Dagblaðið Vísir - DV - 30.09.1998, Blaðsíða 10

enning
MIÐVIKUDAGUR 30. SEPTEMBER 1998
10
Að ná fólki
úr stellingum
Siguröur Valgeirsson, dagskrárstjóri
Sjónvarps, er maður sem lætur drauma
sína rætast. Fyrir tveimur árum sagði
hann í viðtali við DV að hann dreymdi
um „að gera íslenskt leikið efni að nánast
hversdagslegum hlut“ og það er honum að
takast. i fyrravetur voru sýnd stutt leikrit
eftir íslenska höfunda reglulega á sunnu-
dagskvöldum og sá leikur verður endur-
tekinn í vetur. En fyrst „íslenska vikan“ í
sjónvarpinu - hvemig tókst hún?
„Ég var alls ekki öruggur um hana fyr-
irfram en hún kom bara helvíti vel út,“
segir Sigurður staffirugur. „Það er ágætt
að sprengja upp hversdagsleikann við og
við.“
Var kvartað?
„Einhverjir kvörtuðu yfir að Leiðarljós
vantaði en það er nánast heilagt efhi i
augum nokkurs hóps af fólki. Annars var
bara lukka. Mér fannst ósköp notalegt
þegar níu ára dóttir mín kom til mín og
sagði: Pabbi, Söndru og Söru finnst líka
miklu skemmtilegra þegar það eru is-
lenskir leikarar!"
Og nú á að safna í sarpinn fyrir næstu
„viku“ . ..
„Já, hér í myndverinu í Sjónvarpinu
erum við búin að framleiða níu 20-25 mín-
útna leikrit. Fyrsta frumsýningin er á
sunnudagskvöldið kemur á „Köldu borði“
eftir Önnu Th. Rögnvaldsdóttur, það var
framleitt af kvikmyndafélaginu Ax og við
keyptum sýningarrétt í sjónvarpi. Síðan
koma þrjú leikrit eftir Friðrik Erlingsson.
Það eru stök verk undir yfirheitinu Sögur
Úr fyrstu frumsýningu haustsins, Köldu borði, eftir Önnu Th. Rögnvaldsdóttur. Edda Arnljóts-
dóttir og Hilmir Snær Guðnason í hlutverkum sfnum.
fyrir svefninn en í þeim öllum er ákveð-
inn dulrænn tónn. Næst kemur svo verk í
þrem hlutum eftir Hlín Agnarsdóttur um
persónuna Ragnar á Reynimel og konurn-
ar í lífí hans, þrjú verk eftir Karl Ágúst
Úlfsson, farsakrimmi í þremur þáttum eft-
ir Árna Þórarinsson og Pál S. Pálsson sem
heitir „Dagurinn í gær“ og loks tvær
lengri myndir eftir Hrafn Gunnlaugsson
og Egil Eðvarðsson. Þá erum við með end-
ursýningum komin fram í febrúar og
fleiri myndir verða teknar eftir áramót
auk þess sem við verðum með samstarf
við Leiklistarskóla íslands eins og í fyrra,
það tókst svo ágætlega þá.
Að minnsta kosti einu sinni í mánuði
ætla ég sem sé að vera með endursýn-
ingu,“ bætir Sigurður við. „Það er orðið
ódýrara fyrir okkur að endursýna leik-
ið efni og úrvalið er meira líka. Fyrsta
endursýningin er á „Draugasögu“ eftir
Viðar Víkingsson í byrjun nóvember."
Samkvæmt áhorfskönnunum jókst
áhugi landsmanna
á íslensku leik-
þáttunum jafnt og
þétt i fyrravetur,
byrjaði í 30% og
var kominn í 44%
í vor sem leið.
