Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga - 01.01.1922, Blaðsíða 29

31
Athugasemdir:
Þetta ár (1921) er vafalaust hið lang óhagstæðasta, sem
gengið hefir yfir Söludeild K. F*. síðan hún var til, og
liggja til þess fleiri orsakir, sem allar eiga rót sína í af-
leiðingum heimsstyrjaldarinnar; en tvær orsakirnar eru
stærstar og auðsæastar: mikið verðfall á dýrtíðar-vöruforð-
anum frá f. á., og afarmikið minkuð vöru-umsetning. Inn-
fluttar vörur á árinu voru ekki nema >/e á móts við það,
sem veríð hafði árinu áður. — F*etta sást Ijósast með
samanburði við fyrra árs reikning. Hann skilar til yfir-
færslu tekjuafgangi, sem nemur kr. 33565,36 eða með
vöxtum kr. 36250,39, en af því skilar þessi reikningur
aðeins kr. 6042,14. Tapið á árinu er því kr. 27523,22.
Nær því helmingur þeirrar upphæðar er beint tap á verð,-
falli og gengismismun, en hitt minkaðar tekjur af verslun-
arrekstrinum.
Reksturskostnaðinn var auðvitað ómögulegt að minka í
nokkru hlutfalli við þetta, en þó var hann lækkaður um
nál. kr. 4750,00; þar af nál. helmingur lækkuð laun, en
hitt lækkaður skrifstofukostnaður.
í rauninni er lækkun reksturskostnaðarins ríflega 2000
kr. meiri en hér er sagt, og það laun starfsmannanna, því
hin ákveðna ágóða hlutdeild þeirra fellur alveg í burtu,
en hún hefir stundum numið 2500 krónum.
Hin mikla minkun á innflutningi vara er ekki sprottin
af svo mjög minkuðum sölumögulegleikum, eins og sést
á því, hve mikið var selt á árinu af dýrtíðarvöruforð-
anum frá fyrra ári, sem þrátt fyrir mikinn afslátt enn var
þó með dýrtíðarverði, heldur af því, að félagsstjórnin vildi
spara öll hjákvæmileg kaup frá útlöndum, og flutti því
ekki inn vörur til Söludeildarinnar, aðrar en þær, sem hún
taldi óhjákvæmilega nauðsyn að útvega, eða beint var
krafist af félagsmönnum. Söludeildin var því á þessu ári
miklum mun fátækari af allskonar munaðar- og glæsivörum
en kaupmannabúðirnar umhverfis, og verður ekki um það