Dagblaðið Vísir - DV - 13.12.2001, Blaðsíða 18

34
FIMMTUDAGUR 13. DESEMBER 2001

Skoðun
DV
—
Spurning dagsins
Hvað ætlar þú að eyða
miklu í jólagjafir?
(Spurt á Akureyri)
Siguröur Hlöðversson myndatökumaöur:
Um 20 þús. kr. Þaö er of mikiö - en
barnabörnin eru oröin svo mörg.
Valdemar Valdemarsson sölumaður:
Svona 20 þús. kr. Ég á lítiö af öllu.
Þormóður Einarsson:
Það veröur í hófi, kannski 50 þús-
und kr. Gef nytsamar jólagafir.
Rósa Benjamínsdóttir sölumaöur:
. . Ekkert meira en venjulega. Reyni að
kaupa eitthvaö nysamlegt og fallegt.
íris Hreinsdóttir nemi:
Kannski fyrir svona 10 til 15 þúsund
krónur. Kaupi eitthvaö fallegt
sem ég hef efni á.
Björg Hreinsdóttir nemi:
Eins og íris systir gef ég fyrir svip-
aöa upphæö. Viö þurfum aö kaupa
lítiö, enda er fjölskyldan lítil.
Á Reykjavíkurflugvelli
Framkvæmdir án fyrirhyggju?
Heitt vatn í vegi og flugvelli
Við Islendingar
höfum ekki mikla
reynslu í gerð flug-
valla. Bretar byggðu
Reykjavíkurflugvöll
um 1940 og Banda-
ríkjamenn byggðu
tvo flugvelli á Suð-
urnesjum árin 1941
og 1942, og svo síðan
þann sem nú er not-
aður, árið 1943.
Nú er endurbyggingu Reykjavíkur-
flugvallar senn lokið. Ekki voru lagð-
ar hitalagnir i brautirnar sem hefði
þó verið sjálfsagt og mjög auðvelt
mál, þótt fjárfrekt hefði verið. Ekkert
virðist þó hafa verið til sparað til
þessara endurbóta. Með hitalagnir í
sandinum undir malbikinu hefði
þessi flugvöflur í Vatnsmýrinni verið
örugggur í hálku og kulda. Það kost-
ar mikið fé að reka vélar og tæki til
ís- og snjómoksturs. Og þótt verið sé
að tala um 16 ára viðveru flugvallar-
ins, þá hefur þessi framkvæmd þann
blæ, að um lengri tíma hlýtur að vera
að ræða.
Ef litið er til Keflavíkurflugvallar
þá mætti koma þar fyrir ís- og snjó-
bræðslulögnum í flugbrautum og
„Með hitalagnir í sandinum
undir malbikinu hefði þessi
flugvöllur í Vatnsmýrinni
verið örugggur í hálku og
kulda. Það kostar mikið fé að
reka vélar og tœki til ís- og
snjómoksturs. Og þótt verið
sé að tala um 16 ára viðveru
flugvallarins, þá hefur þessi
framkvœmd þann blæ, að
um lengri tíma hlýtur að
vera að rœða. “
flughlöðum, svo og akstursbrautum.
Mikið heitt vatn er enn óbeislað á
Reykjanesskaganum, frá Krísuvík að
Reykjanesi. En sjálfsagt myndu ís-
lendingar vilja láta Bandarikjamenn
borga allt sem flugvellinum þeim til-
heyrir, iíkt og hið flúorblandaða
neysluvatn í flugstöðinni og allar eld-
varnir, úti sem inni.
Hvaða annar alþjóðaflugvöllur í
Evrópu halda menn að njóti þeirra
forréttinda að viðhald og daglegur
rekstur sé greiddur af bandaríska
flotanum (US Navy). Auðvitað eng-
inn. Allar þjóðir reka að sjálfsögðu
sína flugvelli fyrir millilanda- og inn-
anlandsflug.
Nú, þegar breikkun Reykjanes-
brautar er á næsta leiti, vaknar
spurning hvort hægt væri að hita
hana upp með heitu vatni eða raf-
magni? Fróðlegt væri að vita um
kostnað við þann augljósa kost. Ann-
ars ættu íslendingar að fara að huga
að öðrum ferðamáta en bílum í borg-
um og bæjum, og þá með „grænni"
orku. Könnun erlendra sérfræðinga
sýndi glöggt að rafmagnseinteinung-
ur milli Reykjavíkur og Leifsstöðvar
er hagstæð fjárfesting. Og í Reykja-
vík vantar sárlega lest úr miðborg-
inni, sunnan Öskjuhlíðar til Kópa-
vogs og Breiðholts, ennfremur upp í
Mosfellsbæ og í Kjósina.
Víða erlendis gefst fólki kostur á
að velja um ferðamáta er komið er að
mörkum borga; taka lest eða greiða
mengunargjald fyrir bíla sína. Flestir
vilja bíla burt úr borgum, bæði vegna
mengunar svo og vegna plássleysis.
