Dagblaðið Vísir - DV - 01.06.1999, Blaðsíða 17

ÞRIÐJUDAGUR 1. JÚNI 1999
*
17
Á vorin rennur tími
landvarðanna upp.
Þá tekur hópurfólks
Sumarstarf
sveitina
„Það er gaman að eiga þátt í að
kynna fólki náttúruna og þegar
vel gengur er þetta mjög gefandi
starf,“ segir Glóey Finnsdóttir
um landvaiðarstarfið sem hún hef-
ur innt af hendi síðastliðin níu
sumur. DV-mynd E.ÓI
I landvörslu í níu sumur:
Gott að kom-
ast úr ys
borgarinnar
Eg átti ekki langt að sækja
áhugann á landvarðarstarf-
inu því báðir foreldrar mín-
ir og bróðir hafa verið í þessu. Ég
hef líka alltaf verið mikil útivist-
arkona og þetta kom því af sjálfu
sér,“ segir Glóey Finnsdóttir
laganemi sem hefur undanfarin
átta sumur unnið við landvörslu
í Skaftafelli, Mývatnssveit og á
Þingvöllum þar sem hún vinnur
þessa dagana. Um mitt sumar
ætlar Glóey svo að færa sig um
set í Friðland að Fjallabaki, meö
aðsetur í Landmannalaugum.
„Landvarðarstarfið hefur
breyst síðustu árin og til dæmis
hefur fræðsluþátturinn aukist á
kostnað verklegra framkvæmda,
sem færst hafa til annarra aðila.
Landverðir þurfa að búa yfir
mikilli þekkingu á náttúrunni;
svo sem jarðfræði og náttúru-
fræði. Við bjóðum upp á göngu-
ferðir og almenna fræðslu. Það er
gaman að eiga þátt í því að
kynna fólki náttúruna og þegar
vel gengur er þetta mjög gefandi
starf,“ segir Glóey.
Ferðamennirnir eru misjafnir
eins og þeir eru margir og segist
Glóey almennt ekki gera upp á
milli þeirra. „Þeir eru auðvitað
misvel upplýstir en málið er að
taka öllum með opnum huga.
Upp til hópa er þetta prýðisfólk
en því miður vilja vera svartir
sauðir innan um og þeir fá alltaf
mestu athyglina."
Glóey segir auðvelt að verða
háður starfinu en því miður sé
þetta aðeins sumarstarf enn sem
komið er. „Eins og ég er mikið
borgarbam að vetrinum þá get
ég ekki hugsað mér að eyða
sumrinu innilokuð í Reykjavík.
Það er mér mikilvægt að komast
úr ys borgarinnar þar sem ég get
unnið úti í fallegu umhverfi yfir
sumarið, segir Glóey og viður-
kennir aö vissulega sé róman-
tískur ljómi yfir starfinu. „Þetta
er fyrst og fremst þjónustustarf
og það á vel við mig. Ég hef gam-
an af fólki en það er líka nauð-
synlegt þannig að í mínum aug-
um eru plúsarnir yfirgnæfandi
við þetta starf,“ segir Glóey
Finnsdóttir.
-aþ
sig upp og heldur upp til fjalla eða í þjóðgarðana þar
sem dvalið er sumarlangt. Tilveran hitti þrjá landverði á
dögunum og spurði þá út í starfið.
á
Friðrik Dagur Arnarson:
Hlakka alltaf
til að komast
■^etta hlýtur að vera hugsjón því
■^annars myndi maður ekki
standa í þessu. Verkefnin i Mý-
vatnssveitinni eru óþrjótandi og ég
vil leggja mitt af mörkum til þess
svæðis þar sem ég ólst upp,“ segir
Friðrik Dagur Amarson sem hefur
unnið við landvörslu í Mývatnssveit
síðan árið 1983. Á vetuma er Friðrik
kennari í Kvennaskólanum og þegar
Tilveran haföi samband við hann á
dögum var prófum lokið og stutt í að
hann skipti um starfsvettvang. „Ég
hlakka alltaf til að komast í sveitina
og eins og fyrri ár þá bíður manns ær-
inn starfi fyrir norðan. Við höfum því
miður ekki heilsársstarfsmann og
þess vegna vilja verkefnin safnast
upp,“ segir Friðrik Dagur.
