Dagblaðið Vísir - DV - 05.10.1999, Blaðsíða 10
10
ÞRIÐJUDAGUR 5. OKTÓBER 1999
Spurningin
Trúirðu á ást við
fyrstu sýn?
Guðmundur Ibsen skipstjóri: Já,
maður trúði á það í „den“ tíð.
Lísa Dögg Helgadóttir nemi: Nei,
það geri ég ekki.
Hrönn Ósk Sævarsdóttir nemi:
Já, því ég hef orðið fyrir henni.
Fríða Magnúsdóttir nemi: Já.
Páll Gísli Jónsson nemi: Já.
Einar Sörli: Já, það eru tilfinning-
ar sem fólk finnur fyrir.
Lesendur
Odincova og
áhöfn þess
- ríkisstjórnin komi aö málinu
Togarinn Odincova við bryggju í Reykjavík. Ástandið hvað áhöfnina á þess-
um togara varðar er óviðunandi, segir Konráð m.a. í bréfinu.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Fyrir nokkrum árum opnuðust
leiðir fyrir íslendinga að eignast
hlut í fyrirtækjum í austurblokk-
inni. Margir fóru þá á stúfana og
keyptu skip á þessum stöðum og
hófu útgerð. Var enda kvótinn seld-
ur með döllunum. Þótt Islendingar
eigi þessi skip að öllu leyti eru þau
engu að síður gerð út undir öðrum
fána en þeim íslenska. Lög landsins
gilda þar af leiðandi ekki fyrir þessa
útgerð. Áhafnir skipanna eru einnig
á annars konar kjörum en gengur
og gerist meðal okkar sjómanna.
Sem er í sjálfu sér ekki athugavert.
Síðan í febrúar hefur legið við
bryggju í Reykjavíkurhöfn ryðgað-
ur útlendur togari frá Lettlandi.
Hann hefur auðsjáanlega einhvern
tímann verið grænn að lit, þótt lítið
sjáist nú af þeim lit, sökum ryðsins.
Áhöfn skipsins er búin að vera
hér í „herkvf' frá þessum tíma.
Hún fer fram á þann sjálfsagða rétt
að fá greidd laun sín. En það hefur
ekki gengið. Flestir mannanna eru
fjölskyldumenn og fjölskyldur
þeirra safna því skuldum heima þar
sem engir peningar berast frá fyrir-
vinnunum sem eru staddar á Is-
landi.
Ríkisstjórn íslands gerir svipað
og aðrir hafa gert í þessu máli.
Haldið að sér höndum og beðið eftir
að málið leysist sjálfkrafa. Vera
stikkfrí og laus allra mála. Það er
auðvitað þægilegast.
Félagsmálaráðherra, háttvirtur,
hefur látið hafa eftir sér þau um-
mæli, að greiði ríkissjóður kaup
skipshafnarinnar á Odincovu (en
það er nafn skipsins), sé það illt for-
dæmi sem aðrir geti notfært sér síð-
ar. En bara það, að líkna mönnum í
neyð, getur ekki verið illt verk að
vinna. Og þannig ber ríkisstjórn-
inni að horfa á þetta sérstaka mál.
Jafnvel þótt hún þurfi að reiða fram
fé.
Og þótt ríkisstjórnin borgaði fólk-
inu peningana sem það á inni hjá
útgerðinni í vangoldnum launum er
ekki þar með sagt að féð sé tapað.
Hægt er að taka veð í skipinu og síð-
an selja það á uppboði til greiðslu
skuldarinnar við ríkissjóð. - Annað
eins hefur verið gert í þessu landi.
Einnig er það spuming hvort
hæstvirtu Alþingi beri ekki skylda
til að setja ný lög sem taka á svona
málum, til að afstýra slikri vitleysu
sem málefni Odincovu-fólksins
óneitanlega er. Ástandið hvað
áhöfnina á þessum togara varðar er
óviðunandi. Ég trúi því ekki fyrr en
á reynir að íslendingar sætti sig við
að fólkið á skipi þessu yfirgefi land-
ið með tvær hendur tómar, komi
slyppt og snautt til fjölskyldna
sinna.
