Dagblaðið - 13.08.1981, Blaðsíða 10
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 13. ÁGÚST 1981.
LÖNG BH) OG ÓVISSA Á
KEFLA VÍKURFLUGVELU
—áþriðja
hundrað
farþegarbiðu
heila nótt
Þaö var alþjóðleg sýn sem blasti
við blaðamönnum Dagblaðsins er
þeir gengu um biðsal flugstöðvar-
innar á Keflavíkurflugvelli í gær-
morgun. Fólk af mörgum þjóðernum
beið þar, misjafnlega þolinmótt, eftir
að fá að halda för sinni áfram til
Chicago.
Flestir höfðu komið með Flug-
leiðavél frá Luxemborg sem lenti i
Keflavík rétt fyrir kl. 23 á þriðjudags-
kvöld. Þegar DB-menn voru á ferð í
flugstöðinni hafði þetta fólk beðið
þar í tólf klukkustundir og ástæðan
var samúðarverkfall kanadískra flug-
umferðarstjóra. Áður hafði þetta
sama fólk þurft aö bíða i tæpa sex
tímaiLuxemborg.
í flugstöðinni biðu einnig farþegar
sem ætluðu frá íslandi til Chiacgo en
voru ekki að koma frá Luxemborg.
1 þeim hópi voru m.a. nokkrir íslend-
ingar.
í hinum þröngu húsakynnum flug-
stöðvarinnar lágu farþegar á víð og
dreif, líklega vel á þriðja hundrað
manns. Margir voru sofandi á bekkj-
um, enn aðrir höfðu komið sér vel
fyrir á gólfinu, sumh reyudu að stytta
sér stundir með ýmsum leikjum,
tefldu eða drógu fram spilin. Þá sáust
menn lesandi bókmenntir af ýmsu
tagi.
Tvær DC-8 þotur biðu á hlaðinu.
önnur beið eftir að komast til
Langri bið er bezt að taka brosandi, hafa þeir félagarnir á myndinni kannski verið að hugsa. Eftir sex tima bið f Luxemborg
flugu þeir til íslands. Þar biðu þeir f þrettán tima áður en þeir lögðu af stað til Chicago. DB-myndir: Bjarnleifur.
Chicago en hin eftir að komast til
New York. Farþegar þeirrar vélar
bjuggu hins vegar við aðeins betri
skilyrði en Chicago-farþegarnir.
Þeim hafði nefnilega verið komið
fyrir á hótelum í höfuðborginni.
Þúsundir flugfarþega beggja vegna
Atlantsála voru í svipaðri aðstöðu og
þeir i Keflavik í gærmorgun. Ekkert
nema bið og óvissa.
Orsökina fyrir þessu þekkja allir.
Hún er verkfall bandarískra flugum-
ferðarstjóra og samúðaraðgerðir
starfsbræðra þeirra í öðrum löndum.
Nokkrir farþeganna voru teknir
tali.
-KMU.
r
„REYNIR NOKKUÐ
Á ÞOLINMÆÐINA”
„Éger búin að bíða hérna allveru-
lega lengi og er orðin anzi leið á því,”
sagði Edda Sigurðardóttir sem sat á
gólfinu ásamt tveim börnum sínum.
Edda hefur búið í St. Louis í eitt ár
þar sem maður hennar er við nám.
Hún var að fara aftur út eftir að hafa
verið í sinni fyrstu heimsókn hér-
lendis frá því hún flutti til St. Louis.
,,Ég kom hérna fyrst í gærkvöldi,
mætti hér út frá um kl. hálftíu. Þá
komu upplýsingar um að flugvélin til
Chicago færi kl. 6:25. Ég fór því
aftur í bæinn og upp í rúm að sofa.
Svo kom ég aftur hingað suður eftir
kl. hálffimm í morgun. Hafði ég þá
hringt áður til að fá það staðfest að
vélin færi kl. 6:25. Siðan eru liðnir
fimm tímar og enn er vélin ekki
farin,” sagði Edda og var greinilega
ekkert of hrifin.
-KMU.
„ER ORDIN ANZILEIÐ A BIÐINNI”
— sagði Edda Sigurðardóttir
— segir Petrovich prófessor sem er að koma úr
frflíEvrópu ____________________________
Á Frihafnarbarnum hittum við
bandarískan prófessor, Michael
Petrovich. Hann sagðist kenna sögu
við Hope College í Michigan.
,,Ég er að koma úr fríi í Evrópu
ásamt eiginkonu minni,” sagði
prófessorinn. Ekki kvaðst hann vera
illur út í flugumferðarstjórana sem
tefðu för hans en viðurkenndi þó að
þetta reyndi nokkuð á þolinmæðina.
Ekki var Petrovich prófessor að
svala þorsta sínum á barnum heldur
einfaldlega að nýta sætin mjúku sem
þar voru. Við hlið hans lá ung eigin-
konahansognautsvefnsins. -KMU.
Edda Sigurðardóttir reyndi að láta fara vel um sig og bömin á gólfinu enda setið i
öllum sætum.
„GOTT AÐ SITJAIÞESSU
GÓDA OG HRESSANDILOFTI”
— segir Anna, þrettán ára Chicago-mær
Á grasbletti milli flugvélastæðisins
og fiugstöðvarinnar sátu tvær ungar
stúlkur undir fánastöng. Var önnur
að prjóna.
„Mér finnst mjög gott að sitja hér í
þessu góða og hressandi lofti. Núna
er mjög heitt í Chicago,” sagði stærri
stúlkan. Hún sagðist heita Anna og
vera 13 ára. Sú minni sagðist heita
Mary og vera systir Önnu. Er hún 9
áragömul.
Michael Petrovich var að lesa þegar
DB-menn heilsuðu upp á hann.
Eiginkonan lá steinsofandi við
hliðina.
„Mér er sama þó að ég bíði hér.
Þetta er allt í lagi núna af því að við
vitum að við eigum að leggja af stað
eftir tvær klukkustundir. Þetta var
erfitt í nótt. Þá var svo mikil óvissa,”
sagði Anna.
„Mér finnst ekki sanngjarnt að allt
þetta fólk þurfi að stöðvast bara af
því að einhverjir menn vilja meiri
peninga. Sumir eiga börn biðandi
einhvers staðar og aðrir þurfa að
komast til vinnu,” sagði þessi þrettán
ára gamla stúlka. Systurnar voru að
koma frá Þýzkalandi og voru á leið
til Chicago þar sem þær eiga heima.
-KMU.
Systurnar Anna og Mary sátu undir flaggstöng á grasbletti við flugstöðina. Anna
stytti sér stundir við prjónaskap.
„Hef engar áhyggjur svo framarlega
sem ég kemst til Bandarfkjanna i
dag,” sagði systir Joan.
„Fékk
ekki mik-
inn svefn”
— segir systir Joan sem
ekki hefur miklar
áhyggjur
í einu skoti röltum við fram á
nunnu sem lítið lét fara fyrir sér. Hún
'sagðist heita systir Joan.
„Þetta er allt í lagi. Svo framarlega
sem ég kemst til Bandarikjanna í dag
hef ég engar áhyggjur.”
Hún sagðist vera að koma frá
Þýzkalandi og vera á leið til heima-
lands síns, Bandaríkjanna. Hún
viðurkenndi að vera orðin dálítið
syfjuð.
„Ég fékk ekki mikinn svefn
siðustu nótt.”
-KMU.