Dagblaðið Vísir - DV - 24.07.1997, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 24. JÚLÍ 1997
Spurningin
Ertu sátt(ur) viö aö Sam-
vöröur ’97 sé haldinn
hér á landi?
Stígrún Ásmundsdóttir sölumað-
ur: Já, ég tel þetta fyrirbyggjandi
aðgerðir til að tryggja öryggi lands-
manna.
Finnur Sigurðsson bankastarfs-
maður: Já, það er gott fyrir öryggi
landsins.
Hulda Pálsdóttir nemi: Já, mér
finnst það gott mál.
Vigfúsína Pálsdóttir húsmóðir:
Já, því ekki það?
Kristín Alexandersdóttir og Þor-
björg: Já, þetta er gott fyrir alla
þjóðina.
Lesendur
Bréfritari telur algengt aö mál á borö viö gleymdu göturnar komi upp og sé þar um aö kenna óskilvirku embættis
mannakerfi.
Gleymdar götur
Hafsteinn skrifar:
Á dögunum birtist frétt í DV þar
sem sagt var frá götu í Kópavogi sem
hefur orðið út undan í öllum fram-
kvæmdum og er ástandið þar vægast
sagt slæmt. Hún lítur út eins og al-
gengt var í kringum 1960. Gamlir
símastaurar eru notaðir sem
ljósastaurar og rykið hellist yfir íbú-
ana af ómalbikaðri götunni.
Eftir þetta hafa birst fregnir af
fleiri götum þar sem svipað ástand
ríkir, m.a. á Akureyri þar sem íbúar
segjast vaða drullu upp í hné til að
komast heim sín.
Þetta eru dæmigerð vinnubrögð
fyrir þá sem vinna hjá ríki og bæj-
um. Þeir segjast eiga rétt á hinu og
þessu, hirða sín laun og hanga í kaffi
þegar þeir eiga að vera að vinna.
Þeim sem unnið hafa hjá hinu opin-
bera erlendis eða í einkageiranum og
ráða sig í vinnu á þessum stöðum
blöskrar aðgerðaleysið og kvarta sár-
an undan verkefnaleysi.
Þegar einhver erfið eða óljós mál,
eins og varðandi fyrmefndar götur,
koma inn á borð er það vinnureglan
að láta pappírana detta upp fyrir
borðið eða senda þá fram og til baka
á milli manna innanhúss út í hið
óendanlega.
Þegar nýir menn taka svo við eru
þeir fljótir að tileinka sér ósiðina.
Þetta sýnir það að menn hjá hinu
opinbera eru of öruggir með sig í
störfum sínum. Þeir eru orðnir
áskrifendur að laununum sínum og
telja sig ekki þurfa að vinna fyrir
þeim.
Nauðsynlegt er að taka upp virk-
ari stjómun, brjóta kerfið upp og
hafa það hangandi yflr mönnum,
eins og á öllum venjulegum vinnu-
stöðum, að standi þeir sig ekki í
stykkinu séu þeir einfaldlega látnir
fara. Ekki er síður mikilvægt að
hvetja þessa starfsmenn áfram til
dáða því að fyrirtæki, eða stofnun í
þessu tilviki, verður aldrei annað en
fólkið sem vinnur hjá því.
Þegar núverandi borgarstjórn í
Reykjavík tók við stjórnartaumunum
vom höfð stór orð um að nú ætti að
einfalda embættismannakerfíð og
gera það skilvirkara. Ekki verður séð
að neitt hafi gerst í þeim málum.
Byssumaðurinn ógurlegi
Magnús hringdi:
Svo virðist sem íslendingar séu
búnir að fá einum of stóran skammt
af amerískum glæpabíómyndum.
Ibúar í Breiðholti tilkynna um
brjálaðan byssumann sem miði
leysibyssu sinni inn um gluggann
hjá þeim þegar þeir em - jú, að
horfa á sjónvarpið.
Það kémur svo upp úr krafsinu
aö um er að ræða eitthvert krakka-
grey sem er að leika sér með leik-
fangabyssuna úti á svölum. Það
eina sem þetta taugaveiklaða fólk
hefur sér til málsbóta er að lýsa því
yflr að „rosalega eru þessar leik-
fangabyssur orðnar fullkomnar".
Hvað kemur næst? Væri ekki ráð
að menn fengju sér labbitúr eitt og
eitt kvöld, þó ekki væri nema rétt
til að koma veruleikaskyniriu í
samt horf?
Hvílík reginrök
Þröstur J. Karlsson
Á haustmánuðum árið 1974 voru
þeir Vilmundur Gylfason og Eiður
Guðnason að furða sig á því við ráð-
herra í ríkissjónvarpinu hvernig
gæti staðið á því að ráðherra eða
bankastjóri gæti haft allt að tíföld
laun verkamanns. Þeir áttu bara
ekki til orð.
„Þetta þarf að sjálfsögðu að laga,“
eitthvað í þá áttina var niðurstaðan.
Sennilega hef ég misskilið lagfær-
inguna. Hlutfalliö hefur lítið skánað
síðan, hæst launuðu bankastjóram-
ir hafa allt að flmmtán sinnum
hærri laun en þeir lægst launuðu.