Þyrnirósasvefn dómstólanna
Hafliði Helgason skrifar:
Á baksíðu DV fóstud. 25. sept. sl. er
sláandi frétt. Fíkniefnarukkarar játa
limlestingar og er síðan sleppt á ný út
í þjóðfélagið að loknum yfirheyrslum,
þótt þeir hafi stórslasað og limlest
mann úti í bæ. Hvað með dómstólana
í landi okkar? Þeir sofa þymirósar-
svefni. Er ekki almenningur þeirrar
skoðunar að þeir verði að vakna?
Treysti þeir sér ekki til að taka á þess-
um málum, þá eru fjölmargir sem
treysta sér til að dæma þessa hrotta í
fangelsi og það strax. Mörgum verður
hugsað til kviðdóms eins og t.d. í
Bandaríkjunum. Almannadómstóls.
Að sögn Ómars Smára aðstoðaryf-
irlögregluþjóns er svona árás í fikni-
efnaheiminum alls ekki einsdæmi!
Þetta lýsir hugsunarhætti og lífsstíl í
þeim ógeðfellda heimi. En aðstoðar-
yfirlögregluþjónninn segir líka ekki
ástæðu til þess að krefjast gæsluvarð-
halds, rannsóknin hafi ekki útheimt
það! Sem sé; það er í lagi að mis-
þyrma náunganum og sleppa óbóta-
manninum að því loknu. Yfirheyrslu
lokið, klappað á öxlina; gerðu ekki
svona aftur!
Þetta eru náttúrlega engin vinnu-
brögð hjá lögreglunni, hvaða rökum
sem hún beitir fyrir sig. Og það er að
sjálfsögðu ekkert skrýtið þótt þessi af-
brotalýður komist upp með sinn sóða-
skap með slíkum vinnubrögðum og
réttarfari.
Þessu verður vart lýst með öðrum
orðum en þeim að við búum i „ban-
analýðveldi".
Landssíminn og reikningar hans
G.E. skrifar:
í dag varð fyrirtæki okkar fyrir
þvi mjög svo óheppilega atviki, að
allir símar þess lokuðust fyrirvara-
laust. Landssíminn er farinn að
senda út reikninga með mánaðar
millibili og er hættur að senda út
aðvaranir um að símar séu u.þ.b. að
lokast verði ekki brugðist við
ógreiddum reikningum. Mér finnst
það ansi hart, að lokað sé fyrirvara-
laust á aðila sem kaupir símaþjón-
ustu af Landssímanum fyrir
1.500.000 kr.
Það er ljóst, að út á við virkar
þetta mjög illa fyrir hvaða fyrirtæki
sem er, þar sem starfsemi fyrir-
tækja fer mikið og stundum mest
fram símleiðis. Hjá okkur er staðan
þannig, að við erum með fáa starfs-
menn sem mikið álag er á og sá sem
hefur haft yfirumsjón með greiðslu
IUl@nfRnfB)Æv þjónusta
allan sólarhringinn^
H H
/—' r)-r) H
Lesendur geta sent mynd af
sér með bréfum sfnum sem
birt verða á lesendasíðu
á reikningum var í
veikindaleyfi, og
því algjört óvilja-
verk af okkar
hálfu. Við getum
að vísu skilið að
Landssímanum er
mikill akkur í að
loka á fyrirtæki,
þar sem þau eru
með mörg númer
sem á leggst lokun-
argjald. í okkar til-
felli voru aðeins 15
línur sem lokuð-
ust. Við höfum
einu sinni áður
lent í þessu, fyrir
tveimur árum, en
þá lokaðist á öll
númer vegna
skuldar að upphæð
1000 kr. sem
gleymst hafði að
greiða. - í báðum
þessum tilfellum
hefði verið mjög
gott að fá að fá
hringingu eða aðra
Fyrirtæki með mörg símanúmer geta þurft að inna af viðvörun áður en
hendi háar greiðslur er símar þess lokast fyrirvara- látið var til skarar
laust. skríða.