„Það er ljóst að
þetta er það sem
fólk vill sjá,“ segir
Sigurður, „við-
brögðin voru gríð-
arlega góð. Ætlun
mín var að ná öllum úr stellingunum,
höfundum, leikstjórum, leikurum og
áhorfendum, láta liðið slaka á og
hugsa: Þetta er bara eitt íslenskt verk í
viðbót, það er ágætt ef það er ágætt,
annars ekki. Ég trúi á þessa aðferð. Ef
við höfum úthald hér hjá Sjónvarpinu
til að sýna mörg leikin íslensk verk á
ári og reynum að læra smám saman af
reynslunni þá er ég viss um að það
verður til gífurlegs góðs. En það þarf
jafnframt þessu að efla handritsgerð-
ina, setja upp námskeið og kenna fólki
að semja enn betri sögur fyrir sjón-
varp.“
Þeir sem unna flamencodansi
ættu að setja sig í viðbragðs-
stöðu því annað kvöld og
fostudagskvöldið verður fla-
mencosýning í Loftkastalanum með
einum færasta dansara heims sem
þó er aðeins 16 ára. Jairo heitir
hann og er af sígaunaættum frá
Sevilla. Hann hefur þróað sinn eig-
inn flamencostíl sem hann byggir á
fornum hefðum og er talinn helsti
keppinautur Joaquins Cortés hins
fagra um þessar mundir - hefur þeg-
ar slegið í gegn á Spáni og annars
staðar í Evrópu, í Japan og Banda-
ríkjunum. Hann segir sjálfur að
helsti munur á honum og Cortés sé
sá að Cortés sé skólaður dansari
sem vinni með danshöfundum,
hann sjálfur spinni hins vegar út
frá því sem hann lærði af fjölskyld-
Jairo - heillar allar stúlkurnar.
Gabriela Guttara - kraftmikill og
tilfinningaríkur dansari.
usi sma. i'
leikarinn
lamenco
sér aldrei að bolta
eins og aðrir strákar;
hann dansaði. Sjö ára
ákvað hann að verða
dansari að atvinnu og
þá fékk hann fyrstu
flamencoskóna sína.
Níu ára steig hann
fyrst á svið í París og
ellefu ára kom hann
fyrst fram sem sóló-
dansari. Nú fær hann
fyrirsagnir í stórblöð-
um eins og „Það
hijóta neistar undan
skósólum hans!“
Með Jairo í fór er
dansarinn Gabriela
Gutarra sem hefur
komið til íslands áður
og meðal annars verið
með námskeið i
Kramhúsinu. Hún
er þekktur dansari
og hefur ekki síður
en Jairo fengið glæsi-
legar umsagnir fyrir
list sína. Einnig gítar-
Rugue
Besti vinur ljóðsins
Besti vinur ljóðsins er kominn úr sum-
arfríi og efnir til bókakynningar á Grand
rokk kaffihúsinu á Klapparstíg 30 kl. 21 í
kvöld. Hann er búinn að ræsa út hörkulið
sem sendir frá sér frumsamdar bækur í
haust: Haraldur Jónsson, handhafi Snorr-
ans, Hallgrímur Helgason
Grim og Sjón lesa allir úr
væntanlegum ljóðabókum ;
sínum. Auður Jónsdóttir les úr sinni
fyrstu skáldsögu og verður þetta vænt-
anlega hennar fyrsti opinberi upplestur j
úr þeim bók, og Bjami H. Þórarinsson
myndlistarmaður les úr j
væntanlegri skáldsögu sinni
sem hann hefur unnið mikið að einmitt á
Grand rokk.
Besti vinur ljóðsins mun skipuleggja
upplestra bæði á Grand rokk og Gráa
kettinum fyrir jólin; þetta er aðeins sá
fyrsti af mörgum.
Listamaður mánaðarins
Listamaður októbermánaðar í Gallerí List, Skip-
holti 50b, er Erlingur Jón Valgarðsson (elli). Hann
sýnir akrilmálverk og lýsir verkum sínum með eftir-
farandi orðum: „Skil náttúru og mannheima. Að
horfa á náttúruna. Skilin á milli eyðisanda og him-
insins. Skilin á milli hafsins og sjávarhamra, lengra
en augað eygir."
Sýningin hefst á morgun og verður opin kl. 11--18 á
virkum dögum og kl. 11-14 á laugardögum.
