Dagblaðið Vísir - DV - 12.08.1999, Qupperneq 21
FIMMTUDAGUR 12. ÁGÚST 1999
^TÍ pHVtTíT"
25
Nútíma-
ömmur baka
ekki kleinur
Amma er holdgervingur hins rólega, hún bakar kleinur, segir sög-
ur og er í upphlut. En amma hefur breyst eins og allt annað.
Amma nútímans er framkvæmdastjóri í tímaþröng, býður bama-
börnunum í veiðitúr eða fer með þau á rokktónleika.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Sigríður Stefánsdóttir, framkvæmdastjóri Hollvinasamtaka HÍ og amma:
Frekar á söfn með börn-
in en að standa í bakstri
g átti nú bara eina ömmu
og hafði ekki mjög mikið af
henni að segja. Hún bjó
uppi í Selási sem var alveg
óskaplega langt í burtu frá miö-
bænum i Reykjavík þá. Ég heim-
sótti hana þó stundum og gisti
hjá henni. Amma var mér afskap-
lega notaleg og hitaði handa mér
dísætt kakó. Ég lék mér i garðin-
um hennar. Við tókum upp næp-
ur og rófur og fengum að kíkja á
hænsnin sem hún var með. Þetta
var svona hálfgerð sveitatilvera."
En hvemig amma er Sigríður
Stefánsdóttir, er hún lík sinni
ömmu? „Nei, hún er alveg óskap-
lega ólík,“ segir Sigríður og hlær.
Að hvaða leyti? „Sú amma er
ekki alveg jafnróleg í tíðinnni. Ég
á tvö bamabörn, það eldra er 13
mánaða og það yngra átta mán-
aða svo þetta hefur gerst nokkuð
hratt. Auk þess á tengdasonur
minn fjögurra ára dóttur sem ég
hitti þegar færi gefst. Ég hef haft
mikið af barnabömunum að
segja og vil það.“ Ertu dugleg að
passa? „Já, svona miðað við það
að vera í fúllu starfi og rúmlega
það. Mig langar mikið til þess að
kynnast þeim án þess að foreldr-
arnir séu endilega viðstaddir.“
Finnst þér þú hafa nægan tíma
til þess að geta sinnt þeim eins og
þú vildir? „ Nei, alls ekki og í
raun og vera hefúr maður ekki
nægan tíma til þess að gera neitt.
í framtíðinni mun ég reyna að
taka mér smáfrí með þeim þegar
svo ber undir en ég stend ekki
mikið og baka eða hita kakó.“
Finnst þér ömmuhlutverkið hafa
breyst? „Já, það held ég. Mín
kynslóð gerir kannski öðravisi
hluti með börnunum af því að við
gerum sjálf aðra hluti en fyrri
kynslóðir. Ég ímynda mér að ég
muni frekar fara í sund og á söfn
með barnabörnunum en að
standa heima og baka.“ Ert þú
framkvæmdastjóraamman sem
kaupir snakk vegna þess að það
gefst ekki tími til þess að baka
kleinur? „Nei, ég kaupi ekkert
snakk. Það er ekki einu sinni til
umræðu.“ Þú verður þá ekki
amman sem dekrar við bömin og
skilar þeim snælduvitlausum til
baka? „Ég held að það yrði fljótt
tekið fyrir það þótt ég myndi
reyna. Ég hef nú hins vegar sagt
eitt og annað við þau eins og það
að amma tilbiðji þau og sé tilbú-
in að gera ýmislegt fyrir þau sem „Mín kynslóð gerir kannski öðruvísi hluti með börnunum af því að við gerum
best er að hafa ekki eftir.“ sjálf aðra hluti en fyrri kynslóðir. Ég ímynda mér að ég muni frekar fara í sund
-þor og á söfn með barnabörnunum en að standa heima og baka,“ segir Sigríður
Stefánsdóttir.
Jónína segir ömmur nútímans rækja sitt hlutverk á annan hátt en áður þar
eð tíminn sé knappari. Hún fer stundum með barnabörnin í veiðitúra.
Jónína Eiríksdóttir, heildsali og amma:
Með barnabarninu
á Bowie-tónleika
Onnur amma mín var dáin
þegar ég fæddist en hin var
svo langt í burtu að ég
heimsótti hana ekki mikið.