J3V
Enn bíða
bankamenn
Bankastarfsmaður sendi þessar
línur:
Ég hefði haldið að einhverjir, t.d.
forsvarsmenn Sambands banka-
manna eða þá starfsmannafélag
Landsbankans, brygðust hart við
ummælum sem þekktur lögmaður
lét falla um starfsmenn í Lands-
bankanum þar sem hann bar þá
fyrir upplýsingaleka - í samskipt-
um bankans við fyrirtækið ís-
lenska útvarpsfélagið vegna hugs-
anlegrar lánafyrirgreiðslu - sem
ekki varð svo af. En bankamenn
þessir sem lögmaðurinn vitnaði til
í ummælum sínum bíða enn eftir
því að verða hreinsaðir af áburði
um trúnaðarbrot. Hvað seinkar
stuðningnum?
Lesendasíða DV kannaði þetta
mál síðla í siðasta mánuði hjá for-
manni Starfsmannafélags Lands-
bankans sem sagðist á þeim tíma
ekkert hafa heyrt um málið eða les-
ið en myndi kynna sér málavöxtu.
Hörmungar
í Hrísey
— engin viðbrögð þingmanna
Baldvin hringdi:
Enn hef ég ekki heyrt einn þing-
mann taka upp hanskann fyrir
íbúa Hríseyjar sem nú eiga við
miklar hörmungar að stríða vegna
ákvörðunar KEA-manna að svipta
eyna starfsemi sem þar var áður á
vegum kaupfélagsins. Hvar eru nú
þingmennirnir Halldór Blöndal,
Steingrímur J., Valgerður á Lóma-
tjörn og Svanfríður í Samfylking-
unni, sem haft hefur uppi háreysti
út af kvótanum. Nú þramma þing-
menn ekki fram á sviðið og lýsa
undrun sinni á gjörðum Snæfells
og KEA-stjóm. Kaupfélagsstjórinn
fer jú í pontu og messar, en samúð-
in er ekki ýkja áberandi. Það er af
sem áður var þegar t.d. Jakob Frí-
mannsson var við stjórnvölinn, þar
fór maður með reisn. Hann hefði
ekki liðið svona aumingjagang hjá
KEA. Það er aumt að sjá forráða-
menn næstum skælandi af ráða-
leysi fyrir framan stóran hóp íbúa
Hríseyjar, sem hafa lagt ríkulega í
sjóði KEA frá ómunatíð.
Gyðingdómur
og kristni
Haraldur Sigurðsson skrifar:
Tíðrætt hefur nú verið í blöðum
og víðar um gyðingdóm eftir að for-
seti íslands varð ástfanginn af konu
sem, samkvæmt fréttum er gyðing-
ur. Fór enda forseti á stúfana og
fékk lánaðar bækur til að kynna sér
betur trú gyðinga. Þessi forna trú er
afar frábrugðin okkar kristnu trú,
þótt skyldar séu. í gyðingdómi er
urmull af siðum og serimoníum um
hvaðeina í mannlegri hegðun og
samskiptum. Þar er m.a. mikið af
reglum um mataræði (t.d. bann við
neyslu einhverra þeirra fæðuteg-
unda sem við borðum), um bæna- .
hald, uppeldi, umskurð ungsveina,
brúðkaupshefðir, og arfleifðir milli
kynslóða, o.fl., o.fl. Gyðingdómur
liggur langt frá okkar siðum og venj-
um. Það leiðir þvi af sjálfu sér, að ís-
lenskur þjóðhöfðingi getur t.d. ekki
gifst konu af gyðingatrú, án þess að
þurfa að segja af sér embætti fyrst,
ef einhver heldur að forseta íslands
sé i sjálfsvald sett hvar hann ber nið-
ur, t.d. í hjúskaparáformum.
Eldsneyti um
Hvalfjarðargöng
— leiðrétting við lesendabréf
í lesendabréfi Skarphéðins Ein-
arssonar „Eldsneytisbílar á Reykja-
nesbraut" í DV sl. fimmtudag var
missagt að höfnin á Akranesi tap-
aði fé á því að leyfi hefði ekki feng-
ist til að aka eldsneyti um Hval-
flarðargöng. - Þarna átti að standa,
að Akraneshöfn tapaði stórfé vegna
þess að leyft er að aka með elds-
neyti um Hvalfjarðargöng, jafnt og
á Reykjanesbrautinni sem Skarp-
héðinn gagnrýndi í bréfi sínu-
Þetta leiðréttist hér með.