Dagblaðið Vísir - DV - 02.09.1999, Blaðsíða 10

10
FIMMTUDAGUR 2. SEPTEMBER 1999
Spurningin
Finnst þér of mikið af
íþróttum f sjónvarpinu?
Engilbert Stefánsson vaktmaður:
Já, yfirleitt.
Guðrún Guðmundsdóttir, heima-
vinnandi húsmóðir: Nei.
Magnús Einar Ólafsson nemi:
Nei, alls ekki.
Steinar Þorri Túliníus nemi: Nei.
Brandur Franklín nemi: Já, allt of
mikið.
Þorlákur Þórðarson, eldri borg-
ari: Nei, nei.
Lesendur
Er búið að bjarga
Þingeyringum?
„Svar formanns Byggðastofnunar um það hvort nýtt fyrirtæki fengi sam-
svarandi kvóta og fyrirtækið sem hann á hlutdeild í var nei.“ - Stjórn
Byggðastofnunar á fundi.
Kristjana Vagnsdóttir skrifar frá
Þingeyri:
Nú á víst að vera búið að bjarga
okkur Þingeyring-
um, að sögn. Ég tel
svo ekki vera.
Ég kalla það ekki
björgun að rétta
okkur snefil af
björg en taka hana
svo aftur og rétta
öðrum sem aukin-
heldur eru vel
byrgir hvað at-
vinnuástand varðar. Ég tek það
strax fram að ég er ekki á móti þeim
mönnum, en sé um björgun að ræða
hjá viðkomandi fyrirtæki, sem að
eigin sögn á 7 skip, verkefni fyrir 5
en vantar verkefni fyrir 2, hvers
vegna koma þeir þá ekki með kvót-
ann í sína saltfiskverkun til at-
vinnuskapandi verkefna úr því
þeim var svona annt um að við
höldum lífi hér á Þingeyri - og leyfa
okkur að eiga þann kvóta sem bæj-
arstjórn ísafjarðar var svo rausnar-
leg að láta af hendi til okkar hér?
Og Adam var ekki lengi í Paradís.
Þeir, þessir góðu menn, sem „gáfu“
okkur kvótann, eiga hlutdeild í því
að taka þessi 380 tonn af okkur aft-
ur. Sá litli skerfur hefði þó getað
fleytt nýju fyrirtæki fram á veg,
ásamt hinum blessaða Rússafiski
sem við hér á Þingeyri þekkjum svo
vel. Vinna hefði getað byijað aftur á
styttri tíma en líkur eru á að þetta
nýja fyrirtæki geri. Ég reikna með
að farið verði að þrengja ansi vel að
okkur þegar fyrirtækið tekur að
kalla þessar fáu hræður sem þar
komast að í vinnu.
Ég er ekki lögfræðingur, en velti
því samt fyrir mér hvort ekki sé
fordæmi fyrir því að Byggðastofnun
geti verið útgerðaraðili, og sé svo,
hvers vegna hún gerði ekki það
sama þegar Fáfnir og Rauðsíða áttu
í vök að verjast? Ég nefndi þetta við
lækninn, Þorstein - en hann er
einn þeirra sem á þátt i því að af-
henda Fjölni hf. kvótann - að það
hefðu verið hagsmunir ríkisfyrir-
tækis sem þeir í bæjarstjórn hefðu
verið með í huga, en ekki þeirra
sem bágindin eru að brjóta niður.
Þetta verk þeirra hefur ekki orðið
til þess að bjarga okkur úr þeirri
holskeflu óvissunnar þar sem við
hírumst enn.
Svar formanns Byggðastofnunar
um það hvort nýtt fyrirtæki fengi
samsvarandi kvóta og fyrirtækið
sem hann á hlutdeild í var nei.
Enda kistan sem geymir leyfi tfl
hins almenna landsmanns til að
bjarga sér galtóm. Mikið starf er því
fyrir höndum að safna í hana á ný
fyrir kvótabraskara árið 2000. - Hér
á Þingeyri er aðeins ein krafa: að fá
að veiða fisk eins og venja okkar ís-
lendinga hefur verið um aldir og að
aflir hafi atvinnu.
Að lokum vil ég ítreka að fulltrú-
ar í þessari bæjarstjórn eru, ásamt
fjölskyldum sínum, hluthafar í fyr-
irtækinu Fjölni hf. og eru því búnir
að taka það aftur sem þeir gáfu okk-
ur. Sárast er að vita að heimamenn
skuli gerast hluthafar í þessu fyrir-
tæki en snúa baki við þeirri við-
leitni sem var þó í fæðingu.
