Vísir - 18.03.1978, Blaðsíða 10

10
Laugardagur 18. mars 1978
vism

utgefandi
Framkvæmdarstjori
Ritstjorar
Reykiaprent h/t
Davið Guðmundsson
Þorsteinn Palsson abm.
Olafur Ragnarsson
Ritstjornarfulltrui: Bragi Guðmundsson Frettastjori erlendra fretta: Gud
mundurG Petursson Umsjon með helgarblaði: Arni Þorarinsson Blaðamenn:
Edda Andresdottir. Elias Snæland Jonsson. Guðjon Arngrímsson, Jonina
Michaelsdottir, Katrin Palsdottir. Kjartan L. Palsson, Kjartan Stefansson, Oli
Tvnes Sæmundur GjUÓvinsson. Iþrottir: Bjórn Blonrjal, Gylfi Kristjansson
Liosmyndir: Jens Alexandersson Jon Einar Guðionsson. utlit og honnun: Jon
Oskar Hafsteinsson, Magnus Olafsson
Auglysinga. og sölustjori: Pall Stefanssor
Dreifingarstjori: Sigurður R. Petursson
Auglysingar og skrifstofur: Siðumula 8
simar 86611 og 82260
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4 simi 86611
Ritstjorn: Sióumula 14 simi 86611 7 linur
Askriftargjald er kr. 1700 á manuði innanlands.
Verð i lausasölu kr. 90 eintakið.
Prentun Bleðaprent h/f.
Gildir sama um listann í ávísanamálinu
og listann í Finansbankamálinu?
Listi s.á, sem skatta- og gjald-
eyrisyfirvöld fengu yfir íslenska
reikningshafa i Finansbanken i
Danmörku hefur verið mikið
ræddur manna á meðal. Þær um
ræður hafa fram að þessu nær
eingöngu byggst á getgátum,
sökum þess að þeir opinberu aðil-
ar, sem um þessa reikninga hafa
fjallað hér á landi hafa farið
mjög leynt með nöfn reiknings-
hafanna.
Öþolinmæði og forvitni fólks
hefur aftur á móti valdið því, að
á undanförnum vikum hafa
margir verið nefndir, sem hugs-
anlegir reikningshafar, meðal
annars menn sem gætu hafa átt
viðskipti við danska aðila eða af
öðrum ástæðum eru taldir geta
átt þar fé i bönkum.
Þessar getgátur hafa breyst i
fullyrðingar í meðförum fólks og
dómstóll almenningsálitsins
hef ur tekið til starfa. Menn, sem
ef til vill eru alsaklausir, hafa
þar hlotið harða dóma en aðrir,
sem kunna að vera brotlegir
gagnvart lögunum eru ekki
nefndir.
Visir hef ur áður bent á þetta og
talið óhjákvæmilegt að réttir að-
ilar birtu listann með nöfnum
þeirra, sem i raun hafa gerst
brotlegir við gjaldeyris- eða
skattalög með þvi að eiga fé á
bankareikningum i Danmörku án
þess að gera islenskum yfirvöld-
um grein fyrir því. Þeir, sem
saklausir eru af áburði almenn-
ingsálitsins, verði ekki hreinsaðir
með öðru móti.
Yfirvöld hafa enn ekki Ijáð
máls á slíkri birtingu, en ný þró-
un Finansbankamálsins ætti að
flýta ákvörðun í þessu efni.
Undanfarna daga hef ur gengið
manna á meðal listi meðnöfnum
49 aðila, sem sagðir eru hafa átt
reikninga í Finansbanken i Dan-
mörku i árslok 1976. Afrit af
honum hafa verið í höndum ým-
issa einstaklinga og meðal ann-
ars borist inn á ritstjórnarskrif-
stofur dagblaða.
Rannsókn fer nú fram á þvi,
hvaðan þessi listi er upp runninn,
en eins og fram kemur i frétt i
Vísi í dag, er hann mjög
ófullkominn og þótt öll nöfnin
væru nöfn raunverulegra reikn-
ingseigenda i Finansbanken
vantar á listann þriðjung þeirra
76 aðila, sem skattrannsóknar-
stjóri hefur skýrt frá að hafi átt
þarna innistæður að fjárhæð 10
þúsund danskar krónur eða
meira.
Á listanum eru einungis nöfn
manna og byggðarlaga, en
hvorki upplýsingar um f járhæðir
bankareikninganna né hvaða
skýringar eru á tilvist þeirra.
