Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1924, Blaðsíða 48

50
annarsstaðar á Norðurlöndum, Fþ. e. s. matreiðsla,
mjólkurmeðferð, garðrækt, handavinna og heimilisiðn-
aður. Aðeins yrði að haga kenslunni í hverri þessari
grein eftir íslenzkum staðháttum. þannig yrði t. d.
mikill þátturí matreiðslukenslunni sláturstörf á haustin
og í mjólkurmeðferð, skyr- og ostagerð.
Eins og ástatt hefir verið um sérmentun kvenna hér
á landi til skamms tíma, hefir engin ein stofnun verið til,
þar sem stúlkur hafa getað fengið hagkvæma tilsögn í
öllum þessum greinum, sem nú voru taldar. Kvenna-
skólarnir hafa að vísu fulnægt þessari þörf að ein-
hverju leyti, en bóklegt nám hefir verið aðalmarkmið
þeirra, og því hefir verklega fræðslan að sjálfsögðu
lotið í lægra haldi. Afleiðingin hefir orðið sú, að stúlk-
ur hafa orðið að afla sér verklegrar þekkingar í ýms-
um áttum, á saumastofum, vefnaðarnámskeiðum, mat-
söluhúsum eða hússtjórnardeild kvennaskólans í Rvík
og víðar. þetta nám verður stúlkum ekki aðeins dýr-
ara, heldur kemur það þeim aldrei að eins góðu
haldi og ef það væri fengið á einum stað, undir einni
stjórn og með eitt og sama mark fyrir augum. Því
það liggur í hlutarins eðli, að hvorki saumastofur eða
matsöluhús hugsa fyrst og fremst um, hvað nemend-
um sé fyrir beztu, því það eru atvinnufyrirtæki en ekki
skólar. Er þó enn ótalið sem mestu máli skiftir, þeg-
ar um mentun sveitastúlkna er að ræða, en það er,
að nær því alt þetta nám verða þær að sækja til
kaupstaða og er það því, sem eðlilegt er, sniðið við
þarfir kaupstaðabúa, en eins og allir vita, eru þarfir
sveitanna mjög aðrar. Húsmæðraskólarnir þurfa ao