveinsson markvörður: Finnur alltaf glufu Bergsveinn Bergsveinsson. „Hann er seigur leikmaður og gefst aldrei upp. Þó maður sé bú- inn að stúdera hann fram og aftur þá tekst honum alltaf að finna glu- fu einhvers staðar. Maður getur aldrei reiknað hann almennilega út. Hann fer áfram á baráttunni og skapinu. Þótt hann klikki á ein- hverjum skotum þá hættir hann aldrei,“ sagði Bergsveinn Berg- sveinsson landsliðsmarkvörður um Valdimar. Hann hefur í gegnum tíðina leik- ið fjölda deildarleikja gegn Valdi- mar og þurft aö mæta honum inni í teignum, oftast innan úr hominu eða á vítapunktinum. „Það er visst sálarstríð sem á sér þama stað,“ sagði Bergsveinn um vitaköstin. „Persónulega finnst mér ekki gott að vera á móti víta- skyttu sem er svona lítil, svo ég orði það þannig án þess að móðga nehm. Þaö er betra að standa gegn hávaxnari mönnum. Maður horfir ekki í augun á vítaskyttunum held- ur reynir að fylgjast með handa- hreyfingunum. Valdimar er auð- vitað mjög erfiður í vítunum. Mað- ur verður aö fara að prófa að standa á línunni, þá drífur hann kannski ekki,“ sagði Bergsveinn með stríðnisvip og hló. Aðspurður hvort hann hefði ekki sent honum smá„skeyti“ í vítaköstunum sagðist Bergsveinn ekki geta neitað því. „Ég hef reynt að bauna einhverju á hann en það hefur auðvitað alltaf verið vel meint. Ég man ekki eftir neinum iOindum okkar á milli. Þetta hefur kannski verið kýtingur í smástund og svo búið.“ -bjb
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.