Dagblaðið Vísir - DV - 24.02.2000, Side 26

30
FTMMTUDAGUR 24. FEBRÚAR 2000
Lykimnn
.að góðri heilsu
Góð heilsa er gulli betri eins og allir vita. En hvernig gengur
fólki að halda heilsunni í lagi á þessum síðustu og verstu tímum,
þegar vinnuálag er allajafna mikið, svo og framboð ýmiss konar
töfralausna. Tilveran tók tali rithöfund, forstjóra og bæjarstjóra
og spurði hver væri lykillinn að góðri heilsu?
Guðjón Hjörleifsson bæjarstjóri stundar gönguferðir:
Er alveg svakalegur skyrgámur
gJife essi heilsupólitík er smám
gpsaman aö mjatlast inn hjá
m~ mér. Það verður víst ekki
undan því komist, síst fyrir
►nenn sem eru frjálslega vaxnir eins
og ég,“ segir bæjarstjórinn í
Vestmannaeyjum, Guðjón
Hjörleifsson, um stefnu
sína í heilsufars-
málum.
„Ég er enginn
íþróttagarp-
ur en ég er
aktífur í
í viku í klukkutíma í senn. Þetta er
góð hreyfing og góður félagsskapur
í leiðinni. Gönguleiðimar eru fjöl-
breyttar og við forðumst hefð-
bundnar leiðir á eynni. Auk þess
sparka ég bolta með nokkrum félög-
um í íþróttahúsinu eitt kvöld í
viku,“ segir Guðjón og ekki annað
að sjá en hann taki sjálfan sig alvar-
lega þegar holl hreyfing er annars
vegar.
Hann segir aö í gegnum árin hafi
hann stundum fest kaup á
ýmsum heilsumeðulum en
þau hafi ævinlega dagað
uppi í eldhússkápnum.
„Mér hættir til að
borða mjög óreglulega
og kenni auðvitað
starfinu um. Ætli það
sé ekki bara
g o n g u -
k 1 ú b b i
hér. Við
göngum
tvisvar
t i 1
þrisvar
skortur á skipulagi þegar allt kem-
ur til alls. Sætindi hafa afdrei höfð-
að til mín en þess í stað borða ég
mikið af skyri. Ég er alveg svaka-
legur skyrgámur og hef alltaf ver-
ið,“ segir Guðjón.
Framtíðarmarkmið i heilsumál-
um eru að sögn bæjarstjórans nokk-
ur. „Mataræðið verður sífellt holl-
ara hjá manni og svo ætla ég að
reyna að taka mig á á morgnana og
byrja að borða morgun-
verð en það hef ég
aldrei gert,“ seg-
ir Guðjón
Hjörleifsson
b æ j a r -
stjóri.
-aþ
*í,Ég er enginn íþróttagarpur en ég er aktívfur í gönguklúbbi hér. Viö göngum tvisvar til þrisvar í viku í klukkutíma í
senn. Þetta er góö hreyfing og góöur félagsskapur í leiöinni," segir Guöjón.
Lilja Ólafsdóttir segir mataræði sitt í dag gjörólíkt því sem hún átti aö venj-
ast í æsku.
Lilja Ólafsdóttir syndir og stundar líkamsrækt:
Verðum hvorki
eilíf né almáttug
g hef hugsað meira mn heils-
una í seinni tíð en þegar ég
var ung. Sundið þykir mér
besta heilsubót og ég syndi
jafnan 200 metra á hverjum morgni.
Síðan stunda ég líkamsrækt helst
ekki sjaldnar en tvisvar í viku,“
segir Lilja Ólafsdóttir, forstjóri
SVR, aðspurö hvemig hún haldi
heilsunni góðri.