Frá því Friðrik Dagur hóf land-
vörslu hefur starfið tekið miklum
stakkaskiptum. „Það hefur verið mik-
il þróun i starfinu. Áður fólst þetta að
mestu í eftirliti og að gæta þess að
fólk bryti ekki reglur. í dag byggist
starfið aðallega á fræðslu og umhverf-
istúlkun sem felur í sér að aðstoða
fólk við að upplifa náttúruna á nýjan
hátt.“
Börnin til fyrirmyndar
Slæm umgengni ferðamanna, eink-
um íslenskra, hefur stimdum orðið
fréttaefni en Friðrik Dagur segir slíkt
ekki algengt lengur, nema kannski
eftir verslunarmannahelgi. „Bömin
eru til sérstakrar fyrirmyndar í þess-
um efnum og skólakerfið augljóslega
farið að skila árangri. Fólk er líka
orðið meðvitaðra um umhverfið og
þar með kröfuharðara varðandi þessa
hluti.
Kjörorð nútímalandvarðarins er
fræðsla - þekking - virðing - vernd.
„Það er alltaf skemmtilegt þegar maður getur gefið ferðamanninum góðan tíma,“ segir Friðrik Dagur.
DV-mynd E.ÓI
„Það er okkar hlutverk að þjóna
ferðamanninum og efla væntumþykju
• • • •
§11
-
A þessum tima er farid ad draga nokkud ur ferdamannastraumnum og eg
get att stundir einn med sjaifum mer,“ segir Kari. DV-mynd PÖK
hans á landinu. Það er oft gaman að
sjá hversu hissa fólk verður þegar það
áttar sig á að við landverðirnir bjóð-
um fræðslu í spjallformi án endur-
gjalds. íslendingamir mættu hins veg-
ar vera duglegri að nýta sér hinar
ýmsu gönguferðir sem eru í boði hjá
okkur í Mývatnssveitinni," segir Frið-
rik Dagur.
Þeir skipta tugum þúsunda ferða-
mennirnir sem heimsækja Mývatns-
sveit á hverju sumri og háannatíminn
getur verið strembinn. „Við þyrftum
að vera miklu fleiri en fjárskortur
háir þessari grein tilfinnanlega.
Miklu bjargar að við eigum gott sam-
starf við sveitarbúa. Það er alltaf
skemmtilegast þegar maður getur gef-
ið sér tíma með ferðamönnunum og
þegar vel tekst til í þeim efnum er
markmiðinu náð," segir Friðrik Dag-
ur Arnarson. -aþ
Kári Kristjánsson, landvörður í Hvannalindum:
Víðerni landsins líka fallegt
Að vera einn á fjöllum er verulega
ljúft. Ég ætla að vinna í Hvanna-
lindum í ágúst og það er ekki
laust við að ég sé þegar farinn að
hlakka til. Hvannalindir og Askja eru
með rómantískari stöðum sem ég hef
komið á og birtan í ágúst engu lík. Á
þessum tíma er líka farið að draga
nokkuð úr ferðamannastraumnum og
ég get átt nokkrar stundir einn með
sjálfum mér,“ segir Kári Kristjánsson
sem alla jafna starfar við námskeiða-
hald hjá Vinnueftirliti ríkisins en síð-
astliðin tiu sumur hefur hann haldið
tO fjalla og annast landvörslu í Herðu-
breiðarlindum, Öskju og nú Hvanna-
lindum.
Kári segir ómetanlegt að skipta um
umhverfi og hlaða batteríin fyrir vet-
urinn. Hann er þó ekki alveg einn
talsvert af ferðamönnum er enn á
ferðinni á þessum tíma og þeir ætla í
Kverkfjöll staldra gjarnan við hjá
Kára í Hvannalindunum.
„Það er auðvitað alltaf gaman að
hitta ferðamenn, ekki síst þá sem eru
fróðir um staðhætti. Ég reyni líka að
leiðbeina fólki eftir bestu getu en það
er hlutverk landvarðarins að kenna
fólki að upplifa náttúruna. Svo fylgist
ég grannt með umgengninni í
friðlandinu og oftast er hún í góðu
lagi.“
Hvannalindir eru gróðurvin í auðn-
inni sem Kári telur raunar ekki vera
auðn. „Mér hefur lengi fundist vanta
dálítið upp á skilning fólks á því að
náttúran er annað og meira en grænn
gróðurinn. Víðerni landsins með fjöl-
breytilegum jarðmyndunum, dýralífi
og kyrrð er líka failegt og ég er viss
um að ef fólk lærði að meta fegurðina
sem ríkir á þessum stöðum þá myndi
virðing fyrir landinu fyrst vakna fyr-
ir alvöru,“ segir Kári.
-aþ