Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1913, Qupperneq 140

Arsrit Ræktunarfjelags Norðurlands.
145
ið eitt skásettum ásum, með hvössum, íhvolfum spöð-
um, er saxa og mylja jarðveginn, er herfið er dregið.
Umgjörðin er úr járni, en pallur yfir úr trje, með sæti
ofaná. Einskonar járnmeiðar eru ofaná pallinum. Á þá er
herfinu velt til flutninga, og er þá dregið eins og sleði.
Er það á þennan hátt þægast allra stærri verkfæra í flutn-
ingi. Það mun vega fast að 300 pd., en er þó ekki þungt
í drætti tveimur hestum. Fyrir það eru notaðir vanalegir
plóghemlar og útbúnaður allur mjög einfaldur. Herfi þetta
er sjerstaklega lagað til að herfa seigan jarðveg, en má
nota á allskonar jörð, sem ekki er mjög grytt. Það vinn-
ur fult svo vel og diskherfi, en er miklu þægilegra í allri
meðferð. Eg vil því mæla hið bezta með herfi þessu fyr-
ir búnaðarfjelög og aðra, er gott herfi vilja eignast. Pykir
mjer vafasamt, að betra herfi fáist nú fyrst um sinn. Það
kostar hjer um bil 110 kr. Er það að sönnu mikið verð,
en gott herfi þurfum vjer aldrei að hugsa til að fá fyrir
lítið.
Sldttuvjel hefir fjelagið eignast. Pað er Deering, með
þunnri greiðu. Með henni var slegið tún fjelagsins og
slóst vel. Einnig var slegið með henni hjá nokkrum
bændum í Eyjafirði, bæði á túni og engi. Á túni reynd-
ist hún slá vonum betur. í miklu grasi jafnvel svo vel,
að vafasamt er að betur verði slegið með Ijá. Hvergi
hefir hún komið í svo þjett gras, að þar reyndist nokk-
ur fyiirstaða. Var þó slegið með henni hart grundartún
á Hrafnagili. Á illa gerðum harðlendum þaksljettum slær
hún lakara, en kemur þó ekki mjög að sök, sje grasið
mikið. Yfirleitt slær vjelin svo vel á túnum, að enginn
skaði er að á fyrra slætti, og þar sem vel sljett er und-
ir og allgott gras, slær hún viðunandi, þótt einslegið
skuli vera. Mikill halli á túnum er ókostur og smábletti
borgar sig ekki að slá. Kyrt þarf helzt að vera, þegar
slegið er, og þurt veður. Á engjunum gekk slátt-
urinn víðast vel. Slegnar voru starungsfitjar, sljett vall-
10