Dagblaðið Vísir - DV - 28.08.1999, Blaðsíða 26

26
LAUGARDAGUR 28. ÁGÚST 1999
%/aðan ertu?
Vilhjálmur Egilsson, hagfræðingur og alþingismaður, er borinn og barnfæddur á Sauðárkróki. Hann segist hafa verið afskaplega normal drengur sem lék
sér í sverðabardögum og fótbolta. DV-mynd Hilmar Þór
Vilhjálmur Egilsson fákk snemma áhuga á pólitík:
Fullt nafn: Edda Lúvisa Blön-
dal.
Fæðingardagur og ár: 15.
september 1976.
Maki: Bjarni Örn Kærnested.
Börn:
Starf: Nemi/karatekennari.
Skemmtilegast: Að muna eitt-
hvað í dag sem ég var að remb-
ast við að læra í
gær.
Leiðinlegast: Að muna ekkert
af því sem ég var að rembast
við að læra í
dag.
Uppáhaldsmatur: Kjötsúpan
hennar mömmu og lúðan hans
Úlfars á Þrem Frökkum -
súper!
Uppáhaldsdrykkur: Coca
Cola.
Fallegasta manneskjan (fyr-
ir utan maka): Demi Moore í
„GI Jane“.
Fallegasta röddin: Rödd þjálf-
arans míns þegar hann
æpir á okkur
á æf-
ingu.
ég geri aras
með hverju sinni.
Hlynnt(ur) eða andvíg(ur)
ríkisstjórninni: Andvíg.
Með hvaða teiknimyndaper-
sónu myndir þú vilja eyða
nótt: Held það væri gaman að
detta í það með Kafteininum í |
Tinna-bókunum.
Uppáhaldsleikari: Jean Reno,
Robert DeNiro.
Uppáhaldstónlistarmaður:
Of margir til upptalningar.
Sætasti stjórnmálamaður-
inn: Ertu að grínast?!
Uppáhaldssjónvarpsþáttur:
Vinir.
Leiðinlegasta auglýsingin:
Þessi með stelpunni að drekka
kók og hlæja.
ÓÞOLANDI! (Hversdagsís-aug-
lýsingin sökkar líka...)
Edda Lúvísa
karateþjálfari
Vissi hvað allir bæjarbúar kusu
Þegar Vilhjálmur Egilsson,
hagfræðingur og alþingismaður,
er spurður hver sé hans fyrsta
bernskuminning frá Sauðár-
króki segir hann að lífið hafi
auðvitað verið tómur leikur
þegar hann man fyrst eftir sér.
„Það gekk á með sverðabardög-
um, eltingaleikjum, leikritum
og öðru sem krakkar gera sér
til dundurs og það var óskap-
lega gaman að vera til,“ segir
Vilhjálmur sem er fæddur á
Sauðárkróki í desember 1952 og
hafði lögheimili sitt þar þangað
til hann fór í háskóla. Nú býr
hann í Reykjavík.
þetta fjölbreyttara og þar voru
vinstrimenn og jafnaðarmenn inn
á milli.“
Þú hefur ef til vill strax verið
búinn að leggja línurnar fyrir ævi-
starfið?
„Ég var kannski ekki búinn að
ákveða að verða alþingismaður en
ég varð snemma mikill sjálfstæðis-
maður og í þeirri sannfæringu
minni harðnaði ég í sveitinni hjá
frænda mínum í Ketu. Hann gerði
mig ekki að sjálfstæðismanni en
ég styrktist mjög í skoðmíum á því
að hlusta á hann tala um sjálfstæð-
isstefnuna,“ segir Vilhjálmur og
hlær.
Afskaplega normalt
barn
Eins og flestir sem alist hafa
upp á landsbyggðinni segist Vil-
hjálmur muna eftír frjálsræðinu
sem börn bjuggu við.
„Á mínu heimili voru tengslin
við sveitina líka sérlega sterk þar
sem pabbi var landbúnaðarráðu-
nautur. Ég ólst heldur ekki aðeins
upp í kaupstaðnum þar sem ég var
alltaf í sveit á sumrin, hjá frænda
mínum á Ketu á Skaga. Þó að
Sauðárkrókur hafi ekki verið sér-
lega öflugur útgerðarbær þá stend-
ur hann þó við sjóinn og leikir
barna voru mikið bundnir við
hann. Við veiddum og lékum okk-
ur á bryggjunni og hjálpuðum
stundum trilluköllunum að stokka
upp og beita. Þegar hafísinn kom
var það líka mikið sport að leika
sér á jökum, sem var auðvitað
ekki til fyrirmyndar. Fyrir utan
hvað það var hættulegt vorum við
alveg við klóakrörið við þessa iðju
og heilbrigðisfulltrúinn var af
þeim sökum ekkert sérlega ánægð-
ur en við létum það ekki stöðva
okkur.
