Helgarpósturinn - 30.11.1995, Blaðsíða 6

6
m
HMIVmJDAGUR 30. NÓVEMBER1995
Breskur piltur hefur verið í farbanni hér á landi í tvo mánuði eftir
að íslensk kona kærði hann fyrir nauðgun. Þráttfyrir flýtimeðferð
yfirvalda þarf enn að bíða langa hríð eftir niðurstöðum úr DNA-
prófum. Stefán Hrafn Hagalín skoðaði málið.
Tvítugur Breti
hafður í farbanni í
tvo mánuði vegna
naudgunarmáls
Sviðsett mynd. Mynd: Jim Smart
■ .
„Með í för frá fyrstu knœpunni var fertug íslensk kona
sem gerði sér dœlt við skipverja en leist sýnu best á
Bretann unga. Pau tvö enduðu síðan um borð f togara
og þar hœttir sögum þeirra afatburðarás kvöldsins að
bera saman, því daginn eftirkœrði konan piltinn fyrir
nauðgun, en hann segir afturámóti að efeitthvert
samrœði hafi áttsérstað þá hafiþað verið með
hennar vilja.“
^kissaksóknari rekur nú mál
■ fyrir Héraðsdómi Reykjavík-
■ urá hendur rúmlega tvítug-
um sjómanni frá Bretlandi sem
ákærður hefur verið fyrir að
nauðga íslenskri konu. Piltur-
inn kom hér í höfn á breskum
togara í byrjun október og brá
sér með öðrum skipverjum á
ærlegt fyllerí með viðkomu á
nokkrum öldurhúsum. Með í
för frá fyrstu knæpunni var fer-
tug íslensk kona sem gerði sér
dælt við skipverja en leist sýnu
best á Bretann unga. Þau tvö
enduðu síðan um borð í togara
og þar hættir sögum þeirra af
atburðarás kvöldsins að bera
saman, því daginn eftir kærði
konan piltinn fyrir nauðgun, en
hann segir afturámóti að ef
eitthvert samræði hafi átt sér
stað þá hafi það verið með
hennar vilja. Konan segist að-
eins hafa komið með Bretan-
um um borð til að kaupa fisk,
en hann rekur ekki minni til að
slíkt hafi staðið til; konan hafi
allt kvöldið haft í frammi kyn-
ferðislega tilburði í sinn garð
og annarra skipverja. Pilturinn
var daginn eftir handtökuna
úrskurðaður í gæsluvarðhald,
en Hæstiréttur sneri þeirri
ákvörðun og skipaði hann í far-
bann sem hefur staðið síðan: í
tvo mánuði.
Eiginkona Bretans
stendur með honum
Vert er að geta þess að pilt-
urinn er kvæntur úti í Bret-
landi og á ungt barn með eigin-
konu sinni og mun hún standa
með manni sínum í málinu.
Hæstiréttur taldi hinsvegar
ekki nægileg rök fyrir hendi
svo leyfa mætti pilti að snúa til
síns heima og bíða þar eftir
dómsmeðferð. Og þá gilti einu
þótt bent væri á að pilturinn
byggi að traustum rótum í
bresku samfélagi og engin
ástæða væri til að ætla að
hann myndi reyna að forðast
dómsmeðferð Islenskra yfir-
valda.
Kunnugir segja að sú megin-
regla virðist giida í úrskurðum
Hæstaréttar af þessu tagi, að
stór hætta sé á að útlendingar,
sem leyft er að yfirgefa ísland
og bíða í heimalandi sínu eftir
dómsmeðferð hér, leggi á
flótta við fyrsta tækifæri.
DNA-próf tefia medferð
sakamála úr nömlu
Nú eru liðnir tæplega tveir
mánuðir frá því kæran var
lögð fram og enn hefur ekki
fengist niðurstaða í málinu í
Héraðsdómi. Ástæðan er ekki
sú að yfirvöld dragi lappirnar
vegna þess að eftir flýtimeð-
ferð er nú einungis beðið eftir
niðurstöðum úr DNA-prófum
frá Noregi. Áætlað er að málið
verði endanlega tekið til
dómsmeðferðar eftir tæpan
hálfan mánuð.
Hér á eftir verða málsatvik
rakin samkvæmt því sem Helg-
arpósturinn kemst næst og það
skal tekið skýrt fram að frá-
sögnin er að mestu leyti byggð
á frásögn breska piltsins og
heimildarmanna blaðsins sem
þekkja til sögu hans. Ástæða
þótti til að rekja jafnframt
málsatvik útfrá sjónarhóli ís-
lensku konunnar, en þráttfyrir
ítrekaðar tilraunir náðist ekki í
hana og hjá embætti ríkissak-
sóknara neituðu menn að tjá
sig um málið á þessu stigi.