Engin nánari deili eru heldur
gefin á þeim aðilum, sem eru á
listanum, engin starfsheiti og
ekki heimilisföng.
í sumum tilvikum er um að
ræða algeng nöfn, þannig að all-
margir einstaklingar bera sum
þessara nafna í sama byggðar-
laginu.
Eitt dagblaðanna birti þennan
lista í gær, en hin höfðu þá ekki
gert það. Svipaður óstaðfestur
listi gekk manna á meðal meðan
á rannsókn ávísanamálsins svo-
nefnda stóð, en enginn fjölmiðl-
anna birti hann þá. Aftur á móti
urðu sögusagnir og nafnalistar
þá til þess, að opinberir aðilar
létu f jölmiðlum i té til birtingar
staðfesta lista yfir þá aðila, sem
sú rannsókn náði til.
Mjög svipuð staða er nu komin
upp. Fjölmargir aðilar hafa
verið nefndir sem reikningseig-
endur, og ónákvæmur nafnalisti
er kominn á kreik.
Full ástæða er því fyrir opin-
bera aðila til að birta f ullkominn
lista yfir þá, sem brotlegir hafa
gerstog gera grein fyrir upphæð-
um reikninganna og skýringum
eigenda þeirra. Þannig yrði eitt
látið yfir alla reikningshafa
ganga.
Ekki er síst ástæða til slikrar
ákvörðunar vegna þess fólks,
sem almenningur hefur sakað
um gjaldeyris- og skattamisferli
vegna Finansbankamálsins, en
hefur ekkert til saka unnið.
Veröur ófullkominn óstaðfestur listi sem kominn er á kreik með nöfnum allmargra
reikningshafa til þess að opinberir aöilar birti staðfestan lista vfir alla reikningshafa og
innistæður þeiria j Pinansbanken?
Að lafa saman
við konuna sína
Bolungarvik.
Stórhátið fer nú i hönd. bá
leggja menn niður vinnu um
stund og börnin þurfa ekki i
skólann i nokkra daga. Og þá
skyldi maður halda, að
heimilislifið tæki á sig friösam-
legan hátiðarsvip innan um
veislumat, páskaegg og skiða-
ferðir. En það er nú aldeilis ekki
þvi aðheilsa. Það er margsann-
að mál, að það er aldrei eins
erfitt að lafa saman viö konuna
sina og á hátföum. Hættulegir
eru páskarnir, en þó hólfu verri
jólin. Hjónin eru ofurseld hvort
öðru til ills eöa góös. Ekkert
sem heitir aö flýja á náðir vinn-
unnar, og samanborið við
þrúgandi andrúmsloftið á heim
ilinu verður þrasiö og skarkal-
inn á vinnustað að hreinustu
paradis. -
Maria i skólanum og
Maria heima hjá sér
Margir glaðklakkalegir
náungar, sem eru hrókar alls
fagnaðar á vinnustaö, reynast
hreinustu fýlupokar á heimili.
Svo mjög sem þeir leggja sig
fram aö skemmta viöskiptavin-
um og samstarfsmönnum, þá
tekst þeim einhvern veginn ekki
eins vel upp heima hjá sér. Þeir
eru eins og hún Maria, sem
gerði svo mikla lukku i skólan-
um, að kennslukonan geröi sér
ferð heim til hennar með
dýrindis verðlaun fyrir góða
hegðun, en sneri við i tröppun-
um, af þvi hún heyrði f yrirgang-
inn i barninu heima hjá sér.
Streitan og ástin
á vinnunni
Einn af kærkomnustu kostum
hátiða á borð við páskana er i
þvi fólginn. aö þær gefa þreytt-
um og lúnum mönnum tækífæri
til þess að hægja á, slappa af,
hvilast þá gefast stundir sem
margur þráir að þvi skapi heitt,
sem örðugt getur reynst aö
eignast þær. Nú er að njóta lifs-
ins i faðmi fjölskyldu, með \in-
um, börnum og ættingjum.
En svo kemur upp úr dúrnum,
að þú færö ekki notið þessara
fria eins og. skyldi, getur ekki
slakað á eins og þú helst kysir.
