Frjáls verslun - 01.03.1974, Síða 33

hjá útgefendum, að þeir gætu
sníkt út fé með auglýsingum.
Alls kyns auglýsingablöð skutu
upp kollinum, en þetta hefur
stórminnkað.
Fjölmiðlar á íslandi eru svo
fáir, að val auglýsingamiðils er
í rauninni ekki ýkja flókið. Þó
koma inn í dæmið viss við-
skiptasjónarmið, sem alltaf
ráða einhverju um, hvar aug-
lýsingar eru látnar birtast. Bf
höfða skal til markaðarins hér
á suð-vestur horni landsins eru
það ákveðin, fá blöð, sem ná
fuUkomiega til hans. Sé farið
á víðara svið koma fleiri blöð
og tímarit til greina. Oftast eru
okkur ekki lagðar neinar sér-
stakar línur frá fyrirtækjun-
gerir aukin eftirspurn eftir
þjónustu, hagkvæmnissjónar-
mið með tilliti til stærðar, og
þær grundvallarreglur, sem all-
ar stofurnar starfa eftir nú, að
gera ekki samninga við nema
eitt fyrirtæki á hverju sviði.
Við höfum velt því mikið
fyrir okkur, hvort þetta sé rétt
stefna. Allir sjá í hendi sér, að
miðað við núverandi aðstæður
eru margir útilokaðir frá við-
skiptum og þurfum við ekki
annað en að bera t. d. saman
fjölda bílaumboða og auglýs-
ingastofa.
Við erum að selja fyrirtækj-
unum söluaukningu, sem af
auglýsingum leiðir. En hér
um, um hvar þau vilji aug-
lýsa. Valið er í höndum okkar
sjálfra með tilliti til þess, hvar
bezt borgar sig fyrir fyrirtæk-
in að auglýsa í það og það
skiptið.
F.V.: — Hvernig finnst þér
íslenzkir auglýsingateiknarar
vera búnir undir störf sín af
skólans hálfu?
Kristín: — í myndrænni
sköpun eru nemendur yfirleitt
vel á vegi staddir, en auka þarf
þekkingu þeirra á ýmsum þeim
tæknisviðum, sem tengjast fag-
inu, svo sem prentun.
F.V.: — Þegar framboðið á
teiknurum fer vaxandi og stof
urnar geta ekki vaxið mikið
umfram það, sem er í dag,
hlýtur þeim að fjölga. Er ekki
grundvöllur fyrir rekstri fleiri
auglýsingastofa eins og aðstæð-
ur eru nú?
Kristín: — Ég tel víst, að
auglýsingastofum fjölgi. Það
eru kringumstæður þannig, að
söluaukning hjá fyrirtæki get-
ur orðið meiri en svo, að fyrir-
tækið hafi undan. Það getur
ekki selt meira, en á sama tíma
erum við kannski skuldbundin
til að þjóna ekki öðrum, sem
þó hafa ennþá eitthvað að
selja. Þessi mál eru sannarlega
umhugsunarverð, og verða
áreiðanlega tekin til endurskoð-
unar.
F.V.: — Kemur þáð oft fyr-
ir, að fyrirtæki getur ekki full-
nægt eftirspurn, sem í kjölfar
auglýsinganna kemur?
Kristín: — Þess eru dæmi,
að fyrirtæki hafi beðið okkur
að stöðva auglýsingaáætlun,
sem búið var að setja af stað,
þegar ljóst var að allt myndi
seljast upp.
F.V.: — Stundum hefur
heyrzt gagnrýni á, að auglýs-
ingastofur væru óþarflega dýr-
ar og samtökin með þeim inn-
byrðis nálguðust að vera óeðli-
lega mikill og lítið mið tekið
af frjálsri samkeppni. Hverju
svarar þú slíkum staðhæfing-
um?
Kristín: — Ég dreg enga dul
á, að þetta sé dýr þjónusta. Ég
hef aldrei heyrt annað en að
t. d. lögfræðingar og arkitektar
væru dýrir og sama má segja
um okkur.
Það er matsatriði fyrir fyrir-
tækin, hvort þau vilja láta aug-
lýsingastarfsemi sína vera í
einhverju hirðuleysi, reyna að
basla við hana sjálfir eða
kaupa þjónustu frá auglýsinga-
stofu. í því tilfelli fá þeir auð-
vitað reikning frá stofunni.
Sannleikurinn er sá, að þörf
fyrirtækjanna fyrir að auglýsa
hefur kallað á þá þjónustu, sem
við veitum. Þessi mál hafa ekki
staðið í stað frekar en annað.
Til þess að sannfærast um það
þurfum við bara að fletta upp
í 20-30 ára gömlum Mogga.
Þarna hefur átt sér stað viss
þróun, alveg eins og þegar
sendiferðabílar leystu sendi-
sveinahjólin af hólmi. Enginn
efast þó um að hjólin séu ódýr-
ari.
Þetta er tiltölulega ný starfs-
grein, og þar af leiðandi eru
Litið inn hjá viðskiptavini úti
í hæ (Halldóri Jónssyni h.f.).
Kristín og Bjarni Grímsson
ræða umbúðamál.
samtökin hjá okkur kannski
sterkari en víða annars staðar.
Auglýsingastofurnar hafa líka
þörf fyrir samskipti og sam-
stöðu. Teiknarar hafa stofnað
eigin samtök til að tryggja sér
sem bezt kjör hjá stofunum og
þess vegna hafa stofurnar með
sér samtök líka.
F.V.: — Heldurðu að það sé
hægt að selja allt milli himins
og jarðar, bara ef auglýsinga-
herferðin er nógu öflug?
Kristín: — Nei, alls ekki. Því
veldur hugarfar almennings
hér, sem er mjög gagnrýninn
og gleypir ekki við hvaða boð-
skap sem er jafnauðveldlega
og manni virðist um fólk sums
staðar erlendis. Yfirleitt er
árangursríkast að höfða til
skynsemi fólks og fyrir bragð-
ið höfum við neitað að gera
vissa hluti, sem menn hafa beð-
ið okkur um í auglýsingaskyni.
Svo erum við ekki alltaf að
selja vöru. T. d. erum við
FV 3 1974
33