Kvnni takast með „Sig-
ríði“ og „George“
Degi var tekið að halla laug-
ardaginn 7. október síðastlið-
inn þegar drjúgur hluti skip-
verja breska togarans Arctic
Corsair gekk niður landgang-
inn við Reykjavíkurhöfn. Ein-
sog gjarnan er með ferðamenn
á erlendri grundu hélt hópur-
inn til næsta tiltæka öldurhúss
og í þessu tilviki varð Skipper-
inn við Tryggvagötu fyrir val-
inu. Eftir nokkra dvöl þar gekk
hópurinn aftur niður að Arctic
Corsair og fór um borð þarsem
haldinn var kveðjufundur fyrir
tvo áhafnarmeðlimi sem voru
að yfirgefa skipið og fljúga
heim til Bretlands.
Um kvöldmatarleytið er
haldið á nýjan leik á Skipper-
inn og bresku sjómennirnir
taka til óspilltra málanna við
að skemmta sér og flestir
helltu þeir áfengum drykkjum
allhressilega í sig.
Fljótlega fór fertug kona,
sem eftirleiðis verður kölluð
„Sigríður“, að gera sér dælt
við þessa hressu sjómenn frá
Bretlandi (nánar tiltekið frá
Hull) og þará meðal rúmlega
tvítugan pilt sem við skulum
nefna „George“.
Samkvæmt frásögn skip-
verja var Sigríður nokkuð við
skál og ansi aðgangshörð í
daðri sínu; hvatti þá meðal
annars til að snerta sig á óvið-
urkvæmilegum stöðum.
Geoige fer einn út,
én Sigríður eltir
Frá Skippernum fara skip-
verjar Arctic Corsair ásamt
hinni nýju íslensku vinkonu
sinni, Sigríði, á öldurhús við
Hlemmtorg sem nefnist Keis-
arinn og státar af svipuðum
kúnnahóp og Skipperinn. Þar
sitja þeir að sumbli i kjallaran-
um um stund, en fá brátt leið á
staðnum og drífa sig uppá
veitingahúsið Tvo vini við
Laugaveg þarsem karaoke-
maskína ein er þeim til dægra-
styttingar allnokkra hríð.
Þegar líða tekur á nóttina
tvístrast hópurinn og flestir
skipverjar ganga áleiðis til
skips síns. George og Sigríður
verða hinsvegar eftir — enda
sýndist býsna kært orðið milli
þeirra. Þegar hér er komið
sögu er George orðinn dauða-
drukkinn af slarkinu og ekki
ósvipuðum sögum fer af
ástandi Sigríðar. Frá Tveimur
vinum röltir parið á nokkrar
knæpur og veitingastaði; sem-
sagt dæmigert séríslenskt
pöbbarölt sem endar á skyndi-
bitastað sem starfræktur er
við Austurstræti.
George er tekinn að þreytast
mjög af slarkinu þegar þarna
er komið sögu og deyr þannig
áfengisdauða framá borð á
veitingastaðnum við Austur-
stræti, en rankar síðar við sér
og fer einn út. Sigríður hleypur
á eftir.
Fara um borð í
íslenskan togara
Úr miðbænum fara skötu-
hjúin loks niður að höfn, þar-
sem Arctic Corsair lá við land-
festar, en fara einhverra hluta
ekki um borð í þann togara
heldur annan sem íslenskur er
og lá skammt frá við höfnina.
Þau velja sér lítinn klefa undir
olíur, vélbúnað og annað slíkt
fyrir frekari samskipti og sam-
kvæmt því sem blaðið kemst
næst átti samræði sér stað
þarna í klefanum. George og
Sigríði ber fráleitt saman um
hvernig þau mál hafi gengið
fyrir sig. Fljótlega eftir að þeim
lýkur fer George nefnilega um
borð í sitt eigið skip til að
standa vakt sem átti að hefjast
þá um morguninn: sunnudag-
inn 8. október. Sigríður verður
afturámóti áfram um borð í ís-
lenska togaranum og dvelur
þar í sex eða sjö klukkutíma.
Þess má geta að vaktmaður
sem kom að Sigríði í skipinu
segir hana hafa verið rólega,
ekkert hafi séð á henni og ekk-
ert bent til þess að skömmu
áður hafi hún lent í einhverju
misjöfnu.
Sigríður leitar svo á náðir
lögregluyfirvalda þarna um
morguninn og kærir George
fyrir harkalega og grófa nauðg-
unarárás. George er fljótlega
leitaður uppi og handtekinn af
lögreglumönnum um klukkan
hálftólf og yfirheyrður þá um
daginn og kvöldið. Morguninn
eftir er hann úrskurðaður í
gæsluvarðhald í Héraðsdómi,
en þann úrskurð kærði lög-
maður George til Hæstaréttar
sem sneri honum og setti pilt-
inn í staðinn í farbann.
Tældi George Sigríði
með fiskkaupum?
Við meðferð málsins hefur
komið fram að George á mjög
erfitt með að rifja upp atburði
sem urðu síðari hluta aðfara-
nætur sunnudagsins og ber
fyrir sig minnisleysi vegna
áfengisneyslu. Mikið áfengis-
magn mældist S blóði hans
daginn eftir að hin meinta
nauðgun átti sér stað og því
ekki ólíklegt að óminnishegr-
inn hafi tekið sinn toll.