Ég man líka eftir því að við fé-
Leiðin-
legasta
kvik-
myndin:
Thin Red
Line. Styttið hana um einn og
hálfan
tíma og komið með handrit.
Sætasti sjónvarpsmaðurinn:
Vala á íþróttafréttadeildinni. j
Uppáhaldsskemmtistaður:
Rúmið mitt.
Besta „pikköpp“-línan: Mq
ég bjóða þér í glas - eða viltu
kannski bara þúsund kallinn?
Hvað ætlar þú að verða þeg-
ar þú verður stór: Best í
hverju sem ég tek mér
fyrir hendur.
Eitthvað að lokum: Nei.
nefna tónlist, skáldskap og leiklist.
Sauðárkrókur hefur aldrei verið of
litill heldur alltaf nægilega stór til
þess að þar myndaðist ákveðinn
kjarni af fólki sem gat látið til sin
taka í bæjarlífinu."
Þú minnist á skáldskap. Á
Skagafjörður einhver góð skáld?
„Margir Skagfirðingar hafa
fengist við skáldskap. Fyrir utan
gullaldarskáld eins og Stephan G.
Stephansson, þá bjó í Skagafirði
hinn feikivinsæli höfundur Guð-
rún frá Lundi, auk yngri manna
eins og Hannesar Péturssonar og
Indriða G. Þorsteinssonar," segir
Vilhjálmur með stolti.
Kjaftagangurinn sem fylgir smá-
bæjum, truflaði hann þig aldrei?
„Nei, alls ekki. Mér fannst talið
um náungann alltaf vera eðlilegur
hluti af lífinu þar sem ég ólst upp
við að vita hvað hver einasti íbúi
bæjarins hét. Ég hafði snemma
áhuga á stjórnmálum og lagði mig
í líma við að vita hvar allir bæjar-
búar stóðu í pólitík og frá því að
ég var tólf ára taldi ég mig vita
hvað allir kusu. Til sveita voru
mennn ýmist sjálfstæðis- eða fram-
sóknarmenn en á Króknum var
lagarnir héldum úti blaði um
ýmsa atburði i bæjarlífinu og þó
að það blað flokkist ef til vill ekki
undir það merkilegasta sem gefið
hefur verið út þá höfðum við af
því allnokkra skemmtun og okkur
tókst alltaf að selja upplagið. Þetta
var þó ekkert gróðafyrirtæki enda
ekki til þess stofnað."
Vilhjálmur var elstur af fjór-
um systkinum en segist þó ekki
hafa verið illa haldinn af
ábyrgðartilfinningunni sem
Sannfærður sjálfstæð-
ismaður
Hvernig bær er Sauðárkrókur?
„Sauðárkrókur hefur í mínum
huga alltaf verið mjög vinalegur
og skemmtilegur bær. Þar er fag-
urt mannlíf og öflug menningar-
starfsemi og í því sambandi má
sagt er að elstu börn hafi í ríkum
mæli. En hvernig barn var hann?
„Ég ætla ekki halda því fram að
ég hafi verið sérstaklega þægur en
ég var heldur ekkert vandræða-
barn. Ætli ég hafi ekki verið af-
skaplega normal drengur sem lék
sér í sverðabardögum og fótbolta,“
segir Vilhjálmur og bætir því við
að stundum leiki hann sér meira
að segja enn í fótbolta, enda hafi
Sauðkrækingar löngum verið
hrifnir af þeirri íþrótt. Nú sé lið
þeirra, Tindastóll, efst í annarri
deild. „Döprustu stundirnar í
bernsku minni voru hins vegar
þegar við lentum í slæmu tapi. Það
var talið mjög alvarlegt mál og
menn voru stundum mjög lengi að
jafna sig.“
Ræturnar og frænd-
garðurinn
„Ég fer mjög oft norður. Foreldr-
ar mínir búa enn á Króknum,
bræður mínir eru bændur í
Skagafirðinum og allur minn
frændgarður er þar eða í sveit-
unum i kring. Þar liggja ræt-
urnar.
Vegna þingstarfa minna hef
ég líka mikið þurft að vera á ferða-
lagi um landið og oft farið norður.
Þangað liggur beinn og breiður
vegur," segir Vilhjálmur og neitar
alfarið að gefa upp hvaö hann sé
lengi að keyra á Krókinn á fögrum
sumarnóttum.
Gætirðu hugsað þér að flytja
þangað aftur?
„Já, alveg tvímælalaust ef kring-
umstæður leyfðu, en þegar ég kom
heim frá námi með doktorspróf í
hagfræði upp á vasann uppgötvaði
ég fljótt að vinnumarkaðurinn fyr-
ir það nám var mjög þröngur.
Við konan mín eigum fjögur
börn sem öll hafa verið svo lánsöm
að eiga bakland fyrir norðan og átt
þess kost að dvelja þar mikið.
Hver veit nema ég eyði ævikvöld-
inu á Króknum," segir Viljhálmur
Egilsson að lokum. -þhs
Sauðárkrókur

Hofsós