Og þú spyrð sjálfan þig, hvort
þú sért ef til viil eitthvaö
afbrigöilegur, fyrst þú f ærð ekki
notið friöarins, sem þér finnst
þú ættir að finna í návist
ástvina. Það mun. t.d. ekki
óalegngt meöal sjómanna og
annarra þeirra, er langdvölum
dvelja fjarri heimilum sinum,
að þeir sakni starfsins þegar
þeir eiga fri, og verði af hjarta
fegnir aö hverfa á vit vinnunnar
aftur. Þá hefur klafi vanans náð
helsti sterkum tökum. og
ástæðan til aö hvetja til
tilbreytni, nýrrar, hressandi
lifsrevnslu fjarri heimabæ og
vinnustað. Það var ekki mein-
ingin i öndverðu, að kóróna
sköpunarverksins yrði ófrjáls
þræll sinna eigin kringum-
stæðna.
,,Er það ekki hér, sem
maður er lesinn i
sundur?”
Þannig spyrja tiltölulega
nýgift krakkagrey prestskepn-
una sina. Og augún, sem tindr-
uðu svo glatt i skini altarisljós-
anna einn dag, sem nú virðist
víös fjarri þau augu eru nú köld
og flóttaleg. Gieöi tilhugalifs,
brúðkaups og hveitibrauösdaga
er horfin, og nokkuð allt annað
komið i staðinn bau eru ósköp
sagnafá. En eitt vilja þau taka
fram strax i upphafi, klerkinum
þýðir ekkertað reyna að koma á
sáttum. Þau hafa alveg og
endanlega ákveðiö sig. Þetta
getur ekki gengið sisona lengur,
segja þau. Þau eiga svo illa
saman. Og það ber svo mikið á
■milli.
ó synd,
ó svndin arga
Hvað veldur? Af hverju
virðist þaö hjónaband, sem
ástæða var til að ætla að enst
gæti vel og lengi, samt sem áður
ætla að liðast i sundur? Mjög oft
kemur Bakkus við sögu. Þeim
hjónum þykir loks óbærilegt að
kvöidfagnaðurinn, sem hófst
svo sakleysislega, skuli orðið
jafnan enda með ósköpum. En
Mammon karlinn er drjúgur
lika. Peningarnir, öfiun þeirra
eða ráðstöfun, skortur þeirra
eða ofgnótt, verða oftar en ekki
uppspretta ósamkomulags. Hjá
eldri hjónum verður tii tóma-
rúm, þegar börnin eru flutt aö
heiman, þau sem fylltu llf
foreldra sinna af þakklátum
viðfangsefnum eða eftir atvik-
um armæðu og hugarangri. Nú
hefur pabbi ekki lengur ástæðu
til aö fá sér kaffi og vindil um
óttubil og ekkert, sem afsakar
það lengur, að mamma skuli
bylta sér andvaka og áhyggju-
full inni i rúmi. Sú þráláta lifs-
lygi að ævin hafi brunað hjá i
tilgangsleysi dagslegs amsturs
heldur fyrir mönnum vöku. Þá
gleyma menn ,þvi, að ,,sú
heimsvon öll, sem Darmur
mannsins ber/hvort bregst hún
eða rætist, hvort sem er/sem
hrim á dökkri auðnarásýn
skin/um eina smástund,
kannski tvær, og fer.”
Lungamjúk strokleður
Kunningi minn sagði mér að
hann hefði sjálfur fylgt ungum
syni sinum i skólann fyrsta dag-
inn i haust. Hann íékk meira að
segja sjálfur að halda á skóla-
töskunni drengsins, spánýrri og
brakandi, með leyndardóms-
fullu pennaveski, fullu af
ilmandi blýöntum, vandlega
ydduðum.svo og lungamjúkum
strokleðrum. Þegar i skólann
kom, veitti hann þvi athygli, sér
til óblandinnar ánægju, að hann
var ekki eini faöirinn i þessum
bekk, sem iagt hafði upp i þessa
pflagrimsför. Tveir aðrir feður
voru einnig komnir á vettvang.
Hann sagði, að sér hefði þá orðiö
hugsað til þess, hve margir
feður neituðu sér um þá ánægju
að framkvæma sjálfir þessa
ljúfú skyldu.
Ég held, að þau hjón, sem
standa saman aö uppeldi barna
sinna, muni finna lif sitt fyiiast
merkilegum tilgangi Liklega
munu þau koma auga á þaö, að
margt af þvi sem þau áöur köll-
uðu mótblástur og andbyr i
sambúðinni, er i raun og veru
ekkert annað en smámunir ein-
ir. Smámunir, hjá þvi
tröllaukna og göfuga verkefni
að veita barni félagsskap og
gott atlæti. Gagnvart svo
vandasömu viðfangsefni og
spennandi hljóta deilur um
fánýta hluti aö hjaðna og verða
að engu.