Dagblaðið Vísir - DV - 09.03.2002, Blaðsíða 11

LAUGARDAGUR 9. MARS 2002
11
Skoðun
geymslunni og fann límið. Duftið
blandaði ég í réttum hlutfollum í
fötu. Konan mældi og sneið. „Hérna
er límið,“ sagði ég og fikraði mig
nær sófanum. „Fínt sagði konan,
„haltu aðeins í endann á pappím-
um, annars rúllast hann upp.“ Hún
horfði í augun á mér þar sem ég tog-
aði dauflega í pappirsrúlluna.
„Finnst þér þetta ekki skemmti-
legt?“ sagði hún um leið og hún
klippti strenginn í réttri lengd.
Báðar burt
„Eigum við ekki tröppu einhvers
staðar?" hélt konan áfram. „Þú
þyrftir að standa í henni, ég næ
ekki nógu hátt upp.“ Ég sótti tröpp-
una. Blaðið lá í sófanum, hálflesið.
„Losaðu fyrst gólflistana," sagði
konan. Þannig gengur okkur betur
að veggfóöra." Ég sótti mér tæki tU
þess að spenna þá upp, rétt ný-
neglda. Fram að hádegi mældi kon-
an enn og sneið. Ég stóð í tröppunni
og hélt í.
Við tókum okkur matarhlé, stutt
að vísu því konan var í stuði. Eftir
hádegið var komið að
veggjunum með nýuppsettu kojun-
um. Eiginkona mín stóð fyrir fram-
an þær og velti framkvæmdinni fyr-
ir sér. „Ég held,“ sagði hún eftir
nokkra umhugsun, „að það sé tómt
klúður að veggfóðra að kojunum.
Það verður miklu smartara ef við
kippum þeim burt, rétt á meðan.
Gerum það, minn kæri. Þú ert nú
aUtaf svo handlaginn."
Þetta segir hún aðeins við sér-
stakar aðstæður. Hún veit eins vel
og ég að ég er ekki handlaginn og
hef þráfaldlega sagt henni að smiðir
fari í fjögurra ára nám tU þess að ná
tökum á iðn sinni. Það er eins og að
skvetta vatni á gæs. „Er ekki nóg að
taka bara þá efri?“ spurði ég í von-
leysi hvUdarhelgarinnar. „Sjáum
tU,“ sagði konan og hélt áfram að
mæla. „Nei, ég held að það sé betra
að kippa þeim báðum burt.“ „Þú
veist það,“ sagði ég og gerði lokatU-
raun tU að sleppa, „að þetta er
skrúfað i vegginn með löngum
skrúfum og ótal styrktarbitum?"
„Iss, þetta er ekkert mál. Þú losar
þetta bara og hendir þessu svo upp
á ný. Herbergið verður svo faUegt.“
Ég reif kojuna niður með látum,
beitti tU þess borvél, skrúf- og spor-
jámum. Að því loknu hófst vegg-
fóðrunin fyrir alvöru. Konan sneið
og límdi, ég hélt í. Það var liðið
fram að kvöldmat þegar verkinu
lauk. Blaöið lá óhreyft í sófanum,
sólin var gengin tU viðar.
Mín horfði stolt á nýja
veggfóðrið í herberginu.
„Fáum okkur aðeins að
borða,“ sagði hún. „Þú get-
ur svo sett kojuna upp í
_kvöld.“ Ég góndi á hana,
’minntist ekkert á hvUdar-
helgina en varð hugsað tU
vökulaganna. Kojan fór
upp um kvöldið.
Panell?
KafFiilmurinn var ekki
síðri bjartan sunnudags-
morguninn sem næstur
reis. Þegar konan tiplaði
fram úr leit hún inn í
bamaherbergið. „Þetta er
æði,“ sagði hún, „en ætt-
um við ekki að panelklæða
fyrir ofan rúmið, það gefur
svo skemmtUegan svip?“
Ég horfði ekki einu sinni á
sófann þegar ég sótti pan-
elinn, sögina, naglana og
listana sem við áttum í
geymslunni. Það var tekið
að rökkva þegar ég
kláraði, með strengi í öxl-
um og tak í mjöðm.
