Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1958, Qupperneq 23

23
gera sér grein fyrir notkun fóðurbætisins, svo not fóðursins
í heild verði sem hagkvæmust.
Vinnubrögð og aðstaða.
I nútíma landbúnaði er það orka mannsins eða manna-
vinnan, sem mest þarf að spara og mestu máli skiptir að
nýtist vel. Skiptir því miklu máli, að hún sé vel skipulögð
og að rutt sé úr vegi öllu því, er veldur vinnusóun eða
hindrar eðlileg not hennar. Fjölmargt getur komið til
greina í þessu sambandi og verður hér drepið á fátt eitt
og af handahófi.
Oft eru hlið, brýr og akhrautir í mesta ólestri. Það er
algengt að hliðin séu allt of þröng og úr lagi gengin, brotin
og skekkt. Brýr á skurðum og lækjum of mjóar, ótraustar
eða illa staðsettar, og akbrautir um ræktarlönd eða milli
þeirra liolóttar og seinfarnar eða votar og illfærar þegar
verst gegnir. Oft kostar lítið að bæta úr þessum ágöllum,
samanborið við tafirnar, sem þeir valda, en mjög miklu
máli skiptir, að öll umferð um athafnasvæði býlanna sé
greið og auðveld með þau tæki, sem þar eru notuð.
Mestu flutningar á býlunum eru áburður og fóður og
skiptir því miklu máli, að þeir geti orðið sem greiðastir.
Til þess að svo geti orðið, þarf aðstaðan við haug- og hey-
geymslur að vera sem hagstæðust, svo áhleðsla haugsins og
afhleðsla heysins gangi fljótt og erfiðislítið. Skiptir þá oft
miklu máli að svigrúm fyrir ökutæki við heygeymslur og
hauggeymslur sé nægilegt. Við ílátningu í heystæði má eftir
ástæðum nota inndrátt, heyblásara eða færibönd, og verður
aðstaða og ástæður að ráða hver kosturinn tekinn er, en
ekki get ég að því gert, að mér finnst færiböndunum hafi
verið of lítill gaumur gefinn í þessu sambandi. Hygg ég
þau séu ódýrasti og orkusparasti útbúnaðurinn við að láta
hey í hlöður. Nýting haugsins er orðin eitt af vandamálum
landbúnaðarins vegna þess hve vinnufrek hún er, og oft er