Dagblaðið Vísir - DV - 05.02.2000, Qupperneq 23

LAUGARDAGUR 5. FEBRÚAR 2000

Nú er um að gera að grípa tækifærið og gera það sem við köllum GÓÐ KAUP!
allt að
Laugardag 11-16
Hjá okkur eru
Visa- og
Euroradsamningar
ávísun á staðgreiðslu
' Val húsgögn
Ármúla 8-108 Reykjavik
V Sími581-2275 k 568-5375 mFax S68-S27S
íslenskt landslag er ekki líkt
neinu sem ég hef áður sér. Hér eru
eyðingaröflin stöðugt að móta land-
ið og það hefur því þann fjölbreytta
sérstæða svip sem er svo sérstakur.
íslendingar eiga þama fjársjóð sem
er engum líkur.
Landslag er i mínum augum ekki
hlutur heldur ferli. Þar eru stöðug
átök eyðingarafla sem móta náttúr-
una og ég er í rauninni að fást við
það sama i verkum mínum. í þeim
örheimi sem myndflöturinn er
takast stöðugt á öflin sem felast í
ferlinum og minn vilji og mín áhrif.
í verkum mínum kemur íslenskt
landslag alltaf fram, hvort sem ég
ætla því það eða ekki.“
Merkir myndirnar á
bakinu
Alastair segist alltaf hafa heiRast
af ferlinu í listsköpun og vilji að ná-
vist hans sem listamanns sjáist sem
minnst í verkunum.
„Þess vegna merki ég myndimar
mínar alltaf á bakinu. Ég vil ekki
vera að trana mér fram í myndflöt-
inn.“
Alastair verður tíðrætt um áhrif
náttúrunnar og þess vegna er freist-
andi að spyrja hann um afstöðu
hans til væntanlegra framkvæmda
við Fljótsdalsvirkjun sem mjög hafa
veriö umdeildar.
„Mér finnst varla viðeigandi að
segja neitt um það. Ég er í grund-
vallaratriðum andsnúinn því.
Óspillt náttúra er heilög í vitund
margra og það er ekki út i bláinn að
mörgum finnst þeir komast næst
Guði þegar þeir eru einir úti í nátt-
úrunni."
Þetta upplifði Alastair sterkt í
Wales um áramótin þegar gleðin
stóð sem hæst þá gekk hann afsíðis
einn síns liðs upp á fjall og naut
tímamótanna þar við afar sérstakar
aðstæður þegar mistrið verður svo
mikið að maður sér sinn eigin
skugga í seilingarfjarlægð og getur
jafnvel séð á honum geislabaug.
Alastair hefur einu sinni áður
sýnt á íslandi, í Listasafni Kópavogs
1996. í ljósi þess að hann er kominn
með vinnustofu hér er þá nokkuð að
gera annað en að flytja alveg?
„Það gæti ég vel hugsað mér en
hér þyrfti að vera meira úrval af
dökkum bjór til að dvölin yrði full-
komin. En það væri gaman að tala
málið.“ -PÁÁ
„Ég hefi komið til íslands oft
gegnum árin þar sem unnusta mín
er íslensk. Það má segja að list mín
hafi orðið til á íslandi því það var
hér á landi árið 1995 sem ég fékk
hugmyndina að því að nota saman
járnduft og vatn á pappír til að
skapa myndir."
Þannig lýsir Alastair Macintyre,
skoskur listamaður, ástarsambandi
sinu við ísland. Alastair opnar í dag
sýningu á verkum sínum í sýning-
arsal félagsins íslensk grafík í Hafn-
arhúsinu. Hann segist sjaldan hafa
komið í skemmtilegra rými til að
sýna í en þennan nýja sal.
Verk Alastairs eru stórar myndir
í ryðguðum jámrömmum. Myndim-
ar eru misjafnlega brúnir flekkir
sem mynda margvísleg form og
mynstur á fletinum. Þetta er gert
með því að listamaðurinn leggur
mismunandi stóra ísklumpa ofan á
pappír og stráir jámdufti yfir. Síðan
bráðnar ísinn og jámið teiknar með
ryðinu á pappírinn.
Snjórinn eina hráefnið
sem ég hafði efni á
„Ég kom hingað sem gestalista-
maður árið 1995 og dvaldi í afar
skemmtilegri íbúð sem Kjarvals-
staðir eiga. Ég hef aUtaf verið heill-
aður af íslenskri náttúru og þegar
ég sá snjóinn þyrlast fyrir utan
gluggann og áttaði mig á því að
hann var eina hráefnið sem ég hefði
efni á að kaupa, þá kviknaði ljós. Þá
vann ég nokkur verk þar sem ég
blandaöi snjó saman við jámduft og
lét bráðna á pappír. Þetta voru
fyrstu skrefin. Nú leigi ég frysti-
geymslu þar sem ég framleiði ís til
þessara hluta.“
Öll verkin á sýningunni em búin
til á íslandi, á vinnustofu Alastairs
á Hólmaslóð. ísinn er islenskur en
jámduftið skoskt. En hvar kemur
listamaðurinn við sögu í þessu
ferli?
„Það er hægt að hafa mikla stjóm
á ferlinu. Bæði er það gert með mis-
munandi hitastigi sem stýrir bráðn-
uninni en einnig með því hvemig
pappírinn er og hvemig hann ligg-
ur. Ég skríð á fjórum fótum yfir
pappímum meðan ísinn bráðnar og
stýri því hvemig vatnið og ryðið
leggst saman. Áður notaði ég rör til
að sjúga upp umframvatn en nú
nota ég risastóra sprautu. Síðan
þegar vatnið
hefur allt
gufað upp og
eftir situr lit-
urinn . úr
jáminu þá
þarf að húða
verkið með
PVA upp-
lausn. Það er
gríðarlega
tímafrekt
ferli.“
Alastair er
mikill nátt-
úruunnandi
og alinn upp í
Skotlandi þar
sem hann hef-
ur gengið
mikið um fjöll og fimindi. Hann er
heillaður af íslenskri náttúru sem
hann segir að eigi engan sinn lika í
heiminum.
Þreytist aldrei á Esjunni
„Ég þreytist aldrei á því að ganga
á Esjuna. Engar tvær ferðir þangað
Alaster Macintyre hefur heillast af íslensku landslagi og notar öfl þess viö listsköpun sína.
Dæmigert myndverk eftir Alastair þar sem ís hefur bráön-
aö og teiknaö á pappírinn með ryði.
upp em eins. Að standa þar upp í
tæra loftinu er ólýsanlega reynsla
sem hefur haft djúp áhrif á mig. Á
aðra hönd sé ég tilkomumikið
landslag ósnert af mannahöndum
en á hina höndina sé ég Reykjavík
með öllum sínum húsum og mann-
lífi.