Það geislaði af konunni á heim-
leiðinni. „Maður endumærist alveg
yfir svona helgi,“ sagði hún, „það er
svo gaman að dútla við eitthvað
smálegt, gera eitthvað saman. Ertu
ekki úthvUdur, elskan, og tU í aUt?“
Hún horfði tU mín blíðlega.
þá segja um útþenslustefnu af þessu
tagi?
Digrir sjóðir
Forstjórinn tekur fram að ekki
hafi verið kannað hvemig kaupin
yrðu fjármögnuð. Það verði ekki
gert nema ákveðið verði að kanna
Vel má vera að spamað-
ur fcelist í því fyrir Orku-
veituna og Landssímann
að stofna saman auglýs-
ingastofu. Til að ná fram
þeim spamaði þarf Orku-
veitan hins vegar ekki að
kaupa Landssímann.
þennan möguleika tU hlítar. Við-
brögð Alfreðs Þorsteinssonar við
bréfi forstjórans benda eindregið tU
að það verði gert. Og líklega hefur
Orkuveitan fulla burði tU að ráðast
í kaupin. EUa hefði stjómarformað-
urinn aldrei sett hugmyndina fram.
Ljóst er að forsvarsmenn fyrirtæk-
isins telja að það sé vel aUögufært,
jafnvel þegar búið er að setja tU hlið-
ar hæfilega upphæð til að standa
undir framtíðarfjárfestingum í orku-
veitum. Sé þetta rétt mat hjá þeim
hefur fyrirtækið heimt hærri gjöld af
Reykvíkingum og öðrum eigendum
sínum en nauðsynlegt er tU að geta
staðið undir þjónustu við þá. Það
þýðir að fyrirtækið er komið óþægi-
lega nálægt því að innheimta skatta
af almenningi.
En vitanlega kemur ekki tU
greina að lækka álögur á borgar-
búa. Veldi Orkuveitvmnar má ekki
skerða, samkvæmt bréfi forstjórans.
Og einmitt vegna þess að ekki má
minnka veldið og draga úr álögun-
um er Alfreð Þorsteinsson í stök-
ustu vandræðum með það hvað
hann eigi eiginlega að gera við aUa
þessa peninga.
Pólitíska tölfræðin
Sigmundur Ernir
Rúnarsson
ritstjóri
Ritstjornarbref
ingjum. Sjálfstæðisflokkurinn er að
vísu að tapa nokkru fylgi sam-
kvæmt nýrri skoðanakönnun DV,
eða sem nemur fimm prósentustig-
um.
Það verður að teljast nokkru
minna fylgistap en búist hafði ver-
ið við eftir þá óskaplegu niðurlæg-
ingu sem að minnsta kosti einn
ráðherra flokksins og margir
flokksgæðingar hans hafa orðið
fyrir á síðustu vikum og mánuðum.
Flokknum er nánast fyrirgefið.
Sömu sögu er að segja af Sam-
fylkingunni. Þrátt fyrir aUa ógnar-
vitleysuna í Össuri Skarphéðins-
syni á dögunum, sem sennUega
mun kosta hann pólitískan frama á
Halldór Ásgrímsson
og aðrir framámenn
flokksins hafa ekki
verið í sömu spomm
og margir ráðamenn
sjálfstæðismanna og
jafnaðarmanna. Þeir
síðarnefndu hafa
verið upp við vegg í
hverju málinu af
öðru síðustu daga
og þurft að sitja
hnípnir í döprum
drottningarviðtölum
blaða og sjónvarps.
næstu árum, bætir Samfylkingin
sömu prósentustigum við sig og
sjálfstæðismenn tapa. Össur fær
það hins vegar óþvegið sem breysk-
legur maður. Hann hrapar í áliti
kjósenda í vinsældamælingu DV og
hlýtur það að vekja sérstaka at-
hygli að Sturla Böðvarsson fær þar
öUu skárri kosningu þrátt fyrir öU
sín mistök.
