Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1915, Page 45

47
undinn P. Krapotkin fursta. Hann hefir tröllatrú á-
því, að margfalda megi kornuppskeruna, með þvi að
velja altaf til útsaeðis „bezta kornið, úr bezta axinu á
beztu plöntunni" og ætla því miklu stærra vaxtarrými
en nú gerist. Aðferð þessi er kend við enskan plöntu-
kynbótamann, Major Hallet, en það er líka álitið að
Japanar og Kínverjar hafi hana við hrísgrjónaræktina.
Þessari úrvals- og ræktunaraðferð til stuðnings bendir
hann á garðyrkjuna á eyjunum í Ermarsundi.
Reynslan hefir sýnt, að kornp\önt\iemstaklingarnir
verða þróttmeiri, stórvaxnari og afurðameiri með þess-
ari aðferð, en þeir komast líka íærri fyrir á sama akri,.
þegar landrými þeirra er aukið, og það er ósannað,.
livort aðferðin er arðsöm.
Bjartsýni Bjartasl£U' eru þó framtíðarvonir sumra
efnafræðinganna og háfleygastar hugsjónir
þeirra í þessu etni. Má þar fremstan telja hinn fræga
franska efnafræðing Berthelot „hinn fjölkunna", sem nú
er nýlega dáinn. Efnafræðingarnir hafa þá trú, að þeim
takist að búa til öll möguleg næringarefni, án þess að
lála plönturnar draga þau úr skauti náttúrunnar. Berthe-
lot hefir lýst þessu þannig:
„Efnisorkan er alstaðar nálæg. í henni finnum vér
hagfræðislega úrlausn þess viðfangsefnis, sem ef til vill
er hið stærsta, sem efnafræðingunum er í hendur feng-
ið, sem sé það að búa til fæðuefni. I raun og veru er
sú gáta ráðin, sú þraut unnin. Fyrir 40 árum fundust
aðferðir til að búa til feiti og olíu. Nú er verið að
finna aðferðina til að búa til sykur- og kolvetni, og þá
verður þess ekki langt að bíða að eggjahvítuefnin verði
líka búin til, Myndun (Synthesis) næringarefnanna er