Dagblaðið Vísir - DV - 01.02.2003, Side 18

HelQarblað X>V LAU GARD AGU R i. FEBRÚAR 2003
I 8
Þegar ég kláraði Versló langaði mig að vinna við
fjölmiðla en það er ofboðslega erfitt að komast inn í
þann geira. Öll plön fóru líka fyrir ofan garð og neð-
an þegar ég varð ófrísk að dóttur minni. Ég var lengi
að átta mig á því hvað ég vildi gera og er ekki enn
búin að því. Ég veit ekki hvað ég geri þegar ég klára
þáttinn í vor; hvort það verður vinna á skrifstofu eða
i sjónvarpi eða hvort ég fer að skúra tannlæknastof-
ur á kvöldin."
Þú varst feimin þegar þú byrjaðir í Versló. Hvað
gerðist eiginlega þar?
„Ég er enn þá feimin. Mér fannst það svolítið lang-
sótt hjá mér að sækja um starf í Djúpu lauginni. Mér
er til dæmis hræðilega illa við myndavélar og það
reyndist erfitt að finna mynd af mér til að senda með
umsókninni! Þetta voru kannski öfgamar í að reyna
að sigrast á óttanum - að vera svona hrædd við
myndavélarnar og það að vinna fyrir framan þær. Ég
átti heldur aldrei von á að hringt yrði í mig. En það
var rosalega gaman og frábært að fá tækifæri til að
breyta algerlega til.“
Virkaði þessi þerapia?
„Já. Mér er ekki lengur illa við sjónvarpsmynda-
vélarnar. Mér er þó enn illa við þessar venjulegu
myndavélar sem ná andartakinu."
Aldurinn er afstæður
Þú átt tvö böm. Hvað eru þau gömul?
„Prinsessan mín, Theódóra, varð sex ára í október
og litla dúllan, Arnór
^ m Blær, verður fjögurra
ára í febrúar: við eigum
| / I sama afmælisdag, ég
1 fékk hann í afmælisgjöf.
^ 9 Og það var æðisleg af-
| mælisgjöf."
Þú virðist yngri.
„Margir halda að ég
sé yngri. í haust var ég
stoppuð á tveimur
skemmtistöðum sama
kvöldið og spurð um
skilríki. Hvaða konu
finnst það ekki frábært!
Ég er kannski að yngj-
ast upp núna, hætt með
perlueyrnalokkana og komin í hermannafötin. En svo
eru aðrir sem halda að ég sé eldri. Annars finnst mér
sjálfri ofboðslega erfitt að átta mig á aldri fólks. Ætli
aldurinn sé ekki bara afstæður eftir allt saman!“
Allt að vinna
Af hverju sóttirðu um starf í Djúpu lauginni? Varla
bara til að sigrast á feimni;
„Mig langaði líka til að vinna við fjölmiðla. Ég hef
alltaf horft mest á Skjá Einn frá því hann byrjaði og
að sjálfsögðu líka Djúpu laugina. Alltaf í sófanum á
fóstudagskvöldum kl. 22, með popp og kók! Oft hvarfl-
aði að mér hvað það hlyti að vera gaman að taka þátt
í þessu en að sjálfsögðu hvarflaði það aldrei að mér
að ég yrði í þessari stöðu. Svo var alltaf verið að aug-
lýsa eftir þáttarstjórnendum. Ég hugsaði með mér að
ég hefði engu að tapa en allt að vinna. Ég sagði eng-
um frá umsókninni fyrr en hringt var í mig og ég beð-
in um að koma í prufu. Þetta er einn af þeim hlutum
sem maður gerir bara.“
Svona þáttur hefði verið óhugsandi fyrir fáum
árum:
„Já.“
Hvað heldurðu að hafi breyst? Hefðir þú farið í
svona þátt fyrir fimm árum?
„Ég veit það ekki ... örugglega ekki því ég er svo
hrikalega feimin. Ég fór samt í hann í vor en það var
vegna þess að ég hafði sótt um starfið og þótti lélegt
að vilja ekki fara i þáttinn sem ég vildi stjóma. Þá
komst ég að þvi hvaö þetta var rosalega gaman.
En ef ég hugsa nokkur ár aftur í tímann hefði ég
aldrei trúað því að ég yrði árið 2003 tveggja barna
móðir og stjómandi stefnumótaþáttar. Ég hefði hleg-
ið ef einhver hefði sagt mér það. Þetta sýnir að mað-
ur veit ekkert um framtíðina."
Pikköpp í beinni
Hvernig gengur að fá fólk i þáttinn?
„Mjög misjafnlega. Yfirleitt mjög vel samt. Ég held
að stærsta hluta fólks langi í þáttinn en vanti oft af-
sökun til þess. Flestir hafa spáð i það hvernig væri að
sitja þarna og væru til í að prófa. Stundum þarf að
eyða miklum tíma í að fá fólk til að vera með og aðr-
ir vilja alls ekki koma. En ég hef tekið eftir því að
margir sem vilja koma í þáttinn hjá okkur núna eru
tengdir fólki sem kom í þáttinn hjá okkur í haust.
Það er jákvæð upplifun að vera í Djúpu lauginni og
það spyrst út. Þeir sem prófa gera sér grein fyrir því
að það er ekkert stórmál. Það er bara spurning um að
gera eitthvað öðruvísi en vaninn er á föstudags-
kvöldi: stíga út fyrir þægindahringinn sinn.“
... og fyrir framan aðeins fleiri!
„Já, bara fyrir framan sjötíu þúsund manns. Það er
ekkert agalegt."
Boðið í brúðkaup?
Hvert er viðhorf þitt til ástarinnar? Tengist ástin
þessum þætti, Djúpu lauginni?