Kristjana
Vagnsdóttir.
Onýtt gatnakerfi í gamla bænum
Óskar skrifar:
Menn furða sig á því hve oft
virðist þurfa að fræsa og malbika
sumar götur, eins og margar aðal-
göturnar. Ég man ekki eftir sumri
án þess að Miklabrautin sé fræst og
malbikuð, sömuleiðis kaflar á
Hringbrautinni eða jafnvel öll gat-
an. Það hlýtur að vera meir en lít-
ið ónýtt malbikið sem notað er til
viðgerðanna. Nema verktakar hjá
borginni séu að leika sér með þess-
ar viðgerðir ár eftir ár á kostnað
skattborgaranna.
Svo eru götur sem verið er að
endurbæta í áfongum handónýtar
sem umferðargötur og skildir eftir
bútar sem þyrfti þá að fræsa ofan í
botn. Þetta má sjá t.d. á Bræðra-
borgarstíg, götu sem líkist helst
uppbúnu rúmi, svo kúpt er hún orð-
in víðast. En þar er einmitt nýlokið
viðgerð á hluta götunnar - annað
skilið eftir. Mér sýnist gatnakerfið
víðast í gamla bænum í Reykjavík -
alla vega þær götur og gangstéttir
sem ná inn í íbúðarhverfin gömlu -
vera meira og minna ónýtt.
Ég myndi vilja láta taka út verk
allra verktaka hjá borginni af
óháðri stofnun til að kanna tfl
fuilnustu hve miklu fé er varið í
greiðslu tO þeirra og þá um leið aö
kanna hvort þeir skOa þeim verk-
um sem þeir vinna óaðfinnanlega.
Einnig að láta rannsaka efni sem
notað er.
Ég efast t.d. um að malbikið
standist gæðakröfur þær sem gera
verður til þessa efnis sem varan-
legs slitlags á þungar umferðargöt-
ur í Reykjavík.
Veikleiki í íslenskum íþróttaafrekum
Guðjón Magnússon hringdi:
Ég las skemmtOegan leiðara í DV
með síðdegiskaffinu í dag (þriðju-
dag 31.8.). Undir fyrirsögninni
Bæklaðir skylmingaþrælar setti
höfundurinn fram napurt háð um
afrek íþróttamanna okkar en gætti
þó nokkurrar nærfærni í garð
þeirra þegar á allt er litið. Afreks-
menn íþrótta sluppu yfirleitt vel frá
ferli sínum fyrir svo sem fjórum
áratugum, misjafnlega vel fyrir
tveimur áratugum, en afreksmenn
nútímans mega búast við að verða
bæklar til æviloka, segir m.a. í leið-
aranum.
Þetta er talsvert sannleikskorn. -
Ég fyrir mitt leyti vO kenna því um
að nútíma íslenskir íþróttamenn fái
einfaldlega ekki nógu gott uppeldi
heima fyrir. Fáir ungir menn
„Líkamsræktarstöðvar geta bætt mjög úr ef þær eru stundaðar reglulega og
án sterabruðnings,“ segir m.a. í bréfinu - Líkamsrækt hjá starfsmönnum
Marels hf.
drekka sinn lýsisskammt í dag, enn
færri borða næringarríkt fæði á
morgnana. Hafragrautur eða skyr-
hræringur eru næstum óþekkt fyr-
irbæri. Þetta var mjög algengt fyrir
þremur áratugum og enn áður. Vök-
ur og svefnleysi gera líka óskunda,
og í það heila tekið stundar ungt
fólk, íþróttafólk meðtalið, afar óhofl-
an lífsmáta miðað við ungt fólk í ná-
grannalöndunum.
Líkamsræktarstöðvar geta bætt
mjög úr ef þær eru stundaðar reglu-
lega og án sterabruðnings. En ekk-
ert kemur í stað aðgæslu í uppeldi
ungs fólks af báðum kynjum. Þar á
ég einkum viö aldurinn frá 6 til
14-15 ára.
