Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1958, Síða 51

51
ist við og við í bókahillur einstaklinga. Þess er varla að
vænta meðan ekkert opinbert safn landbúnaðarbókmennta
er aðgengilegt í landinu.
Utanfarir eiga að sjálfsögðu jafnan að hafa einhvern hag-
nýtan tilgang eða að minnsta kosti fræðilegan grundvöll eða
keppnislegan, því ég er því engan veginn andvígur, að af-
reksmönnum okkar gefist kostur á að þreyta við afburða-
menn annarra þjóða, en ég get engan veginn mælt með
utanferðum, sem ekkert markmið hafa, eða eiga í hæsta lagi
að vera til skemmtunar. F.inhver mun segja, að það sé í
sjálfu sér nokkurt markmið að kynnast löndum og þjóðum,
en þeytingur um mörg þjóðlönd á 2—3 vikum getur aldrei
náð því marki.
Vafalaust hafa flestir, sem utan fara, það í huga að njóta
nokkurrar skemmtunar í ferðalaginu, jafnhliða hinum al-
varlegri og þýðingarmeiri markmiða, og ekki ætla ég mig
neina undantekningu hvað það snertir. Fyrst er nú það, að
um þessar mundir, eða í byrjun september, á landbúnaðar-
háskólinn danski 100 ára afmæli, og verður þess minnst með
hátíðarhöldum á þeirri virðulegu stofnun. Ekki neita ég
því, að mér er nokkur forvitni á að heimsækja minn gamla
skóla á þessum tímamótum, þótt ég viti, að þar hefur ekki
orðið nein stórbreyting í þau 34 ár, sem liðin eru síðan ég
kvaddi hann, en einkum hlakka ég til að mæta í Auditori-
um VII — aðal fyrirlestrasal skólans — og vita hvað ég sé
þar af gömlum félögum eða kunnum andlitum frá þeim
löngu liðnu dögum, en líka að virða fyrir mér nýja lærifeð
ur og unglinga þá, sem nú er að hefja þar nám.
Námið á skóla þeim var oft erfitt, en þó hefi ég þaðan
aðeins góðar endurminningar, en undarlegt er það, að mig
dreymir þráfaldlega, að ég sé að hefja þar nám að nýju —
veit þó jafnan að ég hef lokið þar námi áður —. F.kki eru
þessir draumar alltaf óblandnir ánægju, því venjulega er ég
•t*