Borgarstjórn og bæjarstjórnir á höf-
uðborgarsvæðinu þurfa að fara að
huga að þessum málum. Takmarkið
hlýtur að vera: Notum íslenska orku
á sem flestum sviðum.
Sömu menn um sömu hluti
Magnús Baldursson
skrifar:
Ég vil taka undir bréf Ragnheiðar
Sigurðardóttur sem birtist í dag í DV
(11. des.) undir fyrirsögninni „Ofnot-
aðir í fjölmiðlum". Þetta eru orð í
tíma töluð. Það er afskaplega þreyt-
andi að fylgjast með íslenskum fjöl-
miðlum þar sem sama fólkið kemur
fram aftur og aftur og talar um sömu
hlutina. Ragnheiður nefnir nokkur
nöfn sem öll eiga það sameiginlegt
að vera ofnotuð í fjölmiðlum.
Vita ekki allir, svo dæmi sé tekið,
nákvæmlega allt um Ólaf Jóhann
eða Diddú sem hefur verið alveg
hrikalega ofnotuð undanfarin ár?
Svona einhæfni gerir það að verk-
„Viðtal Egils við frú Vigdísi
Finnbogadóttur var t.d.
eins og hver önnur
örvænting. Geta þessir
fjölmiðlamenn okkar ekki
gert betur, eða eru þeir
alveg jafn staðnaðir og fólk-
ið sem þeir eru alltaf
að tala við?“
um, að fólk þreytist á ákveðnum
sjónvarps- og útvarpsþáttum. Enginn
þeirra þátta er þó orðinn jafn þreytt-
ur og Silfur Egils á Skjá einum. Ég
er eiginlega alveg hættur að horfa á
þann þátt og veit að svo er með fleiri,
vegna þess að þar er alltaf sama fólk-
ið. - Ögmundur og fleiri þingmenn
eru löngu orðnir hlutar af sviðs-
myndinni og maður veit alltaf um
hvað verður talaö og hverju viðmæl-
endur svara.
Þetta fólk hefur ekkert nýtt fram
að færa vegna þess að það nálgast
alltaf viðfangsefnið með sama staðn-
aða hættinum. Viðtal Egils við frú
Vigdísi Finnbogadóttur var t.d. eins
og hver önnur örvænting. Geta þess-
ir fjölmiðlamenn okkar ekki gert bet-
ur, eða eru þeir alveg jafn staðnaðir
og fólkið sem þeir eru alltaf að tala
við?
„Andskodanscc
Stjórnmálabaráttan hefur breyst mikið á síð-
ustu árum og misserum og mótast hún sifellt
meira af þeirri staðreynd að frelsi hefur verið að
aukast á öllum sviðum. Er nú svo komið að póli-
tík snýst ekki lengur um að auka og styðja við
frelsi einstaklingsins heldur er miklu mikilvæg-
ara að stjórnmálin og stjómmálamennimir ein-
beiti sér að því að gæta einstaklinganna þannig
að þeir fari sér ekki að voða í öllu þessu frelsi.
Stjómmálamenn eru því komnir í eins konar
fóstruhlutverk þó augljóslega séu margir sem
enn gera sér ekki grein fyrir þessum breyttu
tímum. Gott dæmi um þetta skilningsleysi er
andstaða og skilningsleysi manna á nauðsyn
þess að passa að karlmenn fari sér ekki að voða
á svokölluðum nektarstöðum. Sem betur fer skil-
ur borgarráð Reykjavíkur þó þessa hættu og hef-
ur gripið til ráðstafana sem stemma eiga stigu
við þessu lúmska vandamáli.
Slysavarnlr
Sverrir Stormsker söng einhverju sinni um
„andsko-dans“. Ekki var mikil alvara í því hjá
honum, enda hafði hinn raunverulegi „andskod-
ans“ - einkadansinn - þá ekki hafið innreið sína
í höfuðborgina fyrir alvöru. Nú er sá andskod-
ans hins vegar kominn svo um munar og spillir
bæði sálarlífi karla og lífssýn, auk þess
sem ómælt fé rennur úr vösum viljalítilla
íjölskyldufeðra í þessa óskemmtilegu hít.
Borgaryfirvöld hafa skorið upp herör
gegn andskodansinum og i vikunni sam-
þykkti borgarráð aðgerðir í þessa veru,
m.a. að fara út í það að breyta lögreglu-
samþykkt til að fæla burt úr borginni
þennan ófögnuð. í breytingunum felst
m.a. að banna á einkadansinn og skylda
skal það vera að almennur nektardans
fari fram í rúmgóðu húsnæði þannig að
ákveðinn metrafjöldi aðskilji sýnendur og
áhorfendur. Einnig verður sýnendum
bannað að fara um á meðal áhorfenda.