Hún heimsótti okkur stundum og
skrifaði notaleg bréf. Þegar hún var
í heimsókn settist hún niður og
saumaöi og maður var dressaður
upp frá hvirfli til ilja. Hún var
dæmigerð amma þess tíma en þó
mjög sjálfstæð kona og var mikið í
félagsmálum. Hún ól upp hátt í tutt-
ugu böm.“
Sjálf á Jónína þrjú bamaböm og
notar frístundirnar gjarnan með
þeim. Eitt skiptið fór hún með einu
þeirra á David Bowie-tónleika. „Ég
fór á tónleikana þegar hann kom
hingað og mér hefur alltaf fundist
hann stórkostlegur. Ég hlusta á alls
konar dægurtónlist og jafnvel
klassík líka.“ Þannig að þú hefur
ekki bara verið að gera bamabarn-
inu greiða með þvi að fara? „Nei, en
ég vildi endilega leyfa henni aö
njóta svona stórkostlegs atburðar
með mér.“
Er nútímaamman öðravísi held-
ur en til að mynda þín amma? „Þær v
höfðu meiri tíma en við verðum að
gera þetta á annan hátt, að hitta
barnabömin þegar við höfum tíma
til þess. Ég hef ferðast með þeim og
tekið þau með mér í veiðitúra og
eitt þeirra er nú komið upp á bragð-
ið.“ Dekrar þú við bamabömin?
„Nei, alls ekki. Ég hef alltaf verið
lukkuleg með það að þau era alveg
eins og heima hjá sér hér. Þetta er
bara eins og þeirra annað heimili.
Þeim virðist líða eins vel hér.“
-þor
Sif Knudsen, sjúkraliði og amma:
Erfitt að halda kjafti
Ég þekkti
ömmur mín-
ar ekkert
voðalega mikið þar
sem ég bjó í Amer-
íku, önnur amma
min bjó í Dan-
mörku en hin hér á
íslandi. Móður-
ömmu mína hitti
ég svona sex ára
gömul þegar ég fór
heim í sveit og hún
var mjög dæmigerð
amma í peysuföt-
um, með skotthúfu
og bakaði pönnu-
kökur. Hún var
saumakona og
saumaði þjóöbún-
inga.“
Sif á eitt barna-
barn, Söra, sem er
eins og hálfs árs.
Hvemig amma ert
þú, ert þú mikið með Söru litlu?
„Já, hún var nú eiginlega alveg hjá
okkur fyrsta árið. Hún og tengda-
dóttirin voru hjá okkur vegna þess
að pabbinn var í ballett úti og
tengdadóttirin var að læra að
syngja og það gekk ekki vel að sam-
ræma tímann. Við sögðum henni
bara að koma heim og skiptumst á
að passa og allt gekk voðalega vel.“
Heldur þú aö ömmuhlutverkið sé
að breytast?" Auðvitað breytist allt
með tímanum en ömmuhlutverkiö
sem slíkt held ég
að sé það sama.
Maður vinnur
bara öðruvísi og
lagar sig að að-
s t æ ð u m . “
Hvernig amma
ertu, heldur þú
að þú eigir eftir
að dekra við
bamabömin um
of þannig að þau
komi kolbrjáluð
heim eftir heim- _
sókn hjá ömmu?
„Að sjálfsögðu,“
segir hún og
skellir upp úr.
„Það er þægilegt
að vera amma
að því leyti en
það er líka
vandmeðfarið
þar sem maður
ræður ekki yfir
þeim eins og yfir sínum eigin börn-
um. Það kitlar voðalega oft að fá að
grípa fram fyrir hendumar á þeim.
Mesti leyndardómurinn í því að ..
vera amma felst ábyggilega í því að
læra að halda kjafti og það er voöa-
lega erfitt." Að vera í svona miklu
návígi við bamabamið, vekur það
einhverjar kenndir, eins og það að
takast á við móðurhlutverkið á ný?
„Nei, guð minn almáttugur. Þvert á
móti.“
-þor A
Amma Sifjar var hin dæmigerða
amma í peysufötum, með skotthúfu
og bakaði pönnukökur.