Starf Lilju er umfangsmikið og
álagið getur orðið mikið. „Þá er
mest um vert að halda jafnvægi á
hlutunum og borða reglulega. Ég
stressa mig töluvert upp en til mót-
vægis hef ég svolítið lagt stund á
jóga.“
Lilja segir mataræðið á heimil-
inu oftast í léttari kantinum og að
eiginmaðurinn sé duglegur að reiða
fram ýmsa gimilega grænmetis-
rétti. „Mér finnst best að borða létt-
an mat og ef kjöt er á borðum þá
þykir mér lambakjötið alltaf best,“
segir Lilja og bætir við að mataræð-
ið nú sé afar frábrugðið því sem
hún ólst upp við austur í Hruna-
mannahreppi. „Við bjuggum af-
skekkt og alla mina æsku saman-
stóð fæðið mest af söltuðu eða
frystu kjöti og saltfiski. Nýjan fisk
sáum við aldrei og sjaldan frystan
fisk því frystikista var engin á
heimilinu. Það var erfitt að geyma
frosinn mat á þessum árum vegna
þess að það var aðeins dísilrafstöð á
bænum og hún var ekki alltaf í
gangi. Ég man að nýtt kjöt og fleira
matarkyns var geymt í frystihólfi á
Selfossi og kom síðan reglulega meö
mjólkurbílnum," segir Lilja.
Þótt heilsusamlegir hlutir séu í
hávegum hafðir hjá Lilju segist hún
langt frá því fanatísk þegar góðar
steikur eða annað ljúfmeti er ann-
ars vegar. Hún sleppir heldur aldrei
þorramatnum. „Ef ég dett í eitthvað
þá er það súkkulaði eða smákökur.
Svo hlakka ég alltaf til að bragða
hangikjötið á jólum og auðvitað
finnst mér gott að borða góðan
veislumat þegar tilefni er til.“
Lilja segist aldrei hafa verið
ginnkeypt fyrir töfralausnum og
hún setur mörkin við vítamín og
hákarlalýsi. „Góð vinkona mín
hafði einhvern tíma á orði að við
yrðum hvorki eilíf né almáttug.
Þetta eru orð að sönnu og min
sannfæring er sú að gott mataræði
og hreyfmg séu lykillinn að góðri
heilsu," segir Lilja Ólafsdóttir.
Auður Haralds rithöfundur hugar að heilsunni:
Vil hafa belju í bakgarðinum
Til þess að halda heilsunni í
lagi legg ég mikla áherslu á að
borða hollan mat. Ég baka allt
mitt brauð sjálf og ég vildi
óska að ég gæti haft belju í bakgarð-
inum hjá mér þannig að ég gæti
búið til mina eigin osta,“ segir Auð-
ur Haralds rithöfundur. Hún segist
aldrei láta inn
fyrir sinar
varir unnar
kjötvörur eða
tilbúnn mat af
neinu tagi.
„Ég vinn oft
upp í 100
stundir á viku
og samt hef ég
tima til að
elda mat frá
grunni og
baka mitt
brauð sjálf.
Þetta er bara
spurning um
það hvaða
augum fólk lít-
ur tíma sinn.“
Auður segist
þó ekki vera
öfgasinni.
„Ég hef aldrei tekið nein „æði“ í
heilsurækt, ekki nema þú kallir það
æði að standa við pakkasúpuhill-
una í Nýkaupi og skoða ofan í körf-
ur annarra," segir Auður. „Ég tek
eftir því að þeir sem hafa mikinn
iðnaðarmat í körfunni sinni eru
guggnir og skvapholda og fá oft
hina sívinsælu appelsínuhúð.“
Hún segist reyna að hreyfa sig
reglulega, og segist ganga og hjóla
mikið. „Ég tek ekki strætó eða bil
nema tilneydd en færðin núna ger-
ir manni erfitt
um vik. Ég held
hins vegar að
það sé ekki
hollt heldur að
púla í svita-
mettuðum og
gluggalausum
leikfimisal. Ég
er hins vegar
tilneydd til að
lifa tiltölulega
heilbrigðu lífi
því ég reyki og
verð að reyna
að vega upp á
móti því. Ég er
t.d. alveg á
móti því að
taka flúor því
það er eitrað.
Þegar ég sagði
þetta við tannlækninn minn fékk
hann algjört hláturskast og sagði að
reykingamenn gætu nú ekki mót-
mælt á þessum forsendum enda
fengi maður ógrynni af flúor ofan í
síg með reykingunum.“ -HG
Auður Haralds rithöfundur segist leggja
mikla áherslu á aö boröa hollan mat.