Alls staðar sama útkoman
Ekki verður skUið við þessa póli-
tísku tölfræði án þess að minnast á
undrin í borgarlandinu. Hver
könnunin af annarri sýnir að borg-
in virðist vera óvinnandi vegur fyr-
ir sjálfstæðismenn. Að minnsta
kosti þrjár kannanir sem birtar
hafa verið á sfðustu dögum sýna
sömu útkomuna og er hér vísað til
kannana DV, GaUups og Talna-
könnunar.
AUar benda þær til þess að fylgi
Reykjavíkurlistans sé í námunda
við 60 prósent en fylgi sjálfstæðis-
manna um 40 prósent.
Það styttist tU kosninga. Næstu
vikur líða ógnarhratt. í reynd eru
aðeins átta virkar vikur til kosn-
inga, því frídagamir eru margir
fram undan.
í hverri einustu þessara vikna
þurfa sjálfstæðismenn að naga að
minnsta kosti hálft þriðja prósent
af fylgi félagshyggjuaflanna í
Reykjavík. Það er ærinn starfi.
Listamir era klárir. Leiðtogarnir
eru ljósir. Og það sem er athyglis-
verðast af öUu er að átta vikum fyr-
ir kosningar era nærri 8 af hveij-
um 10 búnir að ákveða sig. Bjöm!
Nú reynir á þig!
Það er ekki ónýtt að vera áhuga-
maður um íslenska pólitík þessa
dagana. Hver könnunin rekur aðra
þar sem flokkar og foringjar eru
lagðir á vogarskálar vinsælda og
virðingar. Þessar fylgiskannanir að
undanförnu hafa sýnt, ekki síst
kannanir DV, að talsverð hreyfing
er á kjósendum. Fylgissveiflumar
era nokkru meiri en verið hefur
undanfarna mánuði og kemur það í
sjálfu sér ekki á óvart miðað við
þau ósköp sem gengið hafa á í sam-
félaginu á síðustu vikum.
Sérstaka athygli vekur i þeim
fylgiskönnunum sem DV hefur ver-
ið að birta að undanfömu að svar-
hlutfall er betra en jafnan áður.
Tæplega 28 prósent svarenda voru
óákveðin þegar spurt var hvaða
lista fólk myndi kjósa í alþingis-
kosningum að ári, sem er ekki hátt
hlutfall.
Enn meiri athygli vekur hversu
margir kjösendur i Reykjavík virð-
ast vera ákveönir hvað þeir ætla að
kjósa i borgarstjómarkosningun-
um í vor. Aðeins rífur fimmtungur
úrtaks er enn óákveðinn.
Uppsveifla Framsóknar
Stærstu pólitisku tíðindi vikunn-
ar i þessum efnum er uppsveifla
Framsóknarflokksins. Það mátti
greina pólitíska glettni í svip Hall-
dórs Ásgrímssonar á forsíðu blaðs-
ins á fimmtudag þar sem formaður
Framsóknarflokksins var kominn
á loft í einu líkamsræktartækjanna
í Reykjavík. Fyrr um morguninn
höfðu honum borist spumir af
nýrri stöðu flokksins og það færð-
ist breitt bros yfir kappann. Aldrei
fyrr á þessu kjörtímabili hefur
flokkurinn mælst yfir kjörfylgi
sínu - og það svo um munar.
Framsóknarmenn geta glaðst. Og
eiga að gera það. Engin haldbær
skýring hefur verið á litlum vin-
sældum flokksins frá því kosið var
síðast til þings fyrir nálega þremur
árum. Harla undarlegt hefur verið
að fylgjast með ólíku láni stjómar-
flokkanna á þessum tíma. Það er
sama hvað gengið hefur á í Sjálf-
stæðisflokknum; hann hefur haldið
sínu - og vel það. Framsóknar-
flokkurinn hefur hins vegar farið
um dimma dali þennan drjúga tíma
úr kjörtímabili. Og tapað fylgi,
fremur en áttum.
Frá vinstri að miðju
Trúleg er sú skýring Halldórs
Ásgrímssonar að kjósendur séu að
færa sig úr ranni Vinstri grænna
yfir til Framsóknarflokksins.
