Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1984, Qupperneq 83

þykkni ásamt auka útbúnaði og umstangi við fóðrun. Nokkrir
möguleikar eru til athugunar hvað varðar flutning þykknisins
til framleiðenda. Tankbíll, eingöngu til flutnings á mysu-
þykkni er líklega ein dýrasta leiðin. Ekki er fjarri lagi að áætla
flutningskostnað á hverja fóðureiningu kr. 1,56 og eru þá enn
eftir 20 aurar á fóðureiningu til að ná kjarnfóðursverði. Ut-
reikningar þessir eru mjög sambærilegir við danska útreikn-
inga og niðurstöður.
Síunartækin nýtast við að auka þurrefnisgildi vökva.
Tækin myndu þannig nýtast til að auka þurrefnisgildi mysu
til mysuostagerðar og bæta hagkvæmni þeirrar framleiðslu
allverulega. Útlit er fyrir að einnig sé hægt að nýta þykknið
sem hráefni til brauðgerðar.
Einnig ætti að vera hægt að nýta tækin til þykkingar á
undanrennu, t.d. til fóðurs eða áframhaldandi þurrkunar,
hvort sem það undanrennumjöl yrði framleitt á Akureyri eða
undanrennuþykknið keyrt annað og þurrkað þar. Flutningur
á þykktri undanrennu er verulega hagstæðari en á óþykktri.
Fjölrit BRTNr. 12, 1984
BJARNI E. GUÐLEIFSSON
OG
MATTHlAS EGGERTSSON:
SAMANBURÐUR Á GRÆNFÓÐURTEGUNDUM
Gefið er yfirlit yfir 57 tilraunir með um 10 tegundir grænfóð-
urs, sem gerðar voru á árunum 1965-1982. Tilraunirnar eru
gerðar við margbreytilegar aðstæður og notaðar hafa verið
mismunandi tegundir og afbrigði. Ef tegundir eru bornar
saman á g> undvelli heyuppskeru, gefa sumarhafrar og fóður-
næpa mesta uppskeru og þvínæst vetrarhafrar, sumarrýgresi
og vetrarrepja. Séu tegundir hins vegar bornar saman á
grundvelli fóðurorku (fóðureiningar á hektara) gefur fóður-
85