George þrætir samt ekki fyr-
ir að hafa átt kynmök við Sig-
ríði, en segir að ef svo hafi ver-
ið þá hafi það örugglega verið
að hennar vilja, því hún hafi
haft kynferðislega tilburði í
frammi alla nóttina og virtist
hafa verið með honum í þeim
einum tilgangi. Framburður
vitna rennir stoðum undir þá
sögu George. Sigríður segir
þetta hinsvegar alrangt, hún
hafi alls ekki verið á þeim bux-
unum að eiga mök við piltinn
og kveður hann hafa nauðgað
sér á mjög harkalegan og of-
beldisfullan hátt eftir að hafa
tælt sig um borð undir því yfir-
skini að ætla að selja sér fisk.
George kannast hinsvegar ekki
við að nokkurt slíkt umtal hafi
átt sér stað.
Samkvæmt áverkavottorði
var Sigríður með áverka sem
hugsanlega hefðu getað komið
til við nauðgunarárás, en jafn-
framt er mögulegt að hún hafi
hlotið þá á annan hátt. Enn-
fremur segist Sigríður hafa
æpt á hjálp meðan nauðgunin
stóð yfir, en vaktmaður um
borð í togaranum segir nær
útilokað annað en hann hefði
heyrt það. Vaktmaðurinn seg-
ist reyndar hafa verið það vel
staðsettur að hann hefði orðið
var við ef einhver átök hefðu
farið fram einsog Sigríður
kveður að hafi verið.
Fyrra DNA-prófið
staðfestir kynmök
Samkvæmt upplýsingum
Helgarpóstsins var Rannsókn-
arlögregla ríkisins til að gera
snögg að afgreiða frá sér málið
til embættis Ríkissaksóknara
sem lagði fram kæru á hendur
George fyrir nauðgun. Svosem
háttur er í málum á borð við
þetta voru tekin blóðsýni úr
honum sunnudaginn 8.
október og þau send í DNA-
rannsókn til Noregs til að
kanna hvort uppbygging DNA í
blóðfrumum væri hið sama og
í sæði sem fannst í líkama Sig-
ríðar.
Próf þessi eru talin afar
traust, en eru tvítekin til frek-
ara öryggis og getur tekið allt
frá þremur vikum uppí þrjá
mánuði að fá niðurstöður úr
þeim. Fyrra prófið er komið til
baka frá Noregi og af þeim
þótti ljóst að parið hefði átt
kynmök. Nú er beðið eftir
seinna prófinu og er gert ráð
fyrir að niðurstaða verði sú
sama, þarsem DNA-próf þykja
afar markviss.
Hver greiðir dvalar-
kostnað ákærða?
Erlendir sjómenn sem eru
kærðir fyrir nauðgun meðan
skip þeirra eru hér í höfn hafa
þurft að dúsa marga mánuði á
landinu og bíða eftir að yfir-
völd og dómstólar fjalli um
málið. Og teljast nokkuð varn-
arlausir — ef þannig má kom-
ast að orði — gagnvart málum
sem þessum. I tilfelli George
virðast hinsvegar íslensk yfir-
völd hafa gert sitt besta til að
hraða allri málsmeðferð, en
það virðist ekki duga ef bíða
þarf í marga mánuði eftir nið-
urstöðum DNA-rannsóknar
sem fara verður fram á er-
lendri grundu — yfirleitt í
Bretiandi eða Noregi — vegna
þess að til þess gerður búnað-
ur er ekki til hér á landi.
Hinir ákærðu sitja allan
þennan tíma ýmist í gæslu-
varðhaldi eða farbanni og má
deila um réttmæti þess og til-
högun. Eins eru deildar mein-
ingar um það hver skuli bera
dvalarkostnað erlendra
manna sem hér eru úrskurð-
aðir í farbann. George býr til
dæmis á hóteli hér í Reykjavík
og greiðir umboðsmaður út-
gerðar hans í Hull kostnaðinn
við dvölina, en leitað hefur
verið eftir aðstoð til yfirvalda
með þann kostnað.
Eitt ráðið til að stytta máls-
ferð í tilvikum sem þessu —
fyrir utan það að yfirvöld við-
hafi flýtimeðferð — væri að fá
til landsins tæknibúnað og
þekkingu svo íslendingar geti
sjálfir gert hin margumtöluðu
DNA-próf og endurbætt þann-
ig einn af gagnrýnisverðari
þáttum dómskerfis síns. Víst
er að hefði verið mögulegt að
framkvæma DNA-próf hér á
landi hefðu mál hinna umtöl-
uðu Georgíumanna ekki dreg-
ist eins úr hömlu og raun bar
vitni. Þeir sem Helgarpósturinn
ræddið við vegna þessarar
greinar voru yfirleitt sammála
um að núverandi ástand sé is-
lenskum stjórnvöldum til há-
„ George og Sigríður urðu eftir — enda sýndist býsna
kœrt orðið milli þeirra. Þegar hér er komið sögu er
George orðinn dauðadrukkinn afslarkinu og ekki
ósvipuðum sögum fer afástandi Sigrfðar. “