Dagblaðið Vísir - DV - 12.04.2001, Page 34

FIMMTUDAGUR 12. APRÍL 2001
Helgarblað_________________________________________PV
Ekki hægt að keppa
um séra Hallgrím
- Sigurður Arnarson, prestur í Grafarvogi, talar við Kolbrúnu Bergþórsdóttur um Passíusálmana,
ættarveldi innan kirkjunnar og starf prestsins
Kristur sótti ekki eftir
félagsskap yfirstéttar
heldur fór á meðal fólks-
ins og predikaði. Það
segir svo margt. Hann
vafði ekki boðskap sinn
í orðavaðal, hann talaði
umbúðalaust, eins og sá
sem valdið hefur. Hann
er ekki af þessum heimi
en lifði hér sem maður
og var líflátinn vegna
þess sem hann kenndi
og sagði, en reis upp til
eilífs lífs. Hann sigraði
dauðann
Lestur á Passíusálmum Hall-
gríms Péturssonar hefur verið ár-
viss atburður á föstudaginn langa
í Hallgrímskirkju, en nú fer lest-
urinn einnig fram í stærstu sókn
landsins, í Grafarvogskirkju þar
sem sóknarböm eru um 17.500, en
þeim fjölgar að jafnaði um 1200
manns á ári. Fjórtán landsþekktir
leikarar og einn leiklistarnemi
munu skiptast á að lesa sálmana.
Leikaramir eru Gunnar Eyjólfs-
son, Jón Símon Gunnarsson,
Pálmi Gestsson, Þóra Friðriks-
dóttir, Guðrún Stephensen, Bryn-
dís Pétursdóttir, Baldvin Hall-
dórsson, Helga Bachmann, Kjart-
an Guðjónsson, Sigurður Skúla-
son, Jóhanna Vigdís Arnardóttir,
Halla Margrét Jóhannesdóttir,
Ragnheiður Steindórsdóttir og
Herdís Þorvaldsdóttir og leiklist-
arneminn er Guðjón Davíð Karls-
son, sonur Karls Sigurbjörnsson-
ar biskups.
Sálmalesturinn hefst klukkan
13.30 i Grafarvogskirkju og er
áætlað að honum ljúki um klukk-
an 19.
„Þaö er ekki hægt að fara í sam-
keppni um séra Hallgrím Péturs-
son,“ segir séra Siguröur Arnar-
son, sem hefur umsjón með lestr-
inum, þegar hann er spurður
hvort Grafarvogskirkja sé komin
í samkeppni við Hallgrímskirkju.
„Passiusálmamir eiga að heyrast
sem víðast því aldrei er góður
sálmur of oft lesinn, hvað þá góð-
ur Passíusálmur. Passíusálmarn-
ir hafa í rúm þrjú hundruð ár ver-
ið hluti af þjóðararfinum. Þeir
eru lesnir í úvarpinu ár hvert og
það þykir upphefð að fá að lesa þá
og það er ekki að ástæðulausu.
Mér er minnisstæð gömul kona
sem ég jarðsetti fyrir nokkrum
árum. Hún var meö alzheimer-
sjúkdóm, vissi ekki nafnið sitt og
þekkti ekki bömin sín, en þegar
hún heyrði Passíusálmana lesna
þá fylgdi hún mörgum erindum
eftir orðrétt og fipaðist ekki.“
Sr. Sigurður segir það sér mik-
ið hjartans mál, eins og öðrum
prestum Grafarvogskirkju, séra
Vigfúsi Þór Árnasyni og séra
Önnu Sigríði Pálsdóttur, að
Passíusálmarnir séu lesnir þar
upp og segir að þau vilji helst
gera þetta að árlegum sið. Hann
vitnar einnig i orð Gunnars
Eyjólfssonar leikara, sem tekur
þátt í upplestrinum, en hann
sagði að skylda ætti hvern einasta
leiklistarnemanda til að lesa
Passíusálmana i náminu og leyfa
þeim að komast að hjarta sínu.
lýsa prestsstarfinu sem afar gef-
andi starfi, og mun meira gefandi
en hægt er að koma í orð og ekki
spillir að hafa í veganesti auk
Biblíunnar perlur eins og Passíu-
sálmana."
Ættarveldi Sigurbjarnar
Sr. Sigurður er tengdasonur
Karls Sigurbjörnssonar biskups
sem er, eins og alkunna er, sonur
Sigurbjarnar Einarssonar bisk-
ups. Sigurður brosir þegar hann
spurður hvort ekki megi tala um
ættarveldi Sigurbjarnar Einars-
sonar innan kirkjunnar.
