Dagblaðið Vísir - DV - 22.01.1998, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR 22. JANÚAR 1998
Spurningin
Hver sér um matarinnkaup
á þínu heimili?
Gunnar Guðmundsson umsjónar-
maður: Við bæði hjónin.
Stefanía M. Ágústsdóttir húsmóð-
ir: Ég sé um þau.
Gísli Matthías Gíslason stýrimað-
ur: Konan sér um þau.
Kristófer Jóhannesson, vinnur í
Bónusi: Ég og mamma.
Arne Friðrik Kristinsson heið-
ursborgari: Við hjónin sjáum bæði
um þau.
Inga Þórsdóttir, vinnur hjá Sam-
skipum: Oftast bara ég.
Lesendur
Heilbrigt heil-
brigðiskerfi
Magnús Einarsson skrifar:
íslenska heilbrigðiskerfið er í
miklum vanda. Hér vantar bæði
tæki og menntun (þótt ótrúlegt sé)
vegna þess hversu lítið fjármagn er
veitt til málanna. Það er óverjandi
hvemig stjómvöld taka á heilbrigð-
ismálum á meðan veittir em til-
gangslausir fjármunir i verk eins og
jarðgangagerð á Vestfjörðum.
Það er niðurskurður í velferðar-
kerfinu og allt kapp lagt á að skila
hallalausum fjárlögum. Víða era
brotalamimar á heilbrigðiskerfinu
sýnilegar eins og t.d. vatnsleki á
sjúkrabyggingum og plássleysi.
Fólk sem kemur illa veikt inn á
sjúkrahús má búast við því aö vera
sent heim fljótlega effir aðgerð.
.Útilokað er að hafa biðlista eins
og raun ber vitni og því þarf að
krefjast úrbóta fyrir heilbrigðiskerf-
ið. Það er nú einu sinni góðæri?
Og eitt innanmein kerfisins
krefst nánari athugunar, þ.e. starfs-
mennimir i kerfinu: læknar. Lækn-
ar eru þjóðfélagshópur sem hefur
frekar há laun og störf sem mikil
ábyrgð fylgir. Þeir setja sig allt of
oft í sæti hins almáttuga í með-
höndlun sjúklinga, kannski vegna
þess hvað starf þeirra tengist beint
dauða og lífi. Læknar sérmennta
sig, svo að margir þeirra ættu aö
halda sig við tilraunastofumar þeg-
ar kannski era til 5000 manns í öll-
um heiminum með einn sjúkdóm
sem þeir hafa sérmenntun í.
Rannsóknir og umsýsla út af
svona tilfellum kosta árlega millj-
arða. Maður getur ekki annað en
hugsað til þriðja heimsins
og að 5000 böm þar yrðu
sprellifandi bara með ein-
földum mat. Þriðji heimur-
inn á sannarlega að vera
okkur aðkallandi verkefni.
Læknar era ómissandi og
þegar þeir þramma stofu-
gang kannast flestir við yf-
irlætið og tímaskortinn og
einnig hversu „ekkert“
sjúklingurinn fær að vita
þegar stofugangur fer
fram. Vanir sjúklingar
þekkja þetta fas og bíða
bara rólegir eftir kaffinu
til að geta talað án þess að
vera með þurran munn
eftir svefhtöfluna, kalla
síðan á hjúkku til að fá aö
vita hvað hafi skeð á stofu-
ganginum. Læknar era
flestir indælis mannesjur,
en framkoma sumra
þeirra er óviðunandi og
ætti að skikka suma
þeirra að læra meira um
siðfræði og grundvallarat-
riði í mannlegum sam-
skiptum.
Væru nokkrir læknar sendir á
mannúðarnámskeið og stjómvöld
legðu ekki höggþunga niðurskurð-
arhnífsins mest á heilbrigðiskerfið
gæti það orðið heilbrigt.
Lífeyrissjóðsþegar banka
Lífeyrisþegi skrifar:
Það brá mörgum lífeyrissjóðsþeg-
um bankanna í brún þegar þeir
fengu senda lífeyrisgreiðslur fyrir
janúarmánuð nýs árs. Allir reikn-
uöu með að þeir fengju 4% hækkun
líkt og allir aðrir launþegar bank-
anna. En greiðslan var óbreytt eins
og desembergreiöslan síðasta.
Þegar hringt var í stjóm lífeyris-
sjóðsins vora engin svör tiltæk -
bara; svona á þetta að vera. Hjá
Sambandi bankamanna var um
svipuð svör að ræða; kurteislega
sagt að þetta væri ekki á þeirra
borðum og gætu því engin svör gef-
ið. Sögðu þó aö mjög margir hefðu
hringt.
Það hvarflar að fólki að ef til vill
hafi blessaðir bankastjóramir svo
mikið að gera við að raða vinum
sínum og vandamönnum á stallinn
og þess vegna þurfi þeir að sýna
spamað einhvers staðar. Sú sér-
staka hugulsemi þeirra ætti þó ekki
að þurfa að bitna á lífeyrisþegum
bankanna. En þeir lífeyrisþegar
verða margir hverjir að reyna að
láta lífeyrisgreiðslur úr sjóði sinum
nægja fyrir lífsnauðsynjum. Ég tel
að hér þurfi sérstakrar könnunar
við af hálfu fjölmiðlanna.
Sprungur í nýbyggðum
steinhúsum
hver ber ábyrgöina?
Viö hverju mega menn búast í nýlegum háhýsum? spyr bréfritari.
Guðrún Jacobsen skrifar:
Ég velti því stundum fyrir mér
hvers vegna engin sprunga sé í
steinhúsum sem byggð voru á fyrri
hluta þessarar aldar. Kunnu þálif-
andi handverksmenn svona vel til
verka?
