Vísir - 23.12.1974, Side 11

Vlsir. Mánudagur 23. desember 1974.
n
Allt
skrif-
legt
og
klárt
í brezku Kolombiu
taka þeir nokkuð strangt
á lauslæti. Einkanlega
ef einhver gerir sér
gróðaveg úr þvi.
Ein vændiskona i Vancouver
hafði legið lengi undir grun, en
ávallt smogið I gegnum net lög-
gæzlumanna, hversu þéttriðið,
sem þeir höfðu það. En henni
varð fótaskortur, þegar hún gerði
lögreglumanni skriflegt tilboð.
Það hefur fengizt upp úr
lögreglunni, að leynilögreglu-
maður kom sér fyrir I bifreið i
miðbænum og var hann að skrifa i
vasabók, meðan hann beið eftir
félaga sinum. Sá hann þá hvar
stúlkan rölti sér að bilnum.
Hún spurði hann, hvort ’ann
væri lögga?
Hann horfði upp á hana og
hripaði svo i bókina:
„Ég er daufdumbur.”
Hún skrifaði fyrir neðan:
„Langar þig til að lyfta þér á
kreik?”
„Já,” krotaði hann. „Hvað er
til skemmtunar?”
„Komduupp á herbergi til min.
— 3000 krónur.” skrifaði hún.
Hann tók við bókinni og hripaði
niður, eins og hefði hann fengið
einhverja bakþanka: „p.s. Ég
handtek þig i laganna nafni.”
Búið blessað tafl.
— Ertu kominn pabbi. Hefurðu nokkuð séð til ferða jóla
sveinsint?
— Nú á ég bara eftir að kaupa möndlugjöfina. Þú lofar að
kfkja ekki.
— A ég að taka fram sendandann á kortinu til Bjarnlaug-
ar? Vinskapurinn hefur ekki verið allt of góður upp á
siökastið.
©gkasiöfin^í
Joltimtm i ár /
jpGudíónsson hf
Skúíagötu 26