Ósjálfráðír
Garri hefur orðið var við ákveðið skiln-
ingsleysi á þessum tímamótatillögum og
telur því brýnt að útskýra þær í nokkrum
orðum. Alkunna er að nakin kona sem
dansar fyrir kynþroska karl í návigi einkadans-
ins rænir hann dómgreind og skynsemi. Karl-
maður í slíkri aðstöðu er því ekki sjálfráður
gjörða sinna og í hans þágu að koma í veg fyrir
að slík aðstaða skapist. Það er því sjálfsögð for-
vörn af hálfu stjómmálamanna að banna einka-
dansinn. Karlmaður
sem er í of mikilli
nálægð við almenn-
an nektardansara á
frekar á hættu að
missa dómgreind, en
maður sem er í
góðri fjarlægð. Bæði
er að maður sem er
nálægt sér nektina
betur en sá sem fjær
er (einkum ef hann
er nærsýnn) og hann
gæti auk þess fundið
eggjandi lykt af
dansaranum, sem
líkleg er til að rugla
hann í ríminu. Þá er
erfiðara fyrir karl,
sem oröinn er ósjálf-
ráða gerða sinna
vegna nektarfiknar,
að bera fé á dans-
mey ef nokkrir metr-
ar aðskilja þau. Það
er þvi sjálfsögð forvörn að stjómmálamenn geri
að skyldu aö hæfilega margir metrar aðskilji
sýnendur og áhorfendur á svona stöðum. Hér er
á ferðinni bráðnauðsynleg slysavörn þar sem
einstaklingurinn er varinn
gegn sjálfum sér.
Feröamenn á Islandi
Fjölgar sífellt og énægja
með afraksturinn.
Gróði í ferða-
þjónustunni
Elín Sigurðardðttir skrifar:
Mér hefur heyrst menn sem tengjast
ferðaþjónustunni hér kvarta mjög og
barma sér vegna samdráttar í þessari
starfsgrein. Ekki vegna sl. sumars,
heldur því næsta, sem engin vissa er
fyrir um að verði neitt slakt. En
rekstraraðilar kvarta samt og leggja
sumir til að hið opinbera hlaupi undir
bagga. Mér hefur jafnvel skilist á sam-
gönguráðherra að hann vilji hlutast til
um slíka aðstoð. Það væri auðvitað
hrein firra og kemur ríkinu auðvitað
ekkert við hvernig ferðaþjónustan plu-
mar sig. í morgunútvarpi Rásar 2 sl.
þriðjudag kveður við allt annan tón
hjá forstjóra Terra Nova, frönskættuð-
um manni sem lítur framtíðina björt-
um augum og segir engin vandkvæði á
að fá ferðamenn hingað. Þetta er mað-
ur að mínu skapi. Hann er fram-
kvæmdamaður og kvelur ekki sjálfan
sig og áheyrendur með væli um styrki.
Geta aðrir í ferðaþjónustunni ekki
hugsað svipað og framkvæmt og fund-
ið réttu leiðina til að komast af?
Þau koma sér
í sviðsljósið
Auðunn Bragi Sveinsson rithöf. skrifar:
Það gegnir furðu hversu fjölmiðla-
fólk er samtaka í því að koma sér í
sviðsljósið í öðrum fjölmiðlum en sín-
um eigin. Ekki tíðkaðist þetta áður. Þá
mátti starfslið útvarps að minnsta
kosti ekki taka þátt í spumingakeppni
eða annarri keppni í sinum fjölmiðli,
hvað þá annarra, ef fyrirfundust. Nú
er þetta greinilega lagt af. - Ég nefni
hér engin nöfn en víst er að þama er
sama fólkið að verki sem þekkt er úr
öðmm fjölmiðlum.
Alls staðar þarf þetta fólk að sýna
sig, væntanlega til að næla sér í góða
aukagreiðslu. Væri ekki nær að ein-
hverjir aðrir úr hinum fjölmenna hópi
landsmanna.væru fengnir til þátttöku?
Er það í raun þannig að aðeins þekkt
fjölmiðlafólk geti svarað spurningum í
útvarpi og sjónvarpi eða komið fram
fyrir alþjóð? Ég bara spyr, vegna þess
að mér ofbýður ofríki þessa fólks í fjöl-
miðlum þeim sem við greiðum gjöld til
(víst nema Skjás eins).
Hryðjuverkamenn
eru engar hetjur
Halldór Kristjánsson skrifar:
Mér finnst litiö
leggjast fyrir kapp-
ana í hryðjuverka-
hópunum, hvort
sem er i Mið-Aust-
urlöndum eða í
Afganistan. í
Afganistan flýja
þeir hver sem bet-
ur 1 getur undan
andstæðingunum.
Þeir verjast ekki
„til síðasta manns“
eins og þeir stað-
hæfðu að þeir
myndu gera. Sjálfur höfuðpaurinn,
Osama bin Laden, er lika flúinn og
mætir ekki dauða sínum af þeirri karl-
mennsku sem hann hefur gortað af.
Manni hefur skilist af staðhæfmgum
þeirra sem eru múhameðstrúar að
dauðinn skiptí þá engu máli og í raun
fagni þeir að deyja fyrir „málstaðinn".
Nú kemur annað í ljós. Þeir eru bara
blauðir böðlar þegar allt kemur til alls.
- Vilja bara flokk launmorðingja.
Höfuðpaur
hryöjuverkanna
Hleypur í felur
þegar á reynir.
PVI Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 5S0 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11,105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.