Hverju er um að kenna að síðustu
áratugina era að myndast sprangur
í hverju fjöleignarhúsinu af öðra?
Slælegum vinnubrögðum verk-
takanna, innlendri sementsfram-
leiðslu eftir 1950 eða kunna menn í
dag, þrátt fyrir próf og sérmenntun
í faginu, ekki aö byggja hús?
Það er grátlegt þegar heiðarlegt
launafólk, sem tekið hefur á sig ævi-
langa skuldabyrði til að eignast þak
yfir höfuðið, með tilheyrandi hófim
um eignamissi sé ekki staðið í skil-
um á gjalddaga, þótt það sé ekki líka
þvingað til stórfelldrar lántöku til
greiðslu úr eigin vasa, á göllum sem
upp koma skömmu eftir byggingu.
Fyrir stuttu leiddu saman skóð-
anir sínar í Ríkisútvarpinu tveir
arkitektar. Báðir höfðu fullan vilja
á aö gera Reykjavík aö nútímaborg
með snotrum háhýsum ...
í því sambandi vil ég vekja at-
hygli á eftirfarandi: Viö hverju
mega íbúðarkaupendur í væntan-
legum háhýsum búast þegar aðeins
þriggja hæða fjöleignarhús, byggt
1995, er komið með sprungur i inn-
og útveggjum 1996?
Ég enda þessar hugleiðingar með
aðvörun til fólks, sem hefur í
hyggju að kaupa íbúð í nýjum eða
nýlegum íbúðablokkum. - Gangið
úr skugga um hver ber ábyrgðina á
göllunum, áður en múramir fara aö
hrynja!
DV
Tilboð Flugleiða
erlendis
- hvað fyrir okkur hér?
Einar Óskarsson hringdi:
í sjónvarpsfréttum sl. mánu-
dag var greint frá ótrúlega lág-
um fargjöldum sem Flugleiðir
(og reyndar fleiri flugfélög) bjóða
farþegum sínum sem fljúga milli
Bandarikjanna og Evrópu - og
það með 3 sólarhringa dvöl hér á
landi. Allt fyrir um 17.000 ísl. kr.
- Hugsanlega tímabundin tilboð
yfir háveturinn, en sama er. Við
íslenskir farþegar sem viljum
ferðast til Evrópu eða Ameríku
ættum sannarlega aö sitja við
sama borð. Nú bíðum við eftir
hvað Flugleiöir gera fyrir okkur.
En hvað með
tannlækna?
J.P. skrifar:
Nýlega sagði formaður Tann-
læknafélags íslands að markað-
urinn fyrir tannlækna á íslandi
væri mettaður. Þetta er rangt, en
það hefur enginn stjórnmála-
maður né flokkur haft kjark til
að kanna tannlæknastéttina. Á
meðan rifist er við sérfræðinga
hjá Tryggingastofnun um launa-
leiðréttingu eru sumir tann-
læknar með ótrúlega háar launa-
tekjur, jafhvel yfir hundrað þús-
und krónur á dag. Þetta kann að
hljóma undarlega, en þegar
brúttótekjur tannlækna era um
30 milljónir kr. á ári er þetta
ekki erfitt reikningsdæmi. - Af-
nema á numerus clausus í tann-
læknadeild, þá fær fólk sann-
gjama tannlæknaþjónustu.
Auðvitað lög
á sjómenn
Binni hringdi:
Það segir sig náttúrlega sjálft,
að ef sjómenn hafa ekki sjálfir
vit fyrir sér og ganga til samn-
inga á sanngjörnu nótunum eða
láta hreinlega niður falla allar
kröfur - menn sem hafa yfrið
nægar tekjur - þá verða stjóm-
völd aö hafa vit fyrir þeim, koma
þeim í raun til bjargar með laga-
setningu, til að afstýra verkfalli.
Það veröur engiun til góðs, held-
ur ekki sjómönnum, að láta
verkfall skella á einmitt núna.
Með nýjum samningum við þá
um nýjan launasamning mun
veröa sprengja á vinnumarkað-
inum gagnvart öllum öðrum og
allt fara á annan endann. Vill
þjóðin halda stöðugleika eða fá
gamla verðbólgudrauginn?
Flúðu afmæli
Davíðs?
Þórhallur hringdi:
Miklir dauðans aumingjar era
þau sem hleyptu heimdraganum
og flúöu land til að þurfa ekki að
sitja afmælisveislu forsætisráð-
herra. Ég tel víst aö þeim tveim-
ur sem orðuð eru við landflótta,
þau Ingibjörg Sóirún borgar-
stjóri og sjávarútvegsráðherra,
Þorsteinn Pálsson, hafi verið
boðið til afmælisins líkt og öör-
um ráðamönnum. Ég hef heyrt
að flestir aðrir, jafnvel andstæð-
ingar forsætisráðherra í pólitik
sem boðnir vora, hafi mætt og
þótt sómi aö. En landflótti er löð-
urmannlegur.
Bílbelti í
rúturnar
Friðrik skrifar:
Ég er þess fullviss að flestir
eru sammála því að skylda eig-
endur áætlunarbifreiða til að
koma fyrir sætisbeltum í rútu-
bílana. Það gengur ekki lengur
að taka þá áhættu að farþegar
kastist til og frá ef eitthvað ber
út af í akstri þessara risastóra
farþegabiffeiða. í raun bara
hrein heimska og kjánaháttur að
skikka ökumenn og farþega
einkabíia og leigubíla til að nota
belti en ekki þá sem eru í rútun-
um.