Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1965, Blaðsíða 17

mi
standa), þar af 5 konur. Kjörnir full-
trúar, er Þingvallarfund sátu, voru
hins vegar 38, að vonum eingöngu
karlmenn. Ljóst er, að myndin er
ekki einskorðuð við hina kjörnu full-
trúa, því að auk kvennanna sjást þar
karlmenn, sem voru ekki fulltrúar á
fundinum, og einnig eru þar t.d. tveir
sýslumenn eftir búningum að dæma,
en aðeins einn sýslumáður var í tölu
kjörinna fulltrúa. Þá má og sakna
ýmissa kunnra fulltrúa á myndinni.
En þótt myndin sé ekki einvörðungu
af hinum kjörnu fulltrúum, eru þó
margir og e. t. v. velflestir á mynd-
inni úr þeirra hópi, og forseti fundar-
ins þennan síðasta dag, Jón Sigurðs-
son á Gautlöndum, er nálægt miðri
mynd. Þjóðhátíðargestir skiptu mörg-
um hundruðum, voru taldir ekki
færri en þúsund, þegar flest var, en
í skrá Jóns Borgfirðings um innlenda
gesti eru á fimmta hundráð manns.
Margir gestanna höfðu þó farið frá
Þingvelli eftir brottför konungs dag-
inn áður.
IrAR sem ljósmynd sú, sem hér
birtist, er elzta ijósmynd af sögu-
legum atburði íslenzkum, þar sem
greina má ákveðnar persónur, og
jafnframt elzta ijósmynd íslenzk af
mannsöfnuði á Þingvelli við öxará,
er ekki vansalaust að leitast ekki við
að þekkja sem flesta þeirra þrjátíu
manna, sem á myndinni sjást. Jóhann-
es Jónasson stud. mag. hefur því að
undanförnu sýnt myndina ýmsum
gömlum mönnum og borið hana
saman við myndir í bókum og manna-
myndasafni Þjóðminjasafns. Níu
hinna þrjátíu þykja nú þekktir með
vissu, en auk þess hafa allmargir
aðrir verið greindir me'ð meiri eða
minni vafa. Sennilega ætti að vera
unnt að þekkja velflesta hinna þrjá-
tíu af öðrum myndum, lýsingum eða
kynnum, ef afkomendur þeirra og
kunnugir menn viðs vegar um land
leggja málinu lið. Einnig er ekki ólík-
legt, að fleiri eintök kunni a’ð vera
til af myndinni og nöfn þá e. t. v.
skrifuð á bakið. Við greininguna
mætti hafa stuðning af skrá um
kjörna fulltrúa á Þingvallarfundi á
32.—33. bls. í riti Brynleifs Tobías-
sonar, Þjóðhátíðin 1874, og skrá Jóns
Borgfirðings um innlenda þjóðhátí’ð-
argesti í sama riti, 108.—118. bls. Er
hér með mælzt til þess, að þeir, sem
einhverjar upplýsingar gætu veitt um
þetta efni, sendi þær í bréfi til Les-
bókar Morgunblaðsins, merktu Þjóð-
hátíðarmynd 1874.
T
Ji.IL þess að villa ekki hugsan-
lega um fyrir mönnum skulu hér að-
eins taldir þeir níu menn, sem örugg-
legasf þykja rétt greindir:
7. ólafur Thorlacius, verzlunarmað-
ur í Stykkishólmi, (1837—1920).
8. Daníel Thorlacius, verzlunarstjóri
í Stykkishólmi, (1828—1904).
12. Lárus Blöndal sýslumaður (1838
- —1894).
13. Jón Sigurðsson, alþingismaður á
Gautlöndum, (1828—1889).
14. Björn Jónsson ritstjóri (1846—
1912).
15. Steingrímur Thorsteinsson skáld
(1831—1913).
16. Tryggvi Gunnarsson kaupstjóri
(1835—1917).
23. Friðrik Stefánsson, alþingismáður
! í Vallholti, (1840—1917).
! r - 27. Séra Matthías Jochumsson skáld,
... (1835—1920).
24 25 26 27 28 29 30
— Muffer Courage
Framh. af bls. 15.
Að lokum færir hann sig nasr
vagninum.)
