Dagblaðið Vísir - DV - 12.05.2001, Blaðsíða 27

Dagblaðið Vísir - DV - 12.05.2001, Blaðsíða 27
27 LAUGARDAGUR 12. MAÍ 2001 DV___________________________________________________________________________________________________Helgarblað Ólafur Stephensen: Fimmbíó á mánudögum - hámark tilgangsleysisins Hljómsveit Svavar Gests: Á myndinni má meöal annars þekkja t.v. Reyni Jónasson, og viö hliö hans Svavar sjálfan. Fyrir aftan Svavar stendur Ragnar Bjarnason og viö hliö hans Magnús Ingimarsson, fremst eru þeir Rúnar Georgsson og Örn gítarleikari hljómsveitarinnar. Fimmbíó á mánudögum var há- mark tilgangsleysisins. Fimmbíó á mánudögum var sótt af þjónum á leið til vinnu. Þeir komu jakkalausir undir bláum regnfrökkum, dálítið glærir í fram- an, með hvítar skyrturnar opnar í hálsinn og þverslaufurnar í frakka- vasanum. Svartar buxurnar voru snjáðar og örlítið of stuttar. Þær glönsuðu ekki á afturendanum en þær voru trosnaðar á skálmunum. Það var fyrir löngu búið að færa uppbrotið niður þannig að röndin eftir sauminn var eins og yfir- mannsborði á einkennisjakka stýri- manns hjá Skipaútgerðinni. Óldspæs og Bols sjenever Fimmbíó á mánudögum var fyrir þjóna og hljóðfæraleikara. Hljóðfæraleikarar áttu flestir frí á mánudögum, jafnvel þeir sem spil- uðu i þrælabúðunum, Óðinskaffi eða Sumargarðinum. í Óðinskaffi byrjaði tónlistin á mínútunni níu þó að pakkið kæmi ekki fyrr en seinna, miklu seinna. Oft var spilað fyrir tómum sal fram undir ellefu. Þá kom fyrsta skriðan, angandi af Óldspæs og Bols sjenever. Lyktin af sjennanum var eins og úr nýopnaðri dós af línolíu. Félagi minn vann við lagningu á gólfdúkum, linoleum. Hann kúgað- ist alltaf þegar ný dós var opnuð. Hann gat ekki drukkið sjenever. Það var líka ómögulegt að drekka Bolsinn beint af stút en hann skán- aði töluvert ef þú blandaðir hann með Sinalco. Fyrsta glasið var rosa- legt en svo lagaðist bragðið með hverjum sopa. Þær hétu allar fröööken Fimmbíó á mánudögum var fyrir þjóna, hljóðfæraleikara og þjónustu- stúlkur með svartar buddur á mag- anum. Þær hétu allar fröööken. Borðin voru tilbúin þegar gestirn- ir komu. Átta manna, tíu og tólf manna. Þú gast fengið nafnið þitt á borð með því að hringja fljótlega upp úr átta. Það er að segja ef þeir vissu hver þú varst. Annars tókstu sjansinn eins og hinir. Hinir keyptu sér borð þegar þeir komu á staðinn. Það fór einn á undan til að ganga frá kaupunum. Kaup á borði gat þýtt átta flöskur af Spurkóla, ef þú varst heppinn. Oftar var prisinn sextán flöskur eða fleiri ef traffíkin var mikil. Þú varöst aö vera ! hóp Áður en gestirnir komu voru frööökenamar búnar að raða Spur- kólanu á borðin undir hvössu augnaráði þjónanna. Flöskufjöld- inn fór eftir því hve borðin voru talin vera góð. Flöskunum var rað- að á mitt borð. Þær voru opnaðar strax. Innihaldið var því á þægileg- um stofuhita þegar þú blandaðir seinna um kvöldið. Þegar ákavíti á líkamshita og Spurkóla á stofuhita blandast saman bullsýður í glasinu í um það bil tvær til þrjár mínút- ur. Þú reyndir að láta ekki á neinu bera rétt á meðan suðan gekk yfir. Á meðan einn úr hópnum gekk frá kaupum á hæfilega hlöönu borði var það hinna í hópnum að koma Bolsinum eða ákavítinu inn - án þess að þuklararnir kæmu auga á það. Þú varðst að vera í hóp. Annað gekk ekki. Það var