Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1957, Qupperneq 16

16
5. Inn í þetta blandast annað stórmál, sem nú er utan við
tilraunamálin, en þó náskyld þeim og liggur því beint
við að athuga og ráða til lykta samtímis. Það er fram-
haldsmenntun í búnaði, sem um skeið hefur farið fram
á Hvanneyri, en nú er rætt um að flytja þaðan.
Hér eftir mun ég víkja að þessum málum, eftir því sem
ég sé mér fært, með því að fara fljótt yfir. — Ýtarleg um-
ræða er bókarefni en ekki tímaritsgreinar.
IX.
Þörfin á einni yfirstjóm tilraunamála er svo auðsæ, að
vart þarf um að ræða. Yfirstjórn Rannsóknaráðs ríkisins
virðist óþörf og óeðlileg. Vafasamt er, hvort Rannsóknaráð
á sér nokkurn tilverurétt í því formi, sem nú er, en það
er utan við þessa umræðu. Hér verður að vera ein stjórn,
eitt Tilraunaráð, allt annað er fálm og vandræði. Eitt
Tilraunaráð, sem skipuleggur tilraunir, hverjar sem eru
og hefur yfirstjórn þeirra með höndum. Sama hvort þær
eru á sviði búfjárræktar, jarðræktar, þar með talin sand-
græðsla og skógrækt, jarðvegsrannsókna, eða reynslu búvéla,
byggingartilrauna o. s. frv.
Gera verður ráð fyrir, að rannsókn fjársjúkdóma dragi
ennþá undan, því miður, þær fáist ekki dregnar inn í skyn-
samlegt kerfi búnaðarrannsókna og tilrauna. Þó má öll-
um hugsandi mönnum vera ljóst, hver fjarstæða það er,
að slíkar tilraunir skuli ekki vera á neinum tengslum við
hina fræðilegu forsjá búnaðarmála í landinu. Eigi tekur
betra við þegar það er aðgætt, að engin tengsl eru milli
stofnunarinnar og dýralæknanna, jafnvel yfirdýralæknir
hefur engin skipulagsleg afskipti af stofnun þeirri, sem
annast rannsóknir búfjársjúkdóma (það er aukaatriði í
þessu sambandi, að nú er í bili svo skipað málum, að sami