Frjáls verslun - 01.06.1971, Side 41

FRJÁLS VERZLUN NR. 6 1971
GREINAR OG VIÐTÖL
41
Kjöt sett í dósir. . .
. . . og síðan soðið í nýrri fullkominni vél, en þarna við hana
stendur OIi Valdimarsson verksmiðjustjóri.
framleiðslan stendur í stað.
Hins vegar höfum við, eins og
aðrir framleiðendur hér á Ak-
ureyri, átt í erfiðleikum með að
koma framleiðslunni héðan.
Samgöngur á landi eru oft
tepptar, ýmist vegna snjóa eða
aurbleytu, og skipaferðir hafa
verið í miklum ólestri. Bæði
hafa þær verið strjálar og ó-
reglulegar, og eins skort mjög
á að meðferð vörunnar væri
fullnægjandi. Það hefur oft ver-
ið gremjulegt og reyndar til
tjóns, þegar niðursuðuvörurnar
hafa koipið í verzlanirnar í dós-
unum öllum beygluðum með
rifnum merkingum. Það er
hreint ekki skemmtileg kynn-
ing á vörunni, og getur eyði-
lagt ótrúlega mikið. En vænt-
anlega standa sjóflutningarnir
Niðursuðuvörur frá KEA
komnar í verzlun í Reykjavík.
til bóta með tilkomu nýju skip-
anna, Esju og Heklu.
ÓTAKMARKAÐIR
MÖGULEIKAR.
„Fyrir utan það, að nokkuð
er farið að bera á hráefnisskorti
tíma og tíma, er það stærsta
vandamál stöðvarinnar, eins
og annars kjötiðnaðar í landinu,
að hráefnið er yfirleitt ekki
nógu gott. Þó held ég að ég
geti fullyrt, að kjöframleiðslan
hér á Norðurlandi er mjög góð
á þann mælikvarða sem hefur
verið og er lagður á kjötfram-
leiðslu hér á landi. En gallinn
er sá, að þessi mælikvarði er
ekki nógu strangur,“ sagði Óli
Valdimarsson verksmiðjustjóri.
„Við vinnum kindakjöt, naut-
gripakjöt og svínakjöt, annað
kjöt kemur ekki hingað inn fyr-
ir dyr, nema þá beint til sölu-
meðferðar, eins og kjúklinga-
kjöt. Það á við bæði um kinda-
kjötið og nautgripakjötið, að
framleiðsla þess er ekki endi-
lega aðalatriði, áherzlan er
einnig á gærum, skinnum, ull
og auðvitað mjólk, og þar að
auki er þunginn metinn um-
fram gæðin, Það skortir greini-
lega samræmingu í þessum efn-
ujm og endurskoðun á mati
kjöts, með tilliti til þess hvern-
ig á að nýta það og hvernig
unnt er að nýta það til þess
að skapa sem fjölbreyttasta,
bezta og hagkvæmasta vöru,
hagkvæmasta fyrir alla aðila.
Þessi atriði verður að taka til
meðferðar fyrr eða síðar, til
þess að kjötiðnaður geti þró-
azt hér eðlilega og allir fengið
sitt.“
„Svinakjötið, hefur verið
bætt tii mikilla muna undanfar-
ið, með betri aðbúð og fóðrun,
og ég tel að það verði ekki
bætt meira nema með kynbót-
um.“
„Aðstaðan hér í Kjötiðnaðar-
stöðinni er frábær, og stendur
ekki að baki því bezta, sem ég
hef séð erlendis. Vélakostur er
mjög fullkominn, en þar má
lengi bæta við, og við höfum
húsrými til verulegrar aukning-
ar enn. Nú síðast fengum við
stóra suðuvél, fyrir rúmar 3
milljónir, þar sem við sjóðum
dósamatinn í dósunum. Dósirn-
ar eru á stöðugri hreyfingu 1
suðunni, þannig að suðan verð-
ur jöfn og innihaldið sezt ekki.
Og við eigum von á viðbót
enn.“
„Við höfum 50 fasta starfs-
menn og í sumar eru 9 til af-
leysinga. Framleiðslan í fyrra
var 403.561 kg. af ýmsum mat-
vælum, auk 294.850 dósa af
niðursuðuvörum. Og verðmæti
framleiðslunnar það ár var 74
milljónir króna.“
„Það má segja, að möguleik-
arnir séu ótæmandi, til að
framleiða fjölbreytta úrvals-
vöru, þ.e.a.s. ef hráefnið verð-
ur lagað að aðstæðunum, sem
hlýtur að verða gert. Það er
mál málanna í kjötiðnaðinum,
og þá ekki aðeins varðandi inn-
anlandsmarkað, heldur einnig
til framleiðslu á erlendan mark-
að. Þar eigum við ýmsa mögu-
leika sem við höfum þegar rek-
izt á. í rauninni þyrfti ekki að
flytja út neitt kjöt óunnið, og
sama þótt kjötframleiðslan yk-
ist talsvert.“