Sem skattgreiðandi neita ég því
að greiða bankastjóra 700 þúsund til
milljón á mánuði. Upphæðin er ekki
aðeins há heldur er hún tilvalin fyr-
5000
kl. 14 og 16
þjónusta
allan
sima

„Nú hefur kjaradómur hækkaö laun æöstu manna um 8,55% og dómara al-
veg sérstaklega..." segir Þröstur í bréfinu.
ir aðra hálaunahópa að hengja sig í
þegar kemur að „rökunum" fyrir
hækkun þeirra launa eins og nú
hefur komið á daginn.
Þar sem stéttarfélögin eru litils
megnug gagnvart ríkinu og öðmm
er málið úr sögunni áður en júlí-
mánuður er á enda. Það er gleymt.
Nú hefur kjaradómur hækkað
laun æðstu manna um 8,55% og
dómara alveg sérstaklega „þar sem
launakjör mega ekki vera til hindr-
unar“ eins og segir í úrskurðinum.
Þess má líka til gamans geta sem
Steingrímur Hermannsson sagði
einhvern tíma í sjónvarpinu:
„bankastjórar erlendis hafa miklu
meira en ég“. Án gríns.
x>v
Óþarfar
heræfingar
G.I. hringdi:
Það skýtur skökku við að eitt-
hvert hemaðarbrölt þurfl að vera
hér á Islandi.
Við höfum aldrei haft eigin her
og sífellt minnkar sá herafli sem
aðsetur hefur í bandarísku her-
stöðinni. Samt flnnst mönnum
nauðsynlegt að vera að halda æf-
ingu fyrir dáta hérna.
Þetta tilstand er flestum til
ama. Ferðaþjónustan kvartar sár-
an vegna takmarkana á umferð í
lofti og á landi og hestamenn ótt-
ast hið versta.
Halda heræfmgar heima hjá
sér!
Ólög um
útvarpið
Lesandi hringdi:
Varðandi grein Þorleifs Kr.
Guðlaugssonar í DV 18. júlí lang-
ar mig að taka undir með honum.
Einnig vil ég koma því á fram-
færi að það að vera neyddur til að
borga af Ríkisútvarpi og Sjón-
varpi eru ólög og stenst ekki kröf-
ur samkeppnisráðs.
Það eru margir sem gjaman
vildu hafa Stöð 2 en hafa ekki
efni á því þar sem þeir verða að
borga af Stöð 1.
Laun dómara
F. E. hringdi:
Ekki virðast allir landar mínir
vita hvað þeir vilja. Umræður um
hugsanlega hlutdrægni dómara
og manna í sambærilegum stöð-
um vegna fjárhagsvandræða
tröllríða öllu en um leið og reynt
er að gera eitthvað i málinu verð-
ur ailt vitlaust.
Hvernig væri að menn
ákveddu sig. Hvort vilja þeir hafa
sjálfstæða dómstóla með sjálf-
stæðum dómurum sem þurfa
ekki að þiggja fé af neinum eða
dómstóla þar sem þeir sem
fleygja brauðpeningum í áttina
að dómara fá sínu fram.
Þó að sumum líki það illa að til
séu menn með hærri laun en þeir
sjálfir verður það einu sinni að
vera þannig að fjárhagsleg af-
koma dómara sé trygg og jafnvel
aðeins betri en gengur og gerist
til þess að hægt sé að kalla Island
því útjaskaða nafni réttarríki.
Smábílar með
fellihýsi
G. E. hringdi:
Svokölluð fellihýsi njóta tölu-
verðra vinsælda.
Ég var á leiðinni austur yflr
Hellisheiði sl. laugardagsmorgun
og lenti þar á eftir pínulitlum
Peugeot með stærðar fellihýsi aft-
an í bílnum. Hann komst náttúr-
lega ekki hraðar en á 50 km
hraða með þetta og þar sem þoka
var á heiðinni komst enginn fram
úr.
Það getur ekki staðist að lög-
legt sé að draga 7-800 kílóa vagn
á bíl sem vegur álíka mikið og er
minni ef eitthvað er.
Flaggleysi
Bjössi skrifar:
Það er merkilegt að ef maður
keyrir í gegnum miðbæ Reykja-
víkur standa auðar fánastangir
fyrir utan forsetaskrifstofuna og
stjórnarráðið. Hið opinbera í
heild flaggar sárasjaldan fyrir
utan byggingar sinar.
Á síðustu árum hefur það kom-
ist í tísku að hafa stangir fyrir
utan heimili en það er sama sag-
an þar, aldrei er fáni dreginn að
húni.
Það var meira að segja svo 17.
júní að ef gengið var um bæinn
voru stangir yfirleitt flagglausar
nema ef vera skyldi að þar blöktu
fyrirtækjafánar, sem er reyndar
lögbrot.
Það væri ekki úr vegi, miðað
við allan þann þjóðernisrembing
sem bærist í bijóstum okkar, að
gera íslenska fánanum hærra
undir höfði.