Dagblaðið Vísir - DV - 25.01.2003, Síða 17

DV-myndir Hari
LAUGARDAGUR 25. JANÚAR 2003
Helgarblacf Z>'Vr
Og svo heldur lífið
áfram að lemja mann
„1 haust eru fjörutíu ár síðan ég magalenti á leiksvið-
inu en 21. september 1963 fór ég með titilhlutverkið í Gísl
eftir Brendan Behan. Við þessa frumsýningu miða ég
upphaf leikferils mins þótt ég hafi leikið frá því ég var
strákur á Akureyri."
Var hefð fyrir leiklist í ættinni áður en þið Helga syst-
ir þín uxuð úr grasi?
„Faðir minn fæddist í leiktjöldum frammi í Kambfelli
í Eyjafirði. Þá var mikið leikið á Munkaþverá en á þeim
tíma gegndu stærri bæir hlutverki félagsheimila og þar
voru settar upp leiksýningar. Afi minn fékk lánuð leik-
tjöld til að klæöa baðstofuveggina að innan og I þeim
fæddist Jón Kristinsson, faðir minn. Hann varö síðan
heilmikill leikhúsfrömuður á Akureyri og helsti hvata-
maður þess að stofnað var atvinnuleikhús þar árið 1973.
Ég ólst upp við að miðar í leikhúsið voru seldir heima
hjá mér, var mikið niðri í leikhúsi og drakk leiklistina í
mig. Ég man sérstaklega eftir dramatísku verkunum.
Pabbi lék til dæmis Georg í Mýs og menn. Það var átaka-
mikið og hafði mikil áhrif á mig þegar Georg þurfti að
skjóta Lenna, vin sinn. Ég fór alltaf og grét í hvert sinn.
Snemma fór ég því að taka þátt í starfi leikfélagsins og
fýrsta hlutverkið var Hans í Hans og Grétu þegar ég var
tólf ára.“
Arnar Jónsson hefur haldið
upp á sextugsafmæli hátt í
sextíu sinnum síðasta árið í
hluti/erki Helga í Veislunni í
Þjóðleikhúsinu. 2i.janúar átti
Arnar sjálfur sextugsafmæti. I
i/iðtali við Helgarblað DV ræð-
ir Arnar um leikhúsið, forgjöf-
ina og slysið sem olli kafla-
skilum á ferlinum.
. Sjá næstu opnu