„Hún getur gert það. En ég segi fólki alltaf að koma
í þáttinn með jákvæðu hugarfari og ef það lendi á
stefnumóti eigi það að fara með því hugarfari að það
sé að fara að skemmta sér og kynnast nýjum einstak-
lingi og kannski eignast vin. Ef það er meira er það
frábært en fólk ætti ekki að búast við neinu og skilja
allar væntingar eftir heima. Ef fólk kemur með því
hugarfari að finna draumaprinsinn eða -prinsessuna
þá verður það í flestum tilfellum fyrir vonbrigðum.
Þá getur þetta orðið vandræðalegt. Það hefur komið
fyrir að fólk verður yfir sig ástfangið eftir að hafa
hist í Djúpu lauginni. Annað parið er farið að búa en
hitt býr enn í foreldrahúsum."
Þannig að þér gæti verið boðið í brúðkaup?
„Já, ég er viss um það.“
f Survivor
Má ekki halda því fram að Djúpa laugin sé eina ís-
lenska raunveruleikasjónvarpið?
„Ég held að Djúpa laugin komist næst því. Þetta er
í rauninni raunveruleikinn því við styðjumst ekki
við neitt handrit heldur slengjum saman tveimur
ókunnugum manneskjum."
Horfirðu á Batchelor og Temptation Island?
„Já, ég er forfallinn aðdáandi Bathcelor, Tempta-
tion Island og Survivor. Mig dreymdi í nótt að ég
væri að keppa í Survivor. Það var gaman.“
Hvernig gekk, varstu komin í úrslit?
„Þetta var reyndar fyrsta daginn. Allir voru með
gsm-síma og ég hékk í símanum og spjallaði við vini
mina. Svo dimmdi og byrjaði að rigna og við uppgötv-
uðum að við vorum ekki búin að ná í vatn, kveikja
eld og byggja kofa: týpískur Survivor-þáttur."
Hverjir voru með þér í þættinum?
„Það var misjafnt hvort ég þekkti fólkið eða ekki
en flestir sem voru með mér i liði tengdust mér:
pabbi minn, dóttir mín og vinir mínir. Þetta var mjög
skrýtinn draumur - en ég var þó i Survivor."
Athyglin erfið
Eru einhverjir sem ofsækja ykkur í Djúpu lauginni
og vilja komast í þáttinn?
„Nei, við höfum fengið jákvæð viðbrögö, sem betur
fer. Ég hef heyrt af fólki sem er í sjónvarpi og lendir
í hálfgerðu umsátri. Ég hef verið heppin með það að
fólk er mjög elskulegt við mig. Að sjálfsögðu hef ég
fengið mikið af tölvupósti en það hefur allt verið á
kurteislegum nótum. Eftir að þættimir byrjuðu í
haust hætti ég á tímabili að fara út að skemmta mér.
Mér þótti athyglin erfið, enda mjög óvön henni. Ég
kann betur við mig núna og er farin að slaka betur á
og finnst það meiri háttar þegar fólk kemur og spjall-
ar. Það er frábært hvað allir eru jákvæðir og yndis-
legir sem er gott því fólk veltir sér oft frekar upp úr
neikvæðari hliðum lífsins."
En hvernig hafa foreldrar þínir og afi og amma tek-
ið því að þú stjórnir Djúpu lauginni?
„Afskaplega vel. Ég held bara að þau séu mjög stolt
af mér. Það er svo mikið að gera hjá mér og ættingj-
arnir eru ánægðir með að sjá mig allavega einu sinni
í viku - í sjónvarpinu."
Þið voruð í haust með eldri borgara í þættinum,
hvemig kom það til?
„Við erum með vikulega þætti og þeir geta orðið
mjög líkir. Til að fá tilbreytingu höfum við haft mis-
munandi aldurshópa og einnig þætti með samkyn-
hneigðu fólki. í staðinn fyrir að hafa fólk um miðjan
aldur ákváðum við að bjóða eldra fólki í þáttinn.
Eldra fólk hefur mikið að segja en i dag gera margir
ráð fyrir að þetta fólk viti ekki neitt og stundum er
talað niður til þess. Ég tel að þessu sé einmitt öfugt
farið - eldri borgarar hafa reynt margt og mun meira
en við sem yngri erum og við gætum lært heilmikið
af þeim með því að hlusta. Það kom svo 1 ljós að þetta
er einn vinsælasti þátturinn okkar. Það eru tveir
þættir sem við erum spurð sérstaklega út í af fólki og
það er þessi þáttur og síðan einn þar sem ein stúlka
hagaði sér á mjög sérstakan hátt.
Ég veit ekki hvort við gerum annan þátt með eldra
fólki. Það væri erfitt að gera hann betri.“
Það stendur ekki til að leiða saman ólíka aldurs-
hópa, til dæmis ungan mann og miðaldra konur?
„Það er spurning, það væri nýr flötur. Það er bara
spurning hvort annar aðilinn yrði ósáttur við það.
Við viljum að allir fari brosandi frá þættinum og
hann sé jákvæð lífsreynsla. Það er besta auglýsingin.
Sú versta er sá sem er óánægður og finnst hann hafa
gert sig að fifli.“
Hvernig leið ykkur í þessum „umdeilda" þætti?
„Það var í fyrsta skipti sem við Hálfdán urðum
bæði kjaftstopp. Þetta voru óþægilegar sekúndur sem
mér fannst vera nokkrar mínútur. Þetta er það erfið-
asta við beinar útsendingar en spennan er líka það
skemmtilegasta: þaö getur í rauninni allt gerst. Ein-
hver gæti hrópað Heil Hitler! eða sagt eitthvað leiðin-
legt um forsetann og ekkert væri hægt að gera. í því
felst ákveðið adrenalínkikk."