Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1957, Qupperneq 9

9
skólans, sem þó á lögum samkvæmt að vera hægri hönd
tilraunabúanna á hvaða sviði sem þau vinna. Hin tví-
höfðaða yfirstjórn búnaðardeildar, sem gert er ráð fyrir í
lögunum um rannsóknir og tilraunir í þágu landbúnaðar-
ins, er auðvitað jafn fjarri öllu skynsamlegu og hagkvæmu.
Annars er það svo hlálegt að orka mun tvímælis, hvor
lögin frá 7. maí eiga að gilda, þar sem á milli ber. Það er
vafasamt, hvort tilraunráðin og Búnaðardeild ber undir
Rannsóknaráð ríkisins, að réttri lögskýringu, þótt þetta hafi
verið þannig framkvæmt, að nokkru leyti á undanförnum
árum. Hinsvegar er ekki þar með sagt, að yfirstjórn Rann-
sóknarráðs hafi verið málunum fjötur um fót, hún hefur
verið mest til málamynda, en raunar er öll málamyndastjórn
á verulegum málum ávalt óheppileg.1)
V.
Árið 1940 fitjar Tilraunaráð búfjárræktar upp á því,
að Búnaðardeild atvinnudeildar háskólans eignist jarðnæði,
svo sem lög gerðu ráð fyrir. Varð það til þess, að jörðin
Keldur í Mosfellssveit var valin og keypt til þessara hluta
1941. Halldór Pálsson, sem var settur forstjóri Búnaðar-
deildar vorið 1942, segir um þetta: „Jörðin Keldur var
valin og keypt fyrir búfjársjúkdómarannsóknir, og jafn-
framt var gert ráð fyrir, að þar yrði unnið að jurtakynbót-
um, jarðvegsrannsóknum, jurtasjúkdómarannsóknum o. fl.“
Það var alveg sérstök ástæða til þess að veita þessum
ummælum Halldórs gaum og minnast þeirra, því að hér
var rökrétt stefnt um mikilsverða hluti, en síðar glataðist
sú stefna svo gjörsamlega, að enn eru hvorki búvísinda-
menn né stjórnarvöld komin á rétta leið aftur.
Rétt á hæla Keldnakaupanna skeði það, að Alþingi heim-
1) Tilraunaráð jarðræktar og tilraunastöðvarnar hafa í reyndinni
aldrei lotið yfirstjórn Rannsóknaráðs. — Ó. J.