Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1984, Blaðsíða 40

síður þá reynslu sem fyrir liggur um heyskapartíð á viðkom-
andi stað. Við það heyskaparlag sem valið er, verði síðan beitt
þeirri tækni og kunnáttu sem nú er fyrir hendi en þó skal það
verða nú sagt og það undirstrikað að yfirdrifinn og óhóflegur
tækja- og tæknibúnaður leysir ekki einn heyskaparvanda —
þar vegur meira þekking, dugnaður og útsjónarsemi þess er
verkið vinnur. Bændur verða að virkja leiðbeiningaþjónust-
una — bæði hjá Búnaðarfélagi Islands og heima í héraði — til
þess að bæta heyverkun — til þess að fá betra hey — betra
fóður og þar með betri búskap.
Því verður að sjálfsögðu ekki í móti mælt að hér á landi
verður oft risjótt tíð og í sumum landsfjórðungum enn verri en
í öðrum. Veðrabrigði eru einnig tíð og óvænt og bestu veður-
spámenn geta ekki spáð með nokkurri vissu nema fáar
klukkustundir fram í tímann. Bændur þurfa því að vera
reiðubúnir að mæta því óblíða veðri sem oft næðir um okkar
land. í sól og þerri ræður bóndinn sínum heyskap og heyin
koma þá græn og ylmandi í hlöðu, en er þá nauðsyn að láta
rosann ráða? Þannig var spurt fyrir hálfri öld og þannig spyr
ég enn. Eigum við ennþá að láta rosann ráða?
42