Dagblaðið Vísir - DV - 12.05.2001, Blaðsíða 18

18
LAUGARDAGUR 12. MAÍ 2001
Helgarblað
Evróvisjónfíklar tjá sig á Netinu
Hvenær ætla íslend-
ingar að senda Björk?
Þegar leitaö er á Netinu að ein-
hveiju sem tengist Evróvisjón-
söngvakeppninni koma fram úr
fylgsnum sínum eldheitir Evróvisjón-
aðdáendur, sem kalla sig Euro-maniacs
og lýsa „Ógleymanlegum maínóttum"
við það að horfa á keppnina með skjálf-
andi sæluhrolli. Þeir segja frá sjálfum
sér - og þá fáum við að vita hvort þeir
hafa verið aðdáendur keppninnar frá
barnsaldri, ellegar ánetjuðust bara ný-
lega. Allir nefna svo uppáhaldslögin
sin og sumir halda líka að jafnaði með
ákveðnum þjóðlöndum.
Þannig rakst ég á marga sem nefna
lagið Minn hinsti dans með „Paul
Oscar" sem einhverja mestu Evró-
visjónsnilld allra tíma. (Hér skal nefnt
að bara er tekið mark á útlendingum
sem senda inn álit sitt, við vitum hvað
íslendingar eru miklar þjóðrembur). -
Sumir aðdáendumir segja „of course
Paul Oscar“, eins og varla þuríi að taka
það fram og einn vinveittur segir inn-
fiálgur og beinir máli sinu til íslend-
inga: „Ef ykkur hefði verið leyft að
syngja á ensku þegar Paul Oscar keppti
þá hefðuð þið áreiðanlega sigraö!"
Annar segir: Hvenær ætlið þið að
senda Björk, GusGus eða Sigur Rós?
Sweet Selma
Anthony Bleasdale býr í Bretlandi.
og segist iðka það að horfa á keppnina
rétt eins og aðrir iðka trúarbrögð.
Hann tekur keppnina upp á mynd-
band á hverju ári og spilar hana
stanslaust næstu mánuði. Hann held-
ur með Póllandi, íslandi og Bosníu.
Hann segir að lög þeirra séu einfald-
lega best. Fleiri halda sérstaklega upp
á ísland. Philippe Largillére er Frakki
kominn yfir þrítugt, hann hefur lengi
fylgst með keppninni og raðar sér til
skemmtunar upp bestu lögum allra
tíma. Númer eitt er Eitt lag enn - ís-
land 1990. Númer tvö er svo fmnska
lagið Elaköön Elama frá 1985. Því
muna væntanlega allir eftir.
Jesús frá Andalúsíu og sjö ára
stúlka frá Finnlandi eru sammála um
að Nætur meö Siggu sé með betri lög-
um keppninnar. Þau taka fram það
sem margir íslandsaðdáendur gera -
„Oft eru það lögin sem komast ekki
einu sinni á topp tíu sem eru best,“
því til sönnunar nefna tveir aðdáend-
ur lagið Þá veistu svarið, sungið af
Ingibjörgu Stefánsdóttur, sem íslend-
ingar eru meira að segja sjálfir búnir
að gleyma.
Selma Björnsdóttir er sérstakt
uppáhald margra, eins og gefur að
skilja þar sem hún hefur náð besta ár-
angri íslenskra keppenda fram að
þessu. Sumum aðdáendum Selmu er
eiginlega orða vant: „Sweet, sweet
Selma...“ segir einn og maður heyrir
hann næstum dæsa af hrifningu.
Ef illa fer í kvöld, þá skora ég á
sára íslendinga að pikka Eurovision á
leitarvél inni á Netinu og skoða sig
um. Það kitlar svolítið þjóðrembuna
að vita að mörgum finnst við æðisleg
þrátt fyrir allt. -þhs
Páll Óskar
Nýtur gríðarlegra vinsælda meöal Evrófíkla á Netinu.
Inga
Evrófíklar muna vel eftir henni.
Sigga og Grétar
Philippe Largillére segir aö Eitt lag enn sé besta Evróvisjónlag frá upphafi.
Hallgrímur Helgason
Hugmynd handa Sollu

AKii
Þetta er síðasta grein fyrir sumarfrí
og mig langar til að enda þetta á ljúfúm
nótum. Mig langar til að gauka lítilli
hugmynd að Ingibjörgu Sólrúnu.
Þannig er mál með vexti að ég bý
nærri Skúlagötuströnd og finnst hún
einn skemmtilegasti staðurinn i borg-
inni okkar. Göngustígurinn með fram
vamargarðinum er vinsæll meðal borg-
arbúa enda einstaklega skemmtilegt að
ganga með fram sjónum á stilltum
kvöldum, fjallasýn falleg og hafið ró-
andi: Þama er gott að fá hugmyndir.
Og eitt kvöldið fékk ég þessa.
Það eina sem þetta svæði skortir er
staður þar sem hægt er að setjast niður
í næði og njóta útsýnisins. Líklega
verður það að vera innandyra. Veðrið
er jú ekki alltaf upp á það besta og
Sæbrautin fullhávaðasöm.
Sólfarið er mjög vinsæll viðkomu-
staður, einkum hjá erlendum ferða-
mönnum, og með því að staðsetja lítið
kaffihús nálægt því yrði staðurinn enn
fýsilegri til staldurs. Auðvelt yrði að
renna sér inn á stæði nálægt því og
taka sér smá pásu frá borgarbrjálæð-
inu. Þetta yrði eins konar „Aktu og
taktu þér pásu“.
Kaffihúsið ber nafnið „Skel“ og
minnir að nokkm leyti á lögun hennar.
Matseðillinn gæti síðan tekið mið af
ijg
Hallgrímur
Helgason
skrífar
því. Kaffihús með léttum sjávarréttum.
Þykkur steinveggur snýr út að Sæ-
braut og skýlir fyrir bílaumferð og
hljóðmengun. Glerhýsið væri síðan létt
smíð, andstæða við steypuvegginn, og
mætti opna efri hluta þess á sólardög-
um, til að hleypa sólinni inn, en neðri
hluti glerhýsisins, sá er snýr út að sjón-
um, myndaði þá skjól (eða ,,Skel“) fyr-
ir norðanáttinni sem alltaf blæs á sól-
ardögum i Reykjavík. Þannig fengjum
við skjól en án þess að missa útsýnið.
Á kvöldin yrði skálinn fallega upplýst
vin á eyðilegri strandlengjunni.
Þetta yrði skemmtileg viðbót við
skemmtilegt svæði.
Nú fara arkitektar sjálfsagt hjá sér
að sjá þessa viðvaningslegu teikningu
mína, gerða á 17 mínútum en hugmynd
er til alls fyrst. Ég vona bara að Solla
taki þessari uppástungu með opnum
huga. Ég hef áður viðrað þá skoðun
mina að hver borgarstjóri verði að eiga
sín gæluverkefni og ég tel að þetta sé
hæfilega lítið og sætt sem slikt. Enginn
þarf að fara á hausinn vegna þess. En
hins vegar eru það svona hlutir sem
gera borg að borg.
Gleöilegt sumar og sjáumst í haust.