Frjáls verslun - 01.06.1971, Blaðsíða 39

FRJÁLS VERZLUN NR. 6 1971
GREINAR OG VIÐTÖL
39
Kjötiðnaðarstöð KEA
Framleiddi 1970 8 kg. af mat-
vælum, að auki 6 dósir af niður-
suðuvörum - á hverja fjölskyldu!
Til skamms tíma vai’ kjöt-
iðnaður hér á íslandi í heldur
litlum metum hjá neytendum
og veitingamönnum, og liggm'
raunar enn þann dag í dag und-
ir þungri gagnrýni. Víst er að
kjötiðnaðurinn hefur tekið
miklum framförum, að vissu
marki stakkaskiptum, síðustu
ár, og það er með réttu hægt
að tala um íslenzkan kjötiðnað
nú orðið. En eins og gengur,
þar sem unnið er að uppbygg-
ingu eða endurmótun, er úr-
bóta vant í ýmsu. Það á þó ekki
siður og liklega fyrst og fremst
við í þeim greinum búskapar,
sem standa að kjötframleiðsl-
unni. „Við getum bætt okkur
mikið, ekki þó að neinu ráði í
vinnslunni sjálfri, en ef við fá-
um betra hráefni. Vissulega
þarf alltaf að bæta sig, en við
byltum engu nema hráefnið
verði bætt til muna, og það er
í rauninni auðvelt, tekur að
vísu nokkurn tíma, en er auð-
velt, sé skilningur og vilji fyrir
hendi,“ sagði Óli Valdimarsson
verksmiðjustjóri í Kjötiðnaðar-
stöð KEA á Akureyri, þegar
FV heimsótti stöðina á dögun-
um. Og á þeim stað verður ekki
efazt um, að er aðstaða til þess
að meta aðstæðurnar rétt.
Þarna er fyrirtæki á borð við
beztu kjötiðnaðarstöðvar í Ev-
rópu, ein stöð af þeim beztu.
Það er ástæða til að taka orð
verksmiðjustjórans í fullkom-
inni alvöru.
BRAUTRYÐJANDI.
„Við tókum þessa stöð í notk-
un í október 1966, hún hafði
þá verið í byggingu rúm þrjú
ár, og höfum síðan bætt við
hana vélum og tækjum á hverju
ári. Þetta er fyrsta kjötiðnaðar-
stöðin hér á landi, sem byggð
er sem slík og af þessari stærð,
og sú eina ennþá,“ sagði Valur
Arnþórsson, sem nýtekinn er
við starfi kaupfélagsstjóra KEA,
en var áður fulltrúi kaupfélags-
stjóra um nokkurt árabil. „Það
má hiklaust segja að KEA sé
brautryðjandi á þessu sviði,
þessi fyrsta kjötiðnaðarstöð tók
við af Pylsugerð KEA, sem
lengi var starfrækt, og við
skipulagningu og uppbyggingu
stöðvarinnar var miðað við
ströngustu kröfur á alþjóðlegan
mælikvarða, m.a. nýttum við
danska sérþekkingu og reynzlu
og gerum það enn. En Danir
standa í fremstu röð í kjötiðn-
aði, eins og kunnugt er.“
Kjötið úrbeinað til vinnslu.
60 MILLJÓNA FJÁRFESTING.
„Hús Kjötiðnaðarstöðvarinn-
ar er 1800 fermetrar og 10000
rúmmetrar, að mestun á einni
hæð, þar sem öll vinnsla fer
fram, en á efri hæð er vélasalur
fyrir loitræstingar- frysti- og
rafmagnskerfi. Oll gólf eru
ílísalögð og veggir upp í tæpa
2 metra. Fullbyggt kostaði hús-
ið, ásamt þeim vélum og tækj-
um, sem þá var um að ræða, um
36 milljónir króna, en síðan
bættist ofan á þá upphæð geng-
istap, um 8 milljónir. Við höf-
um aukið véla- og tækjakostinn
smátt og smátt. Stofnkostnað-
urinn í heild er nú orðinn nokk-
uð á 7. milljónatuginn.“
„Mörgum þótti uppbygging
þessa fyrirtækis fífldirfzka,“
sagði Valur Amþórsson, „og
það var óneitanlega um tölu-
verða bjartsýni að ræða. En
mat þeirra manna, sem að þessu
stóðu, hefur reynzt rétt. Stöðin
hefur skilað fullum afskriftum
og vöxtum og jafnvel smávegis
hagnaði þennan skamma tíma,
sem hún hefur verið rekin. Og
verkefnin eru næg, skorti ekki
hráefni.“
„Það er enginn vafi á því,
að starfsemi og framleiðsla
Kjötiðnaðarstöðvarinnar hefur
. . . og bjúgun komin í ofn.