Lesbók Morgunblaðsins - 25.10.1953, Qupperneq 18

616
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Vandamdl Suður-Afríku
Aðrar þjóðir eiga bágt með að skilja þau
„Þú fælast mátt þrælinn úr fjötrum sem brýzt,
en frjálsan mann hræðstu af öllu sízt.“
ÞEGAR upp úr seinni heimsstyrj-
öldinni varð stjórn Suður-Afríku
fyrir miklu aðkasti og mátti svo
segja að öll vopn stæði á henni á
þingi Sameinuðu þjóðanna. Og í
nóvember 1952 var á þessu þingi,
þar sem sitja fulltrúar 60 þjóða,
borin fram ákæra á Suður-Afríku
fyrir það að hún „ógnaði 'heims-
friðinum með því að halda fast við
þá stefnu sína að gera mun á hvít-
um mönnum og þeldökkum í
stjórnmálum, félagsmálum og efna
hagsmálum“.
Margt af því, sem stjórn Suður-
Afríku var til foráttu fundið, hafði
við mikil rök að styðjast. En flest
var þá sprottið af algeru þekking-
allt þetta ópíum hafði farið til
leynisala. Hve mikið af því hefur
komizt til neytenda erlendis verð-
ur aldrei sagt með neinni vissu, en
eftirlitsnefndin náði aldrei nema
22.8 tonnum af því. Og enginn get-
ur heldur sagt hve mikið kommún-
istar hafa grætt á þessu.
En tilgangur þeirra er ekki að-
eins sá að græða fé. Þeim er það
einnig í mun að koma sem mestu
af eiturlyfjunum til hinna vest-
rænu þjóða og byrla þau æskunni
þar, til þess að hún „fari í hund-
ana“. Mikið af þessu heroin er svo
sterkt, að lítill skammtur af því
gerir æskumanninn að ósjálíbjarga
aumingja.
(Útdráttur úr grein í
„The Freeman“)
arleysi á þeim vandamálum, sem
þar er við að stríða. Fullyrðingarn-
ar um að hvítu mennirnir þar beiti
kúgun og miskunnarleysi við hina
þeldökku menn, eru alveg úr lausu
lofti gripnar. Sannleikurinn er sá,
að Suður-Afríkumenn eiga við að
stríða hið flóknasta og erfiðasta
þjóðerna-vandamál, sem nú þekk-
ist í heiminum, og ekki er auðvelt
að sjá hvernig eigi að leysa.
Suður-Afríka er land sólskins og
hlýinda, ofþurrka og eyðimarka,
óbyggðrar víðáttu og nokkurra
stórborga, sem hafa þotið upp á
skömmum tíma. Fyrir utan Suð-
vestur-Afríku, sem um er deilt, er
landið rúmlega fimm sinnum
stærra en Bretlandseyar. Þar eiga
heima 12.600.000 manna af ótal
þjóðflokkum, sem hver talar sitt
mál. Þar er hámenntað fólk og þar
eru frumstæðustu menn, og svo allt
þar á milli. Vandamál Suður-Af-
ríku er það hvernig unnt sé að
bræða þessa mörgu og mismunandi
þjóðflokka saman í eitt þjóðfélag.
Hvítir menn í Suður-Afríku eru
2.640.000 talsins. — Nokkur hluti
þeirra talar „afríkönsku“, eða hol-
lenzka mállýzku, en flestir tala
ensku. — Næst þessum mönnum
standa kynblendingarnir, afkom-
endur hvítra manna og svartra, og
þeir eru um 1.000.000. Þá eru þar
323.000 Indverjar og 8.500.000
Bantumenn. Hvítu mennirnir ráða
öllu. Hinir þeldökku menn geta
ekki haft nein afskifti af stjórn-
málum.
Þannig hefur þetta verið um
þriggja alda skeið. Umheimurinn
hneykslast á þessu en skilur ekki
ástandið. Suður-Afríkumenn vita
sjálfir að ástandið er illþolandi og
verður að breytast. En hvernig er
hægt að breyta því þannig, að sið-
menningin verði ekki borin fyrir
borð og hvítum mönnum verði ólíft
í landinu?
INDVERJAR
Stjórnin í Suður-Afríku hefur
orðið fyrir mestu aðkasti vegna
meðferðar sinnar á Indverjum. Það
er vegna þess að þetta þjóðarbrot
á sér öflugan málsvara þar sem
föðurland þeirra, Indland, er. Þetta
hefur orðið til þess að menn útífrá
hafa miklað fyrir sér hvert ofbeldi
hvítir menn sýni, og fyllzt heilagri
reiði í þeirra garð. En það hefur
svo sem ekkert að þýða í þessu
mikla vandamáli þeldökkra og
hvítra manna, þótt þar sé 323.000
Indverja. Þungamiðjan hggur í því
hvernig fara eigi um þær 8% millj.
Bantumanna, sem í landinu búa,
hvernig á að gera upp á milli þeirra
og hvítra manna og hvernig sam-
búð þeirra eigi að vera, án þess að
hætta sé á að þessir blökkumenn
útrými hvítum mönnum. Þetta er
hið brennandi spursmál sem þarf
að leysa: Hvernig á að fyrirbyggja
það, að þessar mörgu milljónir
blökkumanna kollvarpi allri sið-
menningu í ríkinu, ef þeim er gef-
inn laus taumur?
BANTUMENN
Bantumenn eru ekki Negrar,
enda þott mikið Negrablóð reaai í