„Það er efalaust eitthvað talað
um slíkt, en maður heyrir minnst
af því sjálfúr," segir hann. „Fjórir
synir hans og Magneu Þorkels-
dóttur eru vígðir, einn tengdason-
ur, ein tengdadóttir og svo er ég
giftur barnabarni þeirra hjóna og
eitt barnabarnanna er með BA-
próf í guðfræði, eins er eitt barna-
barnið trúlofað presti. Þetta er
fjölskylda sem dýrmætt er að eiga
að. Hjá þessu góða fólki er hlýja,
hógværð og dýrmæt trúrækni
ásamt heiöarleika og sjálfsaga.
Það eru þessi einkenni sem koma
fyrst í huga minn þegar ég lýsi
þessari fjölskyldu."
Séra Sigurður og kona hans
eiga ungan son. Vex honum ekki
í augum að ala upp barn í heimi
þar sem rætt er um í fullri alvöru
að klóna menn?
„Þú meinar, heimur versnandi
fer,“ segir hann og bætir við: „Að
eiga barn er kraftaverk. Það er
mikil áskorun að rækta það og
veita því allt það besta sem mað-
ur getur veitt. Það er metnaður
allra foreldra að skOa góðum ein-
staklingum út í þjóöfélagið."
Guð sér um slna
Ýmis hneykslismál hafa dunið
á þjóðkirkjunni undanfarin ár og
þegar Sigurður er spurður hvort
kirkjan geti borið sitt barr eftir
slík áföll segir hann:
„Kirkjan verður fyrir áföllum
eins og aðrar stofnanir þjóðfélags-
ins, „þar eru misjafnar skoðanir
og áherslur, en lykilatriðið er að
fólk þar sem annars staðar virði
hvert annaö og vinni saman, hlið
við hlið, þó það taki efalaust á. En
gleðin á líka að vera með trúnni,
voninni og kærleikanum. Svo er
það nú einu sinni svo að kirkjan
er fólkiö sem í henni er og Guð
sér um sína.“
- Heldurðu að Kristur hafi ver-
ið róttæklingur?
„Hvað er róttæklingur? Kristur
umgekkst meðal annars fólk sem
var ekki hátt skrifað í þjóðfélag-
inu, eins og við sjáum af frásögn-
um af hórseku konunni og toll-
heimtumanninum og víðar. Krist-
ur sótti ekki eftir félagsskap yfir-
stéttar heldur fór á meðal fólksins
og predikaði. Það segir svo margt.
Hann vafði ekki boðskap sinn í
orðavaðal, hann talaði umbúða-
laust, eins og sá sem valdið hefur.
Hann er ekki af þessum heimi en
lifði hér sem maður og var líflát-
inn vegna þess sem hann kenndi
og sagði, en reis upp til eilífs lífs.
Hann sigraði dauðann."
- Finnst þér að prestar eigi að
skipta sér af þjóðfélagsmálum?
„Þá varðar allt mannlegt."
Tímalaus tónn
Sr. Sigurður segir breytilegt
hvaða Passíusálmur sé í mestu
uppáhaldi hjá sér, en segist þó
vilja nefna 44. sálm, sem geymir
erindi eins og: „Vertu Guð faðir,
faðir minn“, og 27. sálm: „Víst
ertu, Jesú, kóngur klár.“ Hann
segir sammannlegan og tímalaus-
an tón í Passíusálmunum.
„Þar er fjallað um þjáninguna,
kvölina og sorgina á þann veg að
það dýpkar skilning þess sem les
Passíusálmana eða iilustar á þá.“
í starfi sínu sem prestur hefur
sr. Sigurður orðið vitni að mikilli
sorg fólks við ástvinamissi og
önnur áföll.
„Þegar fólk mætir sorginni þá
getur það átt sér stað að fólk fjar-
lægist Guð eöa nálgast. Sorgin
getur breytt sambandinu við Guð.
Passíusálmarnir færa mann þó
nær Guði. Ég hef fundiö að reiðin
getur látið á sér kræla þegar áföll
dynja yfir, en þetta getur veriö
falin reiði sem fólk viðurkennir ef
til vill ekki fyrir sjálfu sér. Prests-
starfið tekur oft á en maður finn-
ur líka fyrir miklu þakklæti því
það er eins og það styrki fólk þeg-
ar til þess kemur boöberi krist-
innar trúar. Þannig er hægt að
Siguröur Arnarson er prestur í Grafarvogi
„Passíusálmarnir hafa í rúm þrjú hundruö ár veriö hluti af þjóöararfmum. Þeir eru lesnir í úvarpinu ár hvert og þaö
þykir upphefö aö fá að lesa þá og þaö er ekki aö ástæöulausu. Mér er minnisstæð gömul kona sem ég jarðsetti fyrir
nokkrum árum. Hún var með alzheimer-sjúkdóm, vissi ekki nafniö sitt og þekkti ekki börnin sín, en þegar hún heyröi
Passíusálmana lesna þá fytgdi hún mörgum erindum eftir orörétt og fipaöist ekki."