Fylgistap þeirra fyrrnefndu er mik-
ið, eða sem nemur nálega níu pró-
sentum frá því DV mældi þing-
flokkana í október á síðasta ári.
Vinstri grænir eru þó enn þá heil-
um fimm prósentustigum yfir kjör-
fýlgi sínu, en fylgisþróun siðustu
mánaða ætti að vera þeim verulegt
áhyggjuefhi. Á einu ári hefur fylgið
hrapað úr 30 prósentum i 15
af hundraði.
Skýringar á þessum mótvindi
Vinstri grænna kunna að vera
margar. Vera kann að flokkurinn,
sem á að heita lengst til vinstri í is-
lenskri pólitík, sé orðinn nokkuð
eintóna í íslenskri pólitík. Flokks-
menn hans, undir dyggri og drjúgri
stjórn Steingríms J. Sigfússonar,
hafa verið sérstaklega lagnir við að
setja sig upp á móti málefnum og
jafnvel mönnum. Vitaskuld er
ákveðin neikvæðni og hörð gagn-
rýni partur af heilbrigðri stjómar-
andstöðu, en ef til vill eru Vinstri
grænir orðnir úr hófi neikvæðir.
Kosið með buddunni
Ákveðni er mikilvægur þáttur
stjómmála. Ákveðni, traust og póli-
tískur sjarmi. Og þekkt eru einnig
þau seigu sannindi að menn og
konur kjósa fremur með hag sínum
en hugsjónum. Buddan ræður
býsna oft í kjörklefanum. Vinstri
grænir áttu mesta láni sínu að
fagna þegar hagsæld var hvað mest
hér á landi. Fylgi þeirra fór bein-
ustu leið upp frá því kosið var á
vormánuðum 1999 og náði hámarki
sem fyrr segir fyrir réttu ári, þegar
flokkurinn mældist með nálega
þriðjungs kjörfylgi.
Niðursveifla Vinstri grænna hef-
ur varað í rúmt ár, álíka lengi og
landsmenn hafa glímt við fyrstu
efnahagslægðina í árafjöld. Og af
því Vinstri grænir eru ekki henti-
stefnuflokkur hvika þeir hvergi frá
skoðunum sínum hvernig sem
þeim kann að vera tekið frá einum
tíma til annars. Likur eru á að
kjósendur séu ekki jafn hrifnir af
andstöðu við stóreflis atvinnutæki-
færi og áður. Líklegt er að lands-
menn styðji fremur stóriðju og
virkjanir þegar verr árar en betur.
Og kjósi budduna.
Lausir við vandræði
Þetta kann jafnframt að vera ein
af skýringunum fyrir skyndilegri
fylgisaukningu Framsóknarflokks-
ins. Hann ræður nokkrum helstu
ráðuneytum atvinnumála og hefur
á undanförnum vikum verið að
kynna margvíslegar leiðir til að
efla atvinnu og byggðir á landinu.
Hann hefur staðið í fararbroddi
virkjanamála og hvikað þar hvergi
frá marki sínu og sömuleiðis stutt
nokkur metnaðarfull verkefni á
sviði landbúnaðar. Almennt hafa
ráðherrar flokksins verið lausir við
vandræði.
Á sama tima hefur Framsóknar-
flokkurinn verið laus við þá spill-
ingarumræðu og hallærisumræðu
sem lukið hefur um aðra flokka,
einkanlega Sjálfstæðisflokkinn og
nú nýverið Samfylkinguna. Halldór
Ásgrímsson og aðrir framámenn
flokksins hafa ekki verið í sömu
sporum og margir ráðamenn sjálf-
stæðismanna og jafnaðarmanna.
Þeir síðamefndu hafa verið upp við
vegg í hverju málinu af öðru síð-
ustu daga og þurft að sitja hnípnir
í döprum drottningarviðtölum
blaða og sjónvarps.
Flokkunum fyrirgefið
Athyglisvert er samt að sjá að
kjósendur fyrirgefa
fremur flokkum
en for-