Helgarpósturinn - 06.04.1995, Blaðsíða 18

Fl M m Tu DAGu R6T7VP RI ”1995
hvad
Birgir Andrésson
MYNDLISTARMAÐUR
„Möguleika
fyrir mynd-
listarmenn
til þess að sýna
sína myndlist.
Það eru ekki
til nein gallerí
í Reykjavík. “
r
.V

L
1964
Getin á Rifi, í húsi föðurfólks for-
eldra minna en þar voru þau í
heimsókn er umræddur atburður
átti sér stað. Gotin á Selfossi, þeg-
ar mamma var í heimsókn hjá
móðurfólki sínu og er komin á
mölina tveimur vikum seinna.
1975
Sleit meyjarhaftið við baggaburð
í sveitinni þannig að minn fór við
strit en ekki einhverjar æfingar.
Stuttu áður höfðu sprottið út á mér
æxli sem ég hélt að væru
krabbameinskennd, en reynd-
ust vera brjóst. Eftir það var
mér meinað að vera ber
að ofan við útivinnu.
1977
Missti meydóminn í blackouti.
Gerðist í partýi í Akurgerðinu, hjá
Ragga Aðalsteins. Segi stundum
frá því hver það var sem framdi
verknaðinn, þegar ég vil gera virki-
lega lítið úr mér.
■ ■
1982
Gerði það með hálfgerðu barni,
inni á klósetti í ferju milli Dan-
merkur og Noregs. Drengurinn var
allur rauður í framan og varla
kominn með neitt hár að neðan.
Eflaust hans fyrsta skipti á ævinni.
1983
Dregin á tálar af konu í Ms.
Eddunni milli íslands og Englands.
Það var nú svolítið riddaralegt því
þarna fékk ég mína fyrstu fullnæg-
ingu með annarri manneskju. Hún
var að halda framhjá manninum
sínum, sem var með um borð.
1985
Ónefndur maður hellti brennivíni
í naflann á mér í hita leiksins. Vín-
ið lak niður kviðinn á mér, og þú
getur rétt ímyndað þér sársaukann
ef þú hefur einhvern tímann sett
spritt í opið sár.
1985
Leyfði ungri
stúlku að draga
mig heim til sín og
vaknaði við það
morguninn eftirað
pabbi hennar kom
inn í herbergið. Þeg-
arstelpan fórfram til
að ná í vatn, spurði
pabbi hennar hvaða
tattóveraði drengur
væri inni í herbergi hjá
henni.
1986
Þá vaknaði ég í rúminu heima
hjá vinkonu minni, við það að hún
var að gera það með besta vini
mínum. Ég rauk út, fokreið, því að
hún var búin að gera það með öll-
um vinum mínum og líka mér. Ég
var svakalega pissed off.
1986
Lenti í löggupartýi í Reykjavík
með sumarafleysingamönnum. Ein
löggan lá á öxlunum á mér og grét
yfir því hversu erfitt það væri að
sæta allri þessari fyrirlitningu sem
fylgdi því einu að vera í lögreglu-
búningi og af því að ég er svo góð
gaf ég honum einn svona
mercyfock.
1987
Pikkaði upp mann á tónleikum
með Pouges í Brixton Academy, og
við gerðum það, reykjandi joint,
inni á karlaklósetti. Ég spurði hann
ekki einu sinni til nafns, enda var
það ekki það sem ég vildi frá hon-
um.
1990
Læt mikið af þessari ævintýra-
mennsku eftir að ég eignaðist son
minn, en lifi á minningunum í dag.
Sérstaklega þó þeim, sem ég segi
alls ekki neinum frá.
Sigurlaug Jónsdóttir,
alias Didda, er pönkari
og Ijóðskáld af guös náð.
Hún yrkir um skrautlegt
líf sitt og eirir hvorki
sjálfri sér né öðrum ef
því er að skipta.
Dóp, ofbeldi og kynlíf
er hennar Ijóðheimur
-og var hennar líf.
Hér segir hún
ævisögu sína
í eftirminnilegum
samförum.