KOKKURINN: Hæ, þér þarna. Viljið þér
ekki koma út? Ég get svo sem vel
skilið að þér séuð ekki dús við frið-
inn. Ég er það eiginlega ekki heldur.
Ég er kokkur höfuðsmannsins, munið
þér eftir mér? Mér var að detta í hug,
hvort þér hefðuð einhverja agnarögn
matarkyns, þangað til hún móðir yðar
kemur aftur. Ég hefði ekkert á móti
spiksneið eða þá brauðbita. Bara til
að drepa tímann. (Hann lítur inn í
vagninn.) Hún breiðir upp yfir höfuð.
(Það heyrast fallbyssudrunur).
MIJTTER COURAGE (kemur hlaupandi;
hún stendur á öndinni og er enn með
vörurhar): Kokkur, friðurinn er þegar
úti! Það eru þrír dagax síðan þeir
fóru að berjast aftur. Ég var ekki bú-
in að láta vörurnar þegar ég frétti
það. Guði sé lof! Inni í bænum berj-
ast þeir við þá lútersku. Við verðum
strax að koma okkur af stað með
vagninn. Katrín, taka saman! Því er
yður brugðið? Hvað er að?
KOKKURINN: Ekkert!
MUTTER COURAGE: Víst, það er eitt-
hvað. Ég sé það á yður.
KOKKURINN: Það er þá líklega af þvi
að það er komið stríð aftur. Nú getur
það dregizt fram á annað kvöld, þar
til ég fæ einhvers staðar heita máltíð.
MUTTER COURAGE: Þetta er lýgi,
kokkur.
KOKKURINN: Eilífur var hérna. Hann
þurfti bara að fara strax aftur.
MUTTER COURAGE: Var hann hérna?
Þá sjáum við hann í fylkingunni. Ég
ætla að fylgja okkar mönnum núna.
Hvernig lítur hann út?
KOKKURINN: Hann er svo sem eins.
MUTTER COURAGE: Hann verður allt-
af sá sami. Stríðið hefur ekki náð að
ræna honum frá mér. Hann er hygg-
inn. Ætlið þér að hjálpa mér að taka
saman? (Hún tekur að pakka saman.)
Sagði hann eitthvað í fréttum? Er
hann innundir hjá höfuðsmanninum
núna? Nefndi hann einhverjar hetju- ■
dáðir?
KOKKURINN (þungbúinn): Eina dáð
hef ég heyrt, að hann hafi endurtekið.
MUTTER COURAGE: Þér segið mér frá
því seinna. Við verðum að koma okk-
úr.
(Katrín kemur fram.)
Katrín, það er búið með friðinn. Við;
tökum okkur upp. (Við kokkinn.)'
Hvað verður um yður? !
KÓKKURINN: Ég læt skrá mig.
MUTTER COURAGE: Ég sting upp á
.... Hvar er herpresturinn?
KOKKURINN: Inni í bænum með EilífL.
MUTTER COURAGE: Þá komið þérj
með okkur spottakorn. Ég þarf hjáLpi
KOKKURINN: Þessar sögur, sem húþ
Yvette .... i
MUTTER COURAGE: Þær hafa ekki|
gert yður neitt verri í mínum augum.
Þvert á móti. Þar sem rýkur, er elds
að vænta, segir máltækið. Ætlið þérj
þá að koma með okkur? j
KOKKURINN: Ég neita því ekki. '
MUTTER COURAGE: Tólfta herdeildiri
er þegar iögð af stað. Spennið yðuif
fyrir vagninn. Hér hafið þér brauði
bita. Við verðum að fara aftur fyrirj
til þeirra lútersku. Kannske sé ég
Eilíf minn strax í kvöld. Hann er mér
kærastur af þeim öllum. Þetta var
stuttur friður, og allt komið af stað
á ný.
(Hún syngur meðan kokkurinn og
Katrín spenna sig fyrir vagninn.)
Ei bregzt. að stríðið börn sín næri j
ef birgðir hefur — stál og blý.
Frá Úlm til Metz, frá Metz að Mæri 1
Mutter Courage fylgir því.
En stálið eitt ei stríði dugar
það staðnár ef það fær ei menn, j
svo fylkið ungu ofurhugar
til innritunar, og komið senn!
24. desember 1965
-LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 17