vonlaust fyrir einn og sama mann- inn að ætla sér að reyna aö smygla ákavíti inn í salinn og ganga frá kaupum á borði. Vita vonlaust! Trommaöi með sólgler- augu Fimmbíó var fyrir þjóna, þjón- ustustúlkur, hljóðfæraleikara og gellur. Gellurnar áttu auðveldara með að fela ákavítið innanklæða. Sennilega var það vegna vaxtar- lagsins. Þær höfðu ýmislegt um- fram renglulega og þvengmjóa stráka.sem gátu sjaldnast borið neitt i beltinu án þess að þuklar- arnir í dyrunum yrðu þess varir. Þess vegna voru gellurnar bráð- nauðsynlegar í skemmtanalífinu. Ég þekkti eina sem gat farið með fjórar heilar inn án þess aö nokkurn grunaði eitt eða neitt. Þessi gella kom á hverju kvöldi. Hún vann í bankanum fram til rúmlega fimm. Guð má vita hvað hún gerði til kvölds, en á mánu- dögum kom hún á fimmbíó. Hún kom inn í hléinu og gekk frá smáatriðum áður en myndin byrjaði aftur. Ég kynntist henni fyrst á balli í gömlu Mjólkurstöðinni. Þar spilaði KK-sextettinn fyrir jitterböggara bæjarins. Svavar Gests trommaði með sólgleraugu á andlitinu sam- kvæmt nýjustu tísku. Hann var ný- kominn frá New York, ungur og efnilegur - og alltaf allsgáður. Sextettinn lék hefðbundið kveðjulag „A Sunday kind of Love“, ótrúlega viðkvæmnislega, svona eins og Johnny Hodges blés á viðkvæmum degi Ellington- hljómsveitarinnar. Bankagellan dansaði vangadans. Hún vangaði mig. Ég fann hvernig hlýtt ákavít- ið þrýstist upp í kverkarnar á mér, ofar og ofar, með hverju atloti hennar. Ég bað hana að bíða. Sagðist ætla að ná í kápuna hennar áður en troðningurinn byrjaði. í stað þess að nema staðar í fatageymsl- unni hélt ég rakleitt áfram, niöur stigana, út og áfram niður túnin og alla leið niður að sjó. Þar skilaði ég aftur ákavíti kvöldsins og hljóðaði á milli þess að bunurnar stóðu út úr mér. Menningarsjóður Svarfdæla styður vel við listalífið: Níu fengu styrk DV, DALVIK:__________________________ A aðalfundi Sparisjóðs Svarfdæla var tilkynnt um úthlutanir úr Menn- ingarsjóði Svarfdæla. Að þessu sinn var það gert með smáathöfn þar sem þeir sem styrk hlutu mættu í Dalvík- urkirkju til að veita styrkjunum við- töku og þar söng Kirkjukór Dalvíkur. í ávarpi formanns sjóðsins, Þóru Rósu Geirsdóttur, kom m.a. fram að Menningarsjóður Svarfdæla var stofn- aður árið 1984 á aldarafmæli Spari- sjóðs Svarfdæla og hefur síðan fengið árlegt framlag frá Sparisjóðnum. Síð- an þá hafa 88 fengið úthlutað ríílega 100 milljónum króna til margvíslegra menningarstarfa og óhætt er að full- yrða að óvíða njóti byggðarlög af svip- aðri stærð og Dalvíkurbyggð slíkra styrkja til menningarmála. Að þessu sinni voru til ráðstöfunar 2.750.000 og skiptust þær milli 9 aðila en alls sóttu 25 um styrk úr sjóönum og hafa umsóknir aldrei verið fleiri. Dalvíkurkirkja fékk eina milljón vegna endurbóta, Guðmundur Óli Gunnarsson og Helga Bryndís Magn- úsdóttir 600 þúsund til byggingar tón- listarvinnustofu. Norðurslóð fékk 250 þúsund til að útbúa vefsíöu. 150 þús- und krónur fengu Urðakirkja - vegna endurbóta, Samkór Svarfdæla, Kór Dalvíkurkirkju, Félag eldri borg- ara - til kórstarfs, Söngur í Svarfaðar- dal - Master Class söngnám, Höfund- ar leikritsins Allt sem þér viljið - til frágangs á handriti. -Hiá 550 5000 s 550 5727 Þverholt 11, 105 Reykjavík
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.