Þriðja leikár Listaverksins
Alltaf var áætlað að hafa nokkrar sýningar á Lista-
verkinu eftir Yasminu Reza í Loftkastalanum í haust
en erfitt hefur reynst að finna daga þegar þeir gætu
allir verið á sama stað í einu gulldrengirnh' sem
leika í því, Baltasar Kormákur, Ingv-
ar E. Sigurðsson og Hilmir Snær
Guðnason. Nú er búið að fínna tvo
daga sem virðast henta, 3. og 9. októ-
ber, og ættu þeir sem ekki hafa þeg-
ar séð stykkið að gá í sína dagbók og
athuga hvort þessir dagar henta
þeim líka. Ekki eru ákveðnar fleiri
sýningar í Reykjavík að svo stöddu
en á dagskrá er að sýna það á Renni-
verkstæðinu á Akureyri síðar í októ-
ber.
Listaverkið er frábær úttekt á vin-
áttu þriggja karlmanna sem hafa þekkst síðan á
skólaárum og gengið í gegnum súrt og sætt saman. Á
þessa vináttu reynir verulega þegar einn þeirra
kaupir listaverk sem hinir eru ekki vissir um að hafi
veriö peninganna vh'ði. Pétur Gunnarsson þýddi
verkið, Guðjón Ketilsson gerði leikmynd og Guðjón
Pedersen leikstýrir því.
Barnaskóli á Þingeyri í eina öld
Út er komin á vegum Vestfirska forlagsins bókin
Bamaskóli á Þingeyri í Dýrafirði í 100 ár
eftir Hallgrím Sveinsson, fyrrum skóla-
stjóra. Sjaldgæft er aö skrifuð sé saga
grunnskóla á landinu en eins og nafnið
bendir til er þetta afmælisrit þar sem
rakin er saga skólans frá því að reglu-
leg kennsla hófst á Þingeyri í nóvem-
berbyrjun 1897. Skólinn var stofnað-
ur að frumkvæði foreldra og fékk
inni fyrstu árin í nýbyggðu húsi'
sem var flutt inn tilbúið frá Slésvík í Þýska'
landi og var eitt af allra fyrstu húsum á Þingeyri sem
hafði sjálfrennandi vatn. Húsiö gekk fyrst undir
nafhinu Hermanns Wendels hús; það stendur enn og
heitir nú Höfn. Sérstakt skólahús var tekið í notkun
áriö 1908 og var það reist af svo mikilli framsýni að
það dugði fram á áttunda áratug aldarinnar. Þá voru
þrengsli orðin mikil og nýtt skólahús var tekið í
notkun 1980.
Á annað hundrað myndir úr skólasögu staöarins
prýða bókina og verður hún til sölu í flestum stærri
bókaverslunum.
íslenskur djass
Fyrsta sólóplata Jóels Pálssonar saxó-
fónleikara er nýkomin út og heitir Prim.
Öll tónlistin er eftir Jóel nema eitt ís-
lenskt þjóðlag, „Það mælti mín móðir“.
Á hljómplötunni leika auk Jóels,
sem leikur bæði á tenór- og sópran-
saxófón, Hilmar Jensson á gitar, Ey-
þór Gunnarsson á píanó, Gunnlaug-
ur Guðmundsson á kontrabassa, Einar
Scheving á trommur, Matthías Hemstock á trommur
og slagverk og Siguröur Flosason á altsaxófón og
bassaklarínett. Hljóðfærasamsetningar eru ýmiss
konar, allt frá dúett Jóels og Eyþórs og upp í septett
með öllum sjö.
Hljómdiskurinn er i Jazzís-seríunni og Japis dreif-
ir.
unni og á götunni heima í Sevilla. festa augun á fótum hans.
Hann sé hið upprunalega, Joaquin „Ég fæddist með flamenco, ólst upp
Cortés sé hið tilbúna. Hvort sem það með flamenco, ég er flamenco," er
er veruleiki eða óskhyggja þykir haft eftir þessum unga manni, og
tækni hans ótrúlega góð og hraðinn hann bætir við: „Mér er eins nauð-
svo mikill að oft er engin leið að synlegt að dansa og að matast.“ Hann
fullyrðir að flamencogenið verði Acevedo, söngvarinn
virkt strax í móðurkviði og af þvi að Antonio el de la
hann trúir á guð er hann viss um að Malena og Jose Luis
hann fái að halda áfram að dansa þar Vidal sem sér um
eftir andlátið. Faðir hans var dansari áslátt.
og afinn söngvari, sjálfur lék Jairo
Umsjón
Silja Aðalsteinsdóttir
%%%% Sa&mw