OLHlidlO^]®^ þiónusta.
allan sólartirin:
m&wm
Lesendiírj
Sr með br
ant mynd af
im sínum sem
birt verða á lesendasíðu
Fréttalausir sunnu-
dagsmorgnar
Eysteinn skrifar:
Það er eftirtektarvert að á sunnu-
dagsmorgnum skuli Ríkisútvarpið
ekki vera með neinar innlendar
fréttir. Aðeins erlendar. Og sömu
sögu má segja um útvarpsstöðina
Bylgjuna. Það er ekki fyrr en í há-
deginu um helgar að innlendar frétt-
ir eru sagðar. Furðulegt að þessar
stofnanir skuli láta það viðgangast
að fréttamenn lesi aðeins það sem
berst á faxi eða einhverjum „tel-
eprinter" erlendis frá. Hvar er nú
þjónusta Ríkisútvarpsins, eða örygg-
ið margyfirlýsta? Það er áreiðanlega
einsdæmi að útvarpsstöð leggi niður
fréttaútsendingar innlendra frétta á
morgnana um helgar.
Langvarandi halli
ríkisútgjalda
Ó.Þ. skrifar:
Margir furða sig á því að rekstrar-
umfang ríkisins skuli fara sívaxandi,
þrátt fyrfr alla einkavæðinguna (sem
reyndar er nú ekki orðin stórvægOeg
ennþá). Og einkennandi er fyrir hinn
nýja ársreikning hve launaútgjöld
hafa vaxið mikið. En hvernig á annað
að vera? Kjaradómur hefur varla und-
an að dæma hinum og þessum starfs-
hópum innan ríkisgeirans kjarabæt-
ur. Og auðvitað á kostnað flestra
starfshópa á hinum frjálsa vinnu-
markaði. Það ætlar seint að fjara und-
an ríkisbákninu með þeim mikla
manníjölda sem þar þiggur laun sín.
Flýja enda flestir sem úr menntakerf-
inu koma undir pOsfald ríkisins. Og
skammast sín ekkert fyrir!
Tveir framsóknar-
menn bíða
Sigurður Ólafsson skrifar:
Það eru komin þreytumerki á þá
tvo vonbiðla sem Framsókn hefur
gefið von um að fá mikOvægar stöð-
ur í þjóðfélaginu. Annars vegar í
stöðu forsfjóra Leifsstöðvar og hins
vegar í stöðu Seðlabanka íslands. En
hvernig væri hægt að ráða vonbiðil
Framsóknar í forstjórastöðu Leifs-
stöðvar gagnvart þeim kvöðum sem
tOteknar eru í umsókninni um stöð-
una? Hann uppfyOir ekki þær kvað-
fr. Ekki frekar en hinn vonbiöOl
Framsóknar um stöðu bankastjóra í
Seðlabankanum eftir að hafa neyðst
til að yfirgefa stöður i tveimur bönk-
um áður. Er nema von að aðrir um-
sækjendur eða vonbiðlar um þessar
stöður séu orðnir langleitir?
Snertilendingar
samgönguráðherra
Guðmundur Ólafsson hringdi:
Uppástunga samgönguráðherra
um að gera eldri flugvöll eöa flug-
veUi í grennd við Reykjavík hæfa
fyrir snertilendingar æfinga- og
kennsluflugs hefur nú endanlega ver-
ið dæmd óraunhæf og það var meira
en timabært. Formaður FÍA staðhæf-
ir að enginn þessara flugvaUa eða
réttara sagt flugbrauta, hv'orki við
Selfoss, Sandskeið eða á Stóra-
Kroppi í Borgarfirði, séu í stakk bún-
ir til að taka við þessari umferð. Að-
eins KeflavíkurflugvöUur sé hæfur.
Enda tekur alltof langan tíma að
fljúga frá Reykjavík til hinna stað-
anna. Sannleikurinn er sá að best
yrði fyrir aUa aðUa að viðurkenna
strax að aUt flug sem nú fer fram frá
Reykjavíkurflugvelli er best komið í
Keflavík og skattborgurunum spar-
ast mest fé með þeim hætti.
Kaupþing og
sjóöirnir
Torfi hringdi:
Maður hefur lesið um að verðmæt-
ar upplýsingar sem Kaupþing liggi
með kunni að nýtast einhverjum tU
að geta klekkt á fyrirtækjum sem oft
eru flokkuð undir samheitið „Kol-
krabbinn". Þetta eru vangaveltur
manna sem bíða nú í ofvæni nýjustu
frétta af bankamálunum, sameiningu
og/eða eignaraðUd, hlutdeUdaraðUd
og hvað sem menn kalla þessar hreyf-
ingar i bankageiranum. En spyija má
líka úr hvaða sjóðum var Kaupþing
stofnað? - Að ekki sé nú spurt um
Fjárfestingarbanka atvinnulífsins.