Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.04.1970, Blaðsíða 15

Frjáls verslun - 01.04.1970, Blaðsíða 15
FRJALS VERZLUNf 15 SKIPIJLAGNING BYGGÐAR Grein eftir Hrafnkel Thorlacius arkitekt um skipulagningu og skipulagsmál og hversu skammt við erum á veg komnir í þeim efnum. INNGANGUR. í víðustu merkingu er „skipulagning“ samheiti hvers kyns samræmdrar áætlunar- gerðar. Því aðeins getur það haft nokkurn skynsamlegan til- gang að fást við slíkt, að ein- hvers konar breytingar eða þróun eigi sér stað og að jafn- framt sé vilji fyrir hendi til að beina þeirri þróun að ákveðnu marki. Það var lengi útbreidd skoð- un að félagsleg þróun lyti hlið- stæðum lögmálum þeim, sem gilda í náttúrunnar ríki, þ. e. að æðra þjóðfélag þróaðist af lægra og lægra og vesæld yxi fyrir innri kraft og goðlega forsjón. Á grundvelli slíkra hugmynda var þá næst eðli- legt, að höfuðáherzla skyldi lögð á að rannsaka liðna at- burðarás í leit að þessu félags- og hagfræðilega „Darwinslög- máli” sem gerði mönnum kleift að sjá fyrir óorðna þró- un. Vissulega munu enn flestir samdóma um, að samhengi er náið milli fortíðar, nútíðar og framtíðar, en heimsstyrjaldir, kreppa og nazismi á okkar öld, fengu afsannað áþreifanlega allar kenningar um sjálfstýrða, jákvæða þróun. Þessar breyttu hugmyndir um eðli þjóðfélagsins hafa að sjálfsögðu veruleg áhrif á við- horf manna og vinnuaðferðir. Nú mun það af flestum viður- kennt, að áætlunargerð er ekki eingöngu gagnleg sem spádóm- ur um framtíðina, heldur jafn- framt og öllu fremur sem stjórntæki til beinna áhrifa á framvindu mála og til að skipu- leggja leiðir að fyrirfram settu marki. Því skal þó ekki neit- að, að enn eimir eftir af þeirri skoðun, að hvers kyns stjórn- kerfi séu æ til bölvunar og því aðeins réttlætanleg, að „eðli- elgri þróun“ verði fótaskortur á framrás sinni. Þegar rætt er um skipulagn- ingu á vegum opinberra aðila, er gjarnan greint milli þrenns- konar áætlana, þ. e. áætlanir um einstaka þætti samfélagsins (t. d. heilbrigðismál, atvinnu- mál, samgöngur), hagfræðileg- ar áætlanir og skipulagning hins ytra umhverfis. Slík sund- urliðun er hentug, þar sem þeir menn, sem við þessi mál fást, hafa tileinkað sér mismun- andi menntun, en á hinn bóg- inn getur hún einnig verið ó- eðlileg í hæsta máta. Að byggja borgir, er, svo dæmi sé nefnt, allt í senn félagslegt, hagfræði- legt, tæknilegt og fagurfræði- legt viðfangsefni, og ef vel á að fara þarf að huga að öllum þáttum samtímis en ekki ein- um á eftir öðrum. Þótt ætlunin sé fyrst og fremst að fjalla lítillega um skipulagningu byggðar í þess- um skrifum, er ástæða til að leggja áherzlu á, að náið sam- hengi er og verður að vera milli þeirra mörgu og ólíku áætlana, sem gerðar eru um framtíð hvers byggðarlags. Hins vegar er hætt við að ýmsu sé ábótavant um þá samvinnu, sem æskileg væri í þessum efnum, sérlega þegar unnið er að áætlun til langs tíma. Kem- ur þar bæði til, að ekki eru bein fyrirmæli um slík vinnu- brögð. og að þekking sérfræð- inga hvers á annars sviði er furðu takmöi'kuð, en einnig hitt, að óumdeiidar aðferðir eru ekki til við gerð slíkra heildaráætlana og byggja þær því meira en æskilegt væri á ágizkunum eða ósönnuðum fræðum. MYNDUN ÞÉTTBÝLIS Saga þéttbýlis á íslandi er stutt og skipuleg uppbygging þess á enn styttri sögu að baki. Segja má, að hún hafi fram- an af einkennzt af undarlega neikvæðum viðhorfum til þess lífshorfs. sem eðlilegt er í borg- um, þar sem öll áherzla var lögð á að skilja sundur í stað þess að sameina; hver maður sinn blett afgirtan með eigin girðingu. Þéttbýli er vissulega samansett úr einstaklingum með ólík lífsviðhorf og áhuga- mál, en það er um leið tákn þess, að manneskjan leitar eft- ir samfélagi við önnur eintök sömu tegundar sér til gleði og gagnkvæms þroska. Það er meginorsök þess, að við byggj- um borgir og þess vegna ætti að vera meginsjónarmið við gerð þeirra að rækta þennan jákvæðasta þátt sambýlisins. Út frá þessu sjónarmiði verð- ur að líta á hvert byggðarlag sem samfellt kerfi fjölþættrar starfsemi, þar sem hver er öðrum háður og hver um sig þiggur af heildinni nokkuð og veitir annað í staðinn. Starf- hæfni heildarinnar byggist á líflegum samskiptum og snuðrulausum innbyrðis tengsl- um